Nog een foto andere was niet duidelijk!!

Hoi Char,

Op deze foto valt het mij op dat je heel schugter en teruggetrokken op de foto staat.

Ik zie ook angst wat al heel lang in jou zit. Is dit een angst om dingen/mensen te verliezen? Om afgescheiden te raken? Angst om alleen achter te blijven? Herkenbaar?

Ik zie heel veel vermoeidheid. Wat ik duidelijk hoor is: Char mag het wat rustiger aan doen, rust nemen en even terugblikken op het afgelopen jaar. Je werkt volgens mij te hard en gaat over je eigen grenzen heen. Dat is het gevoel wat ik erbij heb. Je kunt niet alles alleen bolwerken. Voel je grens in jezelf, erken die, en durf je grens uit te spreken en voor je grens te gaan staan.

Ook mag je echt vragen om ondersteuning/verandering in de situatie (mijn neiging gaat uit naar werk). Heb het gevoel dat je daarin nog mag leren voor jezelf op te komen, en ten alle tijden goed voor jezelf te zorgen, no matter what de baas/je omgeving daarvan zegt. Want uiteindelijk is er niemand die voor jou zorgt, dat kan alleen jijzelf. En als jij nu ruimte nodig hebt om bij te tanken, om dingen te reflecteren die je anders wil, neem die ruimte dan voor jezelf.

Laat jij je gemakkelijk gebruiken door mensen? Ben je daarin soms niet een beetje te lief? Zeg jij ook wel eens Nee? Ook in geval van familiesituaties?

Ook heb ik het gevoel dat jij niet volledig aanwezig bent in je lichaam. Ik vind je afwezig. Herken je dat van jezelf? Op de foto vind ik je namelijk heel mat, alsof de pit eruit is en je niet goed weet hoe je dat weer terug kan vinden. Heb het gevoel dat jij veel in je hoofd maalt en niet zo goed contact hebt met wat je allemaal in je lichaam voelt, letterlijk je lichaam maar ook emoties. Durf te voelen, te ontladen, ruimte te nemen voor dat wat je voelt.

Verder zie ik je als het ware op een drempel staan. Een drempel met achter jou de bekende wereld, waarin alles loopt zoals het loopt, maar waar je niet echt je volledig geluk vind, en voor jou een leeg donker onbekend ravijn, waar nog bewustzijn ligt om op te halen. Lijkt er dus op dat je op dit moment in een keuze moment zit. Besef je, waar donker is, is ook licht. Herkenbaar?

Twee kaartjes voor jou:
-Ik hoef niet op zoek naar geluk buiten mezelf, het zit in me!
-Ik ben me vandaag bewust van de woorden die ik zeg, want met woorden creeer ik mijn eigen werkelijkheid.
Grtjs,
L’arbe de vie

Hoi l'arbe de vie,
Super bedankt voor de lezing! Ik zal prive antwoorden als je dat niet erg vind!
Liefs,
Char

is goed!

Nog maar super bedankt!!
T was heel duidelijk!
Ik hoop dat andere lieve mensen ook nog wat zien..
Liefs!!
Char

Hier de reading voor Char. Ik had het privé gestuurd maar misschien is het handiger, ook voor de andere fotolezers, als ik het hier neerzet. Ik stuur haar reacties in een bericht hierna)
* * * * * * *

Prachtig Engelenhaar heb je, mooi koppie maar meisje, wat een verdriet, wat een boosheid. Tot in het diepst van je ziel gekwetst. Hoe kon hij dit nu doen, waarom? Stelde het dan allemaal niets voor?

Ja, het stelde wel iets voor maar voor allebei betekende het iets anders. Voor jou voor eeuwig en voor hem niet. Ik ga ik mijn denken zitten en dat is niet de manier om een foto te lezen. Ik merk dat ik het koppel aan je trouwfoto. In combinatie met de boosheid die ik zie in je gezicht. Even kijken of ik iets anders . Je wilt met rust gelaten worden en boos zijn, woedend zijn, verdrietig zijn.

Je bent lief, je wilde lief zijn en je bent altijd lief (soms een beetje kattig maar so what) . Nu was je ook te lief, veel te lief. Niemand hoeft te pikken wat jij al gepikt had. Niemand hoeft door het stof te gaan. Waarom, het blijft door je hoofd spoken. Misschien word het je duidelijk als je naar jezelf en je houding kijkt …. Daarom …. Je bent te lief, jij liet het toe. Maar het was zo goed? Is dat zo? Voor wie? Waarom? Hij wilde toch ook ? Was dat zo? Waarom?

Negen maanden krijg ik door, waarom. Zwangerschap, heeft een zwangerschp ermee te maken, …
Nee, je bent niet alleen goed om een kind te baren, je bent veel meer waardl Nu zie je dat nog niet maar dit is een les. Wat ga je de volgende keer anders doen. Hoezo volgende keer, nooit meer. Is ook goed hij dacht dat je zwanger was.

Is het een val. Nee.. Voelde hij het als een val. Nee en ja. Nu niet meer. Dood, Ik krijg dood. Oeps, is hij overleden ……of is hij dood voor jou. Ik voel mijn keel heel erg kriebelen.. Hij kon het niet zeggen. Wat kon hij niet zeggen? (nu hoop ik zo dat hij niet overleden is …. Het spijt me dan zo erg!!!) (dit kreeg ik gisterenavond …. En toen stopte ik …)

Het is nu ochtend, ik probeer het weer

Mijn voeten zijn ijskoud, teken dat ik niet goed geaard ben. Ik lees nu jouw foto, ben jij niet goed geaard? Probeer jij vaak contact te leggen met de wereld hierboven. Gewoon, omdat je het interessant vindt en omdat je hulp nodig hebt? Oppassen hiermee. Je krijgt toch wel hulp, je kan erom vragen maar ga eerst wat cursussen volgen of in ieder geval leren dat je NIEMAND mag oproepen.

Maar je voelt, dat zeg je. Dat is mooi, dat hoort dan bij je maar mijn benen worden echt heel koud en mijn voeten gaan tintelen. Je moet echt met beide beentjes op de grond blijven en hier in het aardse leven eerst je problemen proberen op te lossen. Je wordt toch wel geholpen. Ze zijn echt bij je. Wie?

Opa vaders kant? Had je daar een sterke band mee, is hij overleden?
Hij gaat er rustig voor zitten. Kopje koffie erbij en hij zit in zijn praatstoel. Letterlijk. Toen had hij weinig tijd maar nu heeft hij alle tijd van de wereld om je te begeleiden (was hij er te weinig voor je?) Hij vond i.i.g. van wel. Vreemde vogels die mensen die het huis gekocht hebben. Moet het los laten maar dat wordt erg moeilijk als je ziet wat voor een puinhoop ze ervan maken. Toch niet normaal! Jij kan er niets aan doen en je moet je er ook niet mee bemoeien maar ik vind het ook eigenlijk wel lekker om me een beetje druk te maken om die onzinnige dingen. Want eigenlijk zijn het onzinnige dingen natuurlijk. Vooral als ik het vergelijk met jouw leven.

Misschien een soort struisvogelpolitiek maar ik kijk liever naar de mensen die het huis zo wreed behandelen als naar degene die jou wreed behandeld heeft en te zien dat jij zo veel verdriet hebt. Niet doen lief kind. Ik krijg moeilijker adem, mijn adem zit heel hoog. Herken je dat? Hij zakt als een plumpudding in elkaar, er komt geen woord meer uit. Hopeloos en moedeloos hoopje mens. Hij heeft het er moeilijk mee, vooral omdat hij niets kan doen om je te helpen.

Ken jij iemand met aan de rechterkant midden rug pijn, dat het trekt van de pijn? Dat gebeurt nu bij mij. Ik krijg ook steken in mijn linkerarm en een doof gevoel links. Hij is oud, hij wil wel maar kan niet meer. Ineens was het op en over. Dat is schrikken. Links, ik krijg alles links.

Je bent mijn mooie poppetje, geen Barbie want die is te ordinai (vindt hij). Jij hebt meer stijl. Onthoud dat nu eens goed lief kind. Jij bent niet zo'n *** (sorry, zijn woorden) je bent netjes en jij lijkt meer een engeltjespop. Zo eentje waar een jong kind mee knuffelt en verkleedt. Mooie kleertjes, mooie schoentjes. Helaas is het leven niet zo perfect maar dat hoort erbij lief kind. Het leven zal voor niemand makkelijk zijn maar onthoud dat je op je bord krijgt wat je aankan. Blijkbaar kan je dit aan. Het verscheurt me te zien maar blijkbaar kan je het aan. Je bent jong, vol energie en je wordt er sterker door, zeggen ze hier.

Ja,ja, eerst zien en dan geloven …. Zo ben jij ook alhoewel jij wat goedgeloviger bent. Je wilde nooit sceptisch zijn en daar sta je dan … weer een les geleerd. Ja, als je goed kijkt en probeert ervan te leren, dan maak je nooit meer dezelfde fouten. Warmte, ik zie veel warmte en voel veel warmte. Is voor jou bedoeld. Je wordt gesterkt in je verdriet en ze sturen je veel warmte om deze moeilijke periode door te komen.

Je bent zo lief. Lief en naïef. Dat is je les. Nooit vergeten. Blijf lief maar wees minder naïef. Niet achterdochtig maar minder naïef. Er wordt van je gehouden, en niet zo’n klein beetje ook. Blijf met je voeten op de grond. Je komt er wel, je komt er zeker wel!

Lieve groet, Sarah

(ik hoop echt dat je er iets mee kan. Dit is de eerste echte keer dat ik weer, sinds tijden, een foto kan lezen. Misschien kan ik het nog niet / niet meer maar ik heb echt mijn best gedaan zo zuiver mogelijk te zijn. Hoop dat je er iets mee kan. Eerlijk zeggen s.v.p.!!!!!!!!!!!!!!)

En toen schreef Char:

Waarop ik schreef:

Hoi Char,

Nee, ik ga niets verzinnen. Opa van vaders kant was het. (mss nog verder terug dus, opa van je vader). Maar ik duidelijk het gevoel dat je hem ook bij leven kende.
Dat zag ik dus verkeerd.

Ik koppelde wat ik zag aan de" trouwfoto" en kreeg dat je in de maling was genomen door een man en dat "opa" zich daar nogal druk om maakte.

Ik had ook duidelijk het gevoel dat je niet met je beide voeten op aarde staat. Dat was dus ook niet goed.

Het heeft allemaal te maken met hoe je je NU voelt en wat er gebeurd is waardoor je je zo voelt. Klopt dus ook niet.
Het komt niet omdat je niet lacht (beugel hebben meer mensen) maar de blik in je ogen, je uitstraling. Zo verdrietig, zo boos.
Maar ja, dat zag ìk en ik zag het dus allemaal fout. Hopelijk krijg je snel een goeie reading. Ik heb mijn lesje geleerd. Bedankt dat ik het voor je mocht doen!

Lieve groet, Sarah

En gelukkig schreef Char toen dit:




Les voor iedereen die een foto leest! Niet gelijk twijfelen; meestal klopt toch een beetje.

En voor Char: dank je wel voor je positieve en uitgebreide feedback!

Hoi Sarah,

Waarom plaats Char dit zelf niet? En hoe zit het me de regel dat Privé lezingen niet zijn toegestaan:
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/ubb/showflat/Number/14432/page/#Post14432


Mag ik mijn foto ook privé laten lezen?
Zo af en toe komt er een verzoek via e-mail of persoonlijk bericht om een foto te laten lezen. Dit wordt niet gewaardeerd. Er is niet voor niets een speciaal fotolezen forum waarin je je foto kunt laten lezen. Wil je dit niet publiek doen op het Internet, dan is dit forum dus niets voor jou. Wij zijn hier allemaal open en eerlijk naar elkaar toe, en verlangen dat ook van jou. Heb je iets te verbergen, of wil je niet dat iemand iets van je te weten komt? Laat dan niet je foto lezen! Het kan namelijk nogal confronterend zijn, als je met jezelf geconfronteerd wordt.

In eerste instantie las ik het privé, eigen initiatief , Char vroeg hier niet om!!!
(ik dacht dat haar ex mee zou lezen en vond het niet voor zijn ogen geschikt. Verkeerd gezien EN ik wist niet dat het niet mocht van jou.)

Daarna wees je me op die link (een paar dagen geleden). Nu weet ik dus dat het niet mag, dus gevraagd aan Char, geen antwoord van haar maar ik vond er niets pijnlijks in staan dus nu hier. Daarom.

Ik zal nooit meer privé lezen. Fijn dat je het nog even zegt.

Groet, Sarah

Ok dank je wel. Ik had het inderdaad tegen je gezegd, maar zet het bewust hier nog even neer voor de andere lezers, zodat die het ook weten.