foto van mij diana69

Wat een verhaal! Vreselijk allemaal!

Helaas lees ik geen foto's. Hopelijk krijg je een goeie reading.

Het klinkt alsof je nog niets/weinig verwerkt hebt. Nog steeds in overlevingsstand. Vooral voor je dochter. Je dochter voelt het. Je dochter zal weten hoe je je voelt en wat je verbergt voor haar. Misschien tijd om tegen je dochter te zeggen hoe je je voelt. Zij is geen prater zeg je. Jij ook niet lijkt me. Wel een gevoelsmens. Zal zij ook zijn. Ze voelt/lijdt met je mee. Praten! Zeggen hoe je je voelt! Ook al draait ze haar hoofd weg, ze hoort je wel. Puber of niet, ze hoort je wel. Ze voelt jouw verdriet. Ze voelt ook jouw liefde! Ze voelt ook je uitputting en je wanhoop. Pubers zijn niet dom. Ze hebben hun handen vol aan zichzelf. Meer dan wij. Komt nu bij haar gevoelens voor jou. Haar medeleven voor jou. De tweestrijd, zichzelf of mama. Maakt niet uit. Zo is het nou eenmaal. Verwijt het jezelf niet. Zou zo onredelijk zijn dat wel te doen. Ze begrijpt je!
Laat je verdriet zien. Maakt niet uit. Dit is ook een les voor haar. Hoe anderen met problemen omgaan.
(zij heeft ook veel voor haar kiezen gekregen lijkt me)

Leg uit waarom je het belangrijk vindt dat ze school afmaakt.
Leg uit hoe je je voelt. Dat je begrijpt hoe zij zich voelt.
Praten! Want ze voelt ook en jij ook. Pubers zijn niet dom en zijn niet ego.

Sterkte! Je bent een goeie moeder die het nu heel moeilijk heeft!

Deze is voor jou:

http://sphotos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/285353_564505450235931_321631257_n.jpg

lieve Sartorius,
dank je wel voor deze woorden, het mooiste is dat we vandaag een heel goed gesprek hebben gehad en ze heeft der verdriet laten zien, tuurlijk pubers hebben een eigenwijze karakter die hebben wij immers ook gehad, en ik weet ook dat dat weer over gaat, me dochter vertelde me als dat ze mij er niet mee wilde opzadelen maar ik zei nee dat doe je niet je lucht alleen maar je hartje en het word weer wat leger in je hoofd. het was vandaag weer een fijne dag met lachen en een goed gevoel,

Hoi Diana,

Het eerste wat ik van je opvang zijn redelijk wat negatieve gedachten naar de wereld toe waaronder -klote wereld-. Het beeld wat ik erbij krijg is een van binnen brommende diana. Negativiteit dat gericht lijkt op de omgeving buiten jouzelf. De buitenwereld is echter de spiegel naar jezelf toe. Of je er wel of niet bewust van bent, daar waar je in het leven tegenaan loopt zijn de lessen die jouw ziel nog wil leren, je huiswerk in dit leven zegmaar. Hoe meer je het negeert, hoe erger of vervelender het op je pad komt, totdat je het uitwerkt.

Wat ik je ook hoor zeggen is de vraag of je het op dit moment wel goed doet, een behoefte aan bevestiging. Of je het nou wel of niet goed doet voor D omgeving is natuurlijk niet belangrijk, als jezelf mar beseft dat je datgene doet binnen je kunnen, en dass genoeg:)

Het valt me trouwens op dat je een foto hebt geplaatst waarin je de kijker niet recht aankijkt. Roept bij mij de vraag op: duf jij jezelf wel helemaal recht aan te kijken, te zien en te ontvangen?

Zorg je wel goed voor jezelf?

Kan jij heel hard voor jezelf zijn? Volgens mij mag je wat liever voor jezelf zijn:D

Dit is even wat in mij opkomt.

Grijs,
L arbe de vie

Ik kijk mezelf alleen aan in de spiegel maar op foto's nee ik hou er ook niet zo van om op foto's te moeten staan.
Ik heb ze wel hoor maar vind ze nooit leuk.
Ik ben meer een gever ipv ontvangen.
Ik weet alles is een les en je krijgt wat je aan kan en weet ook zolang je het niet doorbroken heb dat het zich zal herhalen.

Wat goed dat jullie gesproken hebben!
Ben echt blij voor je.
En voor je dochter natuurlijk.

Op naar het examen vandaag. Succes!
Op naar de 20 uur.
Op naar weer een zonnetje in je leven.

Hopelijk ziet je leventje er binnenkort weer stralend uit!

Het bewijs, het veertje hebben jullie al gezien.
Je wordt geholpen!

Groet, Sartorius

http://imageshack.us/photo/my-images/208/sany0005ka.jpg/
http://img208.imageshack.us/img208/7995/sany0005ka.jpg

hier nog een foto van mij zelf

dank je wel Sartorius, ja het gaat goed komen.

Het beeld wat ik hierbij zie is: 'het volzitten met water'. Daarmee bedoel ik: 'nog niet gehuilde tranen' / vastgehouden emotie die nog mag stromen.

Ook zie ik het beeld, hoe moet ik dit zeggen: narrow place.. uhm, dat je heel weinig ruimte inneemt voor jezelf. Alsof je aura zegmaar dicht op je huid zit en er niet veel ademruimte is, ruimte voor jou om te zijn en ruimte voor jou om te kunnen ontspannen. Voelt voor mij erg strak aan.

Leestip: Handboek Charka Psychologie van Anodea Judith

dank je wel L'arbe de vie

heb ff gekeken naar de boek Charka Psychologie op internet en het lijkt me zeker de moeite waard om hem te bestellen, dank je wel voor deze tip.
tuurlijk zit er veel water in me, is ook niet gek wat ik tijdens mij pad tegen gekomen ben, maar ik merk wel sinds een paar weken dat ik ook opzoek ben naar rust in me lichaam niet meer wil vluchten, ik heb in december al een groot stuk rust in me lichaam gebracht, dat wil niet zeggen dat ik nu de rust helemaal heb nee hoor maar ook dat komt wel weer

dank je wel

Jaa is echt een goed boek. Veel zelfinzicht en a-ha momenten:D

Mooi dat je zegt: ' ik wil niet meer vluchten'. Dan ga je de verdieping in jezelf aan. Want als je niet meer vlucht, kan dat waar je voor vlucht de ruimte krijgen om door jou gezien, gehoord en gevoeld te worden ;-).

youre welcome:D

Examen op me werk weer niet gehad was verschoven naar afgelopen woensdag maar is nu weer verschoven naar aanstaande woensdag. Alles heeft een rede dus ook dit. Dusopweg naar de volvolgende woensdag. Maar vind het wel spannend zo.