Deze gedachten probeer ik voor mezelf op een rijtje te zetten
En nu ik het op een rijtje heb, wil ik het graag met jullie delen ...
Eigenlijk heb ik deze opa ( "pake") nooit in levende lijve ontmoet, hij overleed namelijk 2 jaar voor mijn geboorte
(1975) Hij was toen 75 jaar
"Pake" was de vader van mijn opa...
Een hele lieve en zorgzame man, die erg betrokken was met zijn kinderen en kleinkinderen
Hij deed houtbewerken, ik weet niet of hij dit hobbymatig deed of dat het beroep was?
Zelf heb ik redelijk wat gezien wat hij gemaakt had vroeger...
Waarvan een prachtige kapstok is me het meest bij is gebleven eigenlijk
Het is een eikenhouten kapstok met een houtsnede van druiven en bladeren, echt prachtig om te zien!
Ik zal eens vragen wat mijn moeder gedaan heeft met die kapstok... omdat ik misschien dan een foto
kan maken, om te laten zien...
Het is echt een vak appart, houtsnedes maken...
Waar vind je vandaag de dag nog iemand die dit doet?
Nou... tot mijn verbazing kwam mijn broertje ermee...
... Het was zijn hobby!
Hij zit in een pleeggezin, dus ik zie hem niet zo heel erg vaak helaas
Ik was een tijdje geleden op visite bij hem en zijn pleegouders...
Hij liet zijn tekeningen zien aan mij, echt heel goed!
Ik weet nog dat hij vroeger mijn tekeningen altijd over trekte en dat in de kleinste details
Nu tekend hij het zelf, en liet foto's zien van sommige tekeningen die hij uitgesneden had in hout!
Het was echt vet mooi!
En ik vertelde hem dat zijn opa, die ik ook niet gekend heb, ook houtsnijwerk maakte!
Verder dacht ik er eigenlijk helemaal niet zo bij na...
Tot hij ineens een keer bij mij op visite een leren etui tevoorschijn haalde met een pijp en pijp- tabak...
Hij is 21 en rookt af en toe een pijp!
Ik vond het wel een beetje grappig en raar... het zette me in ieder geval wel aan het denken!
Tja... wie rookt er tegenwoordig nog pijp?
Ik vroeg aan hem: "hoe kom je er bij om pijp te gaan roken? "
Hij zei: ik vind het lekker ruiken!
ik vroeg hem of misschien zijn pleegvader dat ook deed? maar hij zij van niet...
ook zijn pleegmoeder niet!
Naja hij moet het zelf weten natuurlijk, ik vind het ook wel lekker ruiken, zo'n toffee- achtige geur
Het geeft ook wel een vertrouwd gevoel eigenlijk...
Ook hier denk je op zo'n moment niet zo bij na verder...
Tot ik 2 weken geleden bij mijn oma was...
We hadden het over "Pake" die zij natuurlijk wel goed gekend heeft! (het was haar schoonvader)
Ze vertelde dat hij pijp rookte op zondag en op bijzondere gelegenheden...
Ineens ging er bij mij iets dagen...
Ik vroeg dus: is dat de opa die ook de houten kapstokken maakte?
Ja zegt ze...
Dat is de opa die jij toen op de trap gezien hebt, vroeger!
Ook haar jongste dochter zag hem na zijn dood nog regelmatig
Ze voerde hele gesprekken met hem
Mijn tante en ik schelen maar 5 jaar!
Hij overleed toen ik nog niet geboren was...
toen ik 2,5 was zag ik hem op de trap staan...
Gewoon als een hele oude man met een wandelstok...
Hij vroeg toen aan me: is je moeder thuis, of iets in die geest...
naja... volgens mij had ik het al eerder verteld hier op merudi dat ik me zo opgelaten voelde...
Ik voelde dat er iets niet klopte!
Dit gevoel werd 32 jaar later pas bevestigd, toen ik de man van de trap op een foto herkende bij oma
in een foto boek!
Ik was eventjes uit het veld geslagen en moest huilen toen...
Mijn gids vertelde me toen dat deze man mij nooit heeft willen laten schrikken!
hij zei dat hij voor mijn moeder kwam, ik wist dat dit klopte omdat hij destijds ook vroeg naar mijn moeder
Mijn moeder had een hele slechte periode destijds, daarom kwam "pake" haar altijd geestelijk bijstaan
Ik zei tegen mijn gids: "het is goed"
Het kringetje was voor mij rond! (dacht ik)
Maar toen oma 2 weken geleden ineens begon over dat pijp roken en bevestigde dat hij ook hout bewerkte
zei ik: "pake" is "Sylvester"
(mijn broertje heet Sylvester)
En ik vertelde mijn oma dat Sylvester ook pijp rookte en hout bewerkte, wat eigenlijk niemand hem had geleerd
Dat had ik ook van zijn pleegouders gehoord, dat hij er ineens zelf mee kwam!
Toen ik het tegen oma vertelde, zag oma het het ook in!
Mijn oma zei dat ze het echt heel goed van me vond, dat ik zo makkelijk de eigenschappen van mensen weet
te overeenstemmen met de eigenschappen van iemand die ik niet eens gekend heb!
En dat het nog klopte ook
Het zou dus betekenen dat "Pake" na 14jaar weer incaneerde en terug kwam als mijn kleine broertje
1975 +14= 1989 <--het jaartal dat mijn broertje werd geboren als na-komertje
Ik ben van 1977 en mijn zusje van 1980
Inmiddels is hij ruim een kop groter als mij, maar het blijft mijn kleine broertje
groetjes moonflowertje
