[gedicht]De oneerlijke waarheid

De tijd van denken is een beetje voorbij.
Het is tijd voor een nieuwe tijd.
Tijd voor een nieuw lot.
Een lot uit de loterij.

De hoofdprijs is al wel in zicht.
De kostprijs echter nog niet.
Is het duur?
Of juist heel goedkoop?

Het is spannend, leuk en oneerlijk.
Wordt er bedrogen of gelogen?
Speelt het lot soms dubbelspel?
Misschien is het de waarheid die niet eerlijk is.

Het lot neem ik in eigen hand.
Verbuig het totdat ik heb wat ik wil.
Maar is het niet het lot dat mij laat denken?
Denken dat ik iets wil?

Geduld is het enige dat nog rest.
Wachten op het juist moment.
Het incasseren van de prijs.
Het betalen van wat het kost.

Ik vertrouw de waarheid niet.
De onduidelijkheid verhult de realiteit.
Waarom grijpt het lot niet in?
Heeft het lot het soms niet gezien?

Het lot ziet alles, het is niet blind.
Toch heeft het de macht verloren.
De waarheid heeft het plan gewijzigd.
Het grote plan is niet meer.

Vroeger was het leven eerlijk.
Was het karma nog actief.
Maar al sinds een tijdje,
Heb ik het karma niet meer gezien.

De machine is in verval geraakt.
Het einde der tijden is nabij.
De tijd zal stilstaan.
Het lot kan geen invloed meer hebben.

Zonder tijd: geen lot,
Zonder tijd: geen karma,
Zonder tijd: geen waarheid,
Zonder tijd: de eeuwigheid.