Weer een foto / verschijning

Stond de auto aan of uit?

De motor stond nog uit,
Ik had net de ski's op het dak gelegd, dacht laat ik even een foto maken..
Klik klaar en niet meer naar gekeken. tot vanavond

Ziet er uit als mist. Had je de auto misschien al een beetje verplaatst, waardoor er warmte was ontstaan en er daardoor waterdamp vrij kwam?

en de ruitenwissers hebben ook aan gestaan

groetjes Moonflowertje

of het is je adem, want het is zo te zien erg koud!

Beste Julien en Moonflowertje,

Nope, de auto heeft nog niet aangestaan, het was heel koud.
De ruitenwisselers ook niet, deze zitten vast aan het raam door de kou..
Pas toen we konden gaan heb ik de ramen gekrapt en de motor gestart.

Groetjes, arjan

Hoe komt de auto dan half op de weg? Heb je hem daar de hele nacht laten staan?

Dat klopt, dat is voor mijn huis, zo parkeer ik altijd (meer ruimte is er niet).
De auto's scheuren dan ook niet zo hard door de bocht (er spelen ook kinderen namelijk).

Maar in elk geval, de auto stond nog niet aan, ik heb hem niet verplaatst, ik had er ook nog niet in gezeten, ik heb daar ook niet staan te ademen.
Ik heb die skidragers net nieuw en vond het leuk om er ff een foto van te maken.
Met deze fotocamera krijg ik geregeld orbs en andere dingen op de foto, ik heb nog meer foto's maar dan met orbs.

Ik ben benieuwd wat mensen hier zien/ voelen. Ik heb al een reactie binnen en benieuwd of dat gelijk is

Weet je Dolff?

een tijdje terug was de moeder van een vriend overleden...
toen die jongen hier op visite was, had hij ook zo'n witte rook-achtige waas bij zich...
ik zag dat vanuit de keuken... (ik was aan het koken)
wat ik meteen doorkreeg van mijn gids was: hij heeft zijn moeder bij zich... (de witte waas, was zijn moeder's geest)
Ik moest huilen, ook al heb ik zijn moeder niet gekend...
Ook kreeg ik door: zijn moeder deed eigenlijk veel te veel voor hem
nu staat hij er alleen voor, en dat is moeilijk voor hem...
de waas was iets kleiner dan de vriend zelf
ik noem het maar waas...
wit betekend: gene zijde... (zo interpreteer ik het)
nou en het was behoorlijk wit...

Ik heb het later wel verteld aan de vriend...
(die er niet in geloofd, in eerste instantie)
toen ik hem vertelde wat zijn moeder had gezegd, (via mijn gids)
toen zaten we allebei te huilen...
want het klopte wel, helemaal als je op de langere termijn kijkt...
Hij mocht in zijn moeders huis blijven wonen! maar omdat hij nooit geleerd heeft om rekeningen te betalen, boodschappen te doen, kleren wassen enz.
deed hij dit ook haast niet, met als gevolg dat hij op straat gezet werd... en moest zwerven...
Hij kwam hier heel soms, en dan mocht hij mee-eten
ik kreeg toen door: Deze periode is een leerproces voor hem...
Omdat hij de andere kant niet kan zien (inleven) moest het op deze manier... voordat het echt koud wordt, heeft hij een huisje...
En dat klopte! hij heeft sinds 2 maanden een huisje...
helaas in een dorpje verderop...
ik heb hem al 2 maanden niet gezien, maar ga ervanuit dat het goed gaat met hem...

wat ik probeer te vertellen eigenlijk is:
het gaat erom wat je zelf doorkrijgt bij het zien bij dit fenomeen... misschien zal je eens met je gids moeten praten...
(iedereen heeft een gids, het is het stukje van jou die je in eerste instantie niet kan waarnemen)
Maar als je heel bewust begint te praten tegen jezelf, (het hoeft niet hardop) maar je krijgt op het zelfde kanaal antwoord in dit geval 'denken'... Het onduidelijke is dat het dezelfde gedachte is als die van jezelf...
Alleen de antwoorden die je krijgt had je niet zelf kunnen bedenken!

Ik heb aan mijn gids gevraagd, als er een geest is die er niet hoort, goed of slecht, ik wil het weten!
Toen kreeg ik in mijn gedachten: er zijn geen kwade of goede geesten...
emoties zijn lichaamsgebonden, een geest van een overledenen heeft geen aards lichaam meer, heeft dus ook geen emoties meer...
is dus ook niet kwaad, of angstig, slecht enz.

groetjes moonflowertje

Hij is nu hier (en toeval bestaat staat niet)

het gaat goed met hem

Jeetje, mooi verhaal.!
Wat ik het afgelopen jaar geleerd heb is hoe ik aanwezigheid en signalen kan herkennen.
Als ik me concentreer en in mezelf denk: Jongens ga weg, laat ons/mij met rust dan duurt het even en voelt het een stuk vrediger aan.
Ik ik mezelf concentreer en ik stel een vraag dan denk ik gelijk een antwoord (wat ik zelf ook had kunnen bedenken), ik heb niet het idee dat dat een antwoord van mijn gids is. Maar ik blijf proberen.

Wat ik nu ook herken, is dat als ik moe ben en rustig tv zit te kijken, ik geregeld dingen voorbij zie schieten, heel snel, niet een lange lijn maar een snel streepje (wit en zwart), soms alleen een wit puntje of een wit streepje, ik denk dat dit kleine orb's zijn die voorbij vliegen/schieten.

Ik ben ook bij toeval een gozer tegen gekomen die alles ziet en overal mee communiceert, gelukkig kan ik hem direct bellen en vragen wat er aan de hand is. Hij woont 200km verder op en zonder wat te zeggen weet hij wat er is en krijgt ie alles door.
Zo bizar is dat.

Het was een leerzaam jaar zullen we maar zeggen.

Groeten, Arjan

dat is mooi!


wat ik doorkrijg bij de meeste orbs (op een foto)
is dat het vocht-deeltjes zijn...
vaak op feestjes, waar een hoop mensen zijn, zijn een hoop orbjes
te fotograferen...
waarschijnlijk omdat mensen zweten, dat verdampt, door de flits krijg je dus orbs...
de orbs die je met het blote oog ziet, zijn wel echt, tenminste, voor mij wel dan!
heb al een paar keer een bevestiging gekregen...
het zijn orbs die over het algemeen grijs zijn met een lichte kleur (bijv. rood)
deze betekenen voor mij dat op de plaats van de orb er iets niet goed zit, vaak duid het op pijn (grijs) en met rood is het een zieke of zwakke plek...
over het algemeen zie ik meer lichtpuntjes (geen orbs)
in het lichtblauw, groenblauw, indigoblauw
ik ben er nog niet helemaal over uit wat dit voor puntjes zijn? of wat ze betekenen...

ik ben pas bij de oogarts geweest in het ziekenhuis, omdat ik grijze puntjes naar beneden zie vallen, en het licht zie in het donker...
de dokter zei dat het kan zijn dat mijn netvlies los liet/ begon te scheuren...
Ik heb hem verteld dat ik ook aura's zie mijn hele leven...
hij zei: dat kan! dat is migraine zonder hoofdpijn...
haha ^^ heb je daar ooit wel eens van gehoord?
mijn ogen waren verder goed! , het zou door stress komen?
die donkere puntjes zijn eiwitten die klonteren in mijn oog, beetje vies verhaal...
Ik hoefde me in elk geval geen zorgen te maken!

het meeste leer ik van mijn gids tijdens het typen op merudi...
soms lees ik het terug en denk: wou heb ik dat geschreven?
iemand vraagt iets, en ik krijg de nuchtere visie van mijn gids, die ik in mijn eigen woorden omzet, en typ

en het jaar is nog niet afgelopen
het mooiste komt nog

groetjes moonflowertje

het eerste wat ik dacht was, wauwwwww ......

ik moet steeds even naar de foto kijken, ik heb er wel een positief gevoel over.

maar laat je niet leiden door fantasie, tja moet ik even tegen je zeggen, en ik ken je helemaal niet, dit is de eerste keer dat ik iets van je lees en zie.