zou iemand mijn foto willen lezen?

"Ach ja, ik begrijp het ook wel. Ik zie de zin ervan in en leg me erbij neer." Dat is niet alleen hoe je je gedraagt, je je hebt gevoegd naar je omgeving, maar dat straal je ook uit op deze foto. Ik heb 'toevallig' de foto van je zoon heel even gezien en zag in zijn ogen dat hij het ook wel begrijpt, maar helemaal niet van plan is om binnen de lijntjes te kleuren (goed zo, denk ik dan, maar dat heeft meer te maken met mijn eigen karakter, hahaha... uiteindelijk is het allemaal zoals het moet zijn). Je zoon heeft veel inzicht en energie en zoekt naar manieren om die passie te uiten (de eerste associatie die opkwam is muziek, misschien nog niet nu, maar waarschijnlijk op latere leeftijd... voetbal en muziek, maar ik kreeg vooral muziek).

Maak je niet druk dat je zoontje niet gelezen wordt, want jij bent de spitting image van hem... alleen hij heeft zijn dwarsigheid niet verloren. Jij wilt richtlijnen hoe nu verder. Die geef ik je niet, want die weet jij zelf het beste, het allerbeste. Niet om flauw te doen, dat zal je mind je mogelijk zeggen, maar omdat jij het antwoord echt hebt. Je zoekt alleen een manier om e.e.a. te onderdrukken/controleren, maar passie en enthousiasme verdwijnen niet door het in een put te gooien en er een grote steen op te gooien. Je zoontje houdt je een spiegel voor hoe je je goddelijke zelf bent (kijk naar jouw ogen, zijn ogen, je ziet door de werkelijkheid heen). Kan je dat in hem zien? De schoonheid? Door in zijn spiegel te kijken zie je dus wat jij allemaal niet goed doet... toch?... FOUT! Je ziet in hem slecht de reflectie van het goddelijke in jezelf. Niet wat jij moet veranderen...

Ik ben benieuwd hoe jij jullie contact gaat beleven als je blijft letten op je ademhaling (adem in, adem uit en volg die ademhaling).

Je bent een schat van een mens en je doet het super. Laat je door niets van de wijs brengen... niet door het te onderdrukken of door innerlijk weg te drukken, maar door al jouw liefde, rust en wijsheid aan te geven en uit te leggen hoe jij je leven wilt leiden.

Succes daarmee! Doe je best, maar vooral voor jezelf.

ps 1: Life isn't about waiting for the storm to pass. it's about learning to dance in the rain.
ps 2: Wist jij dat je eerder de fotoleesregels had overtreden? Nee? Aha...

Ik zie je foto en denk Corrina, zegt dat jouw wat?

Waarom spiegelen kinderen?

Misschien heb je het wel eens gehoord. Kinderen zijn grote spiegels. Kinderen kijken soms rechtstreeks in je ziel en reageren impulsief. Wij als volwassene hebben misschien geleerd deze impuls te onderdrukken. Misschien uit angst voor reactie van de ander of uit beleefdheid. Kinderen niet. Kinderen voelen iets wat niet goed voelt en reageren vrijwel direct.

Ieder gezin waar kinderen zijn, is het kind een spiegel voor de ouders. Vaak is het één kind die eruit blinkt. Andere kinderen spiegelen ook maar dit valt niet altijd op omdat het gedrag door de ouders erkent wordt of niet als hinder ervaren wordt. Ouders kunnen soms met hun kinderen prima omgaan maar met één kind constant in een strijd terecht komen. Het kind is dan de grote spiegel voor de ouders. Wat je als ouder ook doet, het kind blijft soms het tegenovergestelde te doen van wat je het liefst zou willen. Of hoe lief je ook bent het wordt vaak verkeerd opgevat of altijd weer die strijd. Het kan ook anders. Het kind wat bijvoorbeeld altijd ziek is, of allergie heeft of die je niet kunt bereiken. Ieder kind reageert anders maar weer soms de ouder goed te bereiken.

Kinderen spiegelen omdat ze zuiver zijn. Ieder kind heeft iets anders te zeggen. Het beste wat je het kind kunt geven, is het gevoel dat je het kind hoort. Dit is tevens de grootste behoefte van het kind. Niet naar een kind luisteren, kan ervoor zorgen dat kinderen de toegang tot hun eigen kern af gaan sluiten. Wat ouders dan merken is dat het kind niet bereikt wordt. Kinderen luisteren niet, maken geen contact, zijn afwezig. Het tegenovergestelde kan ook. Het kind wat zich heel afhankelijk opstelt van de ouder. Het kind wat je moet sturen, wat teveel angst lijkt te hebben. In praktijk zie ik veel kinderen die of geen eigen mening of wil hebben of juist een sterke wil hebben en niet luisteren naar de ouders. Kinderen hebben deze wil nodig maar dan wel op een gezonde manier. Zodat het later vanuit zijn eigen wil de wereld tegemoet kan gaan.



Zodra de wil van het kind in onderdrukking komt zal het kind tegengas geven. Als het kind zich al heel vroeg heeft leren onderdrukken, zal deze tegengas niet op gang komen. Soms pas later in de puberteit. Deze wil wordt bij het kind aangestuurd door het hart. Deze combinatie is heel sterk. Het geeft het kind kracht. Zodra kinderen leren hun eigen wil te onderdrukken, omdat er geen gehoor wordt gegeven en het kind zich moet aanpassen, kan het kind het contact met zichzelf afsluiten. Het lijkt dan braaf te doen wat er gezegd wordt of het lijkt niet te deren als iemand boos wordt en het kind dwingt iets te doen. Ouders bereiken kinderen niet meer. Kinderen lijken soms volledig gevoelloos of zijn heel braaf. Als kinderen zich prima aanpassen is het moeilijker te zien of het kind werkelijk zichzelf is. Omdat het kind gewenst gedrag vertoont wordt er vaak niet verder gekeken. Als een kind opstandig wordt, wordt er vaak wel geluisterd.

De ouders die met hun kinderen bij mij komen als ze hun kinderen niet kunnen bereiken of als het kind niet wil luisteren hebben meestal al van alles geprobeerd. Het eerste wat ik ouders hoor zeggen is: “Ik heb al van alles geprobeerd om hem te laten luisteren”. Met alles bedoelen ze vaak het kind te overheersen en “te dwingen” te luisteren. Dit komt nog van vroeger. Waar ouders “de baas” moeten zijn over hun kinderen. Of waar ouders hun kinderen “onder controle” moeten hebben om goed over te komen bij de buitenwereld, om goede ouder te zijn. In deze fase kinderen jouw wil op leggen door kinderen te forceren werkt vaak averechts. Sommige ouders snappen niet waarom TV programma’s zoals “The Nanny” niet werken. Het kind straffen en op een strafstoeltje zetten lijkt goed te werken. Zelf ben ik daar geen voorstander van. In mijn ogen werkt het helemaal niet en bovendien vind ik het schadelijk voor het kind en de band met de ouder.

Als kinderen zich eenmaal hebben afgesloten voor hun kern zijn ze supersterk in het doorvoeren van hun wil. Het lijkt soms onmogelijk kinderen nog te dwingen iets voor elkaar te krijgen. Dit is waar het bij veel ouders ophoud. Sommige ouders laten los waardoor het kind alle vrijheid krijgt en sommige ouders gaan hulp zoeken. Het is voor sommige ouders mogelijk kinderen toch te laten luisteren. Slaan of strenge straffen waar het kinderwilletje soms gebroken wordt om zo het kind te helpen gehoorzamen, wordt ook nog wel eens toegepast. Dit is naar mijn mening zeer schadelijk voor kinderen en de band tussen ouder en kind. Het vertrouwen wordt tot in de kern diep geraakt.



Wat kinderen ons spiegelen is de vrijheid die wij hun niet geven. Kinderen vrijheid geven wil niet zeggen dat ze dan maar alles mogen doen wat ze willen, maar juist dat wij naar ze gaan luisteren. Kinderen kunnen prima zelf aangeven wanneer hun wil in bedreiging komt. Omdat hun wil nauw verbonden is met hun hart, zijn ze ook heel kwetsbaar. Bij het ene kind uit zich dit naar buiten en bij het andere kind naar binnen. Het is belangrijk om eerst te zien wat voor soort kindje jij hebt. Daarna kun je proberen het gedrag van je kind meer te vertalen door beter te gaan luisteren naar wat je kind wil. Want als het ruimte krijgt om zelf invulling te geven aan zijn of haar leven zal het leren luisteren naar zijn of haar hart. Wat een goede basis meegeeft voor het kind en de toekomst. Dat kinderen daarbij leren omgaan met verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken, is heel wat anders dan kinderen te leren om te gehoorzamen. Omdat het zogenaamd goed voor hen is.

Kinderen leren luisteren
Kinderen leren luisteren, kan pas als je zelf het goede voorbeeld geeft. Bovendien dient daar een goede vertrouwensband te zij waar wederzijds respect is. Als je wilt dat je kind leert luisteren, leer dan luisteren naar je kind. Luistert jouw kind niet? Dan kan het zijn dat jouw kind iets spiegelt. Bijvoorbeeld waar luister jij niet naar? Om werkelijk alles te zien van je kind is veel zelfkennis nodig. Denk maar eens na, hoe zou jij benaderd willen worden als er iets van je gevraagd wordt? Is het niet dat wel allemaal met respect behandeld willen worden? Willen we niet allemaal eerst ons ding afmaken voordat we voor de ander klaar staan? Willen we niet allemaal dankbaarheid voelen van de ander?

Al je blinde vlekken onderzoeken en persoonlijke stukken opruimen zorgt voor een helder beeld over jezelf krijgt. Het kind geeft aan wanneer je iets van jezelf niet ziet. Het is mogelijk veel te lezen over het spiegelgedrag van kinderen maar de beste werking ontstaat als je terug gaat naar jouw eigen kindertijd. Hoe meer zelfkennis en hoe meer ruimte voor jezelf, hoe makkelijker het wordt te luisteren naar wat je kind jouw spiegeld. Het is ook mogelijk van kinderen te leren en goed te luisteren via intuïtie wat je kind wel of niet wilt. Zo kun je meegaan in de opvoeding die je kind wenst. Soms handelen ouders dan vanuit intuïtie zonder dat ze er erg in hebben wat ze nu aan het doen zijn. Dit werkt voor sommige ouders ook prima.

Diana Annegarn

http://www.bewustopvoeden.nl

beste mars, allereerst wat kom jij me bekent voor zeg....?weet niet waarvan maar ik ken jou gezicht ergens van....

bedankt voor jou fotolezing!!!! en jaaaa ik heb de regels van het foto lezen eerder overtreden...ik wist eerst niet waar je het over had maar ben even in mijn berichten gaan snuffelen maar het was niet echt overtreden ik had toestemming alleen wist nims dat eerst niet!!!!!hahahahaha lol

de fotolezing
klopt levi is erg eigenwijs en dat mag ook van mij!!! kan er zelf ook wat van hahahaha!! dat je muziek hoort kan wel kloppen hij houd erg veel van muziek hij swingt er op los is wel echt lachen als je hem bezig ziet dus als je zou zeggen dat hij later iets met muziek zou gaan doen geloof ik je meteen!
voetballen vind hij ook erg leuk samen met papa maar muziek gaat boven alles!

ja zijn dwarsigheid heeft hij inderdaad niet verloren dat is duidelijk!

ik weet ook wel de andwoorden daar ben ik het wel mee eens maar ik weet niet hoe ik ze aan moet brengen daar zit ik eigelijk mee ben het op het moment ff allemaal kweid de energie is bij mij ver te zoeken...dat is of het moment het grootse probleem hoe laad ik mezelf weer op?

ik ga wel proberen op mijn ademhaling te letten!!!

ik heb mijn best gedaan om op jou bericht te reageren hoop dat het zo goed is meer kan ik er even niet van maken maar ben erg blij met de fotolezing die jij hebt gedaan mars!! bedankt!!!!

hele fijne dag toegewenst!!

lieve serenity,
de naam corrina......ik heb liggen denken en denken ik kom er niet op...ooit heeft mijn neef heel heel vroeger toen ik nog een kleine goudsbloempje was een vriendin gehad die zo heette maar verder kom ik op het moment ff niet..maar ik blijf voor je denken!!!

bedankt voor jou reactie!!

lieve enigma,

ook jij bedankt voor jou reactie!!!!

ik ga dit enorme stuk nog een paar keer goed lezen maar heb wel al gezien dat ik er wel wat mee kan!!!! tis ff teveel op dit moment dus als je het goed vind laat ik dit alles even goed bezinken en wanneer ik er weer klaar voor ben reageer ik wat uitgebreider op deze prachtige informatie?? wat ik wel geloof dat mijn zoon hier is om mij wat te leren....met name deze zin die er in jou tekst stond... Luistert jouw kind niet? Dan kan het zijn dat jouw kind iets spiegelt. Bijvoorbeeld waar luister jij niet naar?uuuhhh naar mezelf...en nu dat ik daar aan denk denk oke beter naar mezelf gaan luisteren dat moet ik dan maar eens gaan doen!!!!

diana de site die je me door heb gegeven is erg mooi en intressant bedankt daarvoor!!!

tot horens!!!

xxxxxxx

Hi goudsbloem,

Dank voor je reactie. De aanvulling van Enigma was ook erg welkom. Daar staan veel bruikbare handvatten in.

Ik heb echt het gevoel dat je aan de slag gaat en ben blij om te lezen dat je niet te krampachtig omgaat met de dwarsigheid van je zoon. Je schrijft dat je je energie kwijt bent. Dus tijd voor jezelf nemen. Maar dat gaat niet, want ik moet nog XYZ doen als goede moeder... dus... De kunst is nu om naar je eigen lichaam te luisteren en tijd voor jezelf in te bouwen. Dan maar een week niet stoffen, dan pa maar eens wat vaker mee naar het trapveldje. Maar vooral die eigen tijd jezelf gunnen. Het voelt misschien niet meteen goed voor het stemmetje dat zegt dat je moet zorgen, maar je zorgt juist zo voor jezelf en geeft uiteindelijk (door trouw te blijven aan je eigen lijf en gevoel) ook het goede voorbeeld voor anderen (w.o. je zoon).

Als je je ademhaling blijft volgen (in en uit) en je zegt tegen jezelf 'ik ben mijn ademhaling' (en niet al die gedachten die je vertellen wat er allemaal moet) zal je merken dat je lichaam zich zo weer oplaadt. Bovendien zie je beter wat er echt gebeurt. Je kijkt als het ware achter de gedragingen en ziet wat het je te vertellen heeft.

De gedachte dat je soms iemand wel achter het behang wil plakken is een prima aanwijzing om weer eens rust te creëren voor jezelf. Doe je best, maar niet meer dan je lichaam toelaat.

Succes! Mars

Ach guttie toen je een kleine goudbloempje was ahhh dat klonk echt heel lief en snoezig, ik denk dat het niets was.
dank je wel voor je reactie

mars je hebt helemaal gelijk ik moet wat meer voor mezelf gaan doen maar ik ben zoooo moe.......dat papa wat vaker naar het trapveldje moet zou fijn zijn alleen er is een probleem wij zijn uit elkaar.....heb 3 kids nog twee meisjes een van 8 met een autisme spectrum stoornis <geloof alleen niet in een stempel maar ik had hem nodig om hulp te krijgen voor haar> en heb nog een dochter van 6 dus drukke boel hier! en de papa woont een anderhalf uur rijden verder.....en komt ze wel regelmatig halen zo 1 keer in de drie weken zelf heb ik geen rijbewijs...misschien dat ik aankomend weekend maar eens een lekker een wandeling in de bossen ga maken ofzo ff proberen mijn hoofdje leeg te maken... ik ga zeker aan de slag maar eerst maar eens rust gaan creeeren!!!!! bedankt!

goudsbloem

ja hihi vond het zelf ook wel erg lief klinken was ik nog maar dat kleine goudsbloempje heerlijk in een wereld waar alles mag en niets moet lekker kliederen en in de zandbak spelen gewoon lekker zorgenloos.....volgens mij kan dat nu ook alleen op dit moment ff niet hahhahhahha komt tijd komt raad

misschien komt er nog wel iets in me op en kan ik je verblijde dat het toch iets betekende je weet maar nooit!!! serenity heel erg bedankt!!!

kus