[gedicht]De engel is terug

Ik voel de vleugels op mijn rug,
Ik speel met de harp in mijn hand,
Ik zweef door de wolken.
Ik ben een engel.

Alweer een tijd geleden ben ik neergedaald.
Sta ik met 2 benen op de grond.
Help ik de mensen waar ik helpen kan.
Zien ze niet wie ik werkelijk ben.

Ik wist zelf niet wat ik werkelijk kon.
Ik had geen idee waarom ik hier was.
Ik wist niet dat ik anders was.
Begreep ik de wereld niet.

Ik had vleugels op mijn rug,
Ik speelde met de harp in mijn hand,
Ik zweefde door de wolken.
Ik was een engel.

Met 2 benen op de grond is het niet altijd even simpel.
Moet ik meelopen met de massa.
Moet ik zwijgen over wat ik weet.
Kan ik niet voelen wat ik voel.

Toch ben ik helemaal niet bang.
De groep is sterk en krachtig.
Samen komen we er wel uit.
Gaan we voor de grote winst!

Ik geniet ervan om weer hier te zijn.
Doe ik dingen die niet horen.
Verander ik mijn eigen lot.
Gelden de regels dan niet voor mij?

Blijkbaar was het karma al klaar,
Weet het niet meer wat te doen.
Het is onbegonnen werk.
Wat doen toch al die engelen hier?

Ze maken er een zooitje van,
Ze doen maar wat.
Weten ze dan niet dat ze een engel zijn?
Gedragen ze zich daarom als bengel?

Ik voel de vleugels op mijn rug,
Ik speel met het lot in mijn hand,
Ik zweef in mijn gedachten.
Ik ben zelf een bengel.