12/5 jaar . discrimineert op school,internet.

Lijkt me erg zwaar, goed dat jullie een doel voor ogen hebben dat geeft weer kracht, sterkte en succes irm20

Jeetje, irm20, wat een heftig verhaal. Ik vind het heel jammer om te lezen dat je dochter wordt gepest. Het moet vast ontzettend moeilijk en verdrietig voor jullie zijn om hiermee om te gaan...

Helaas doen scholen er nog steeds te weinig aan. Zo ook in jullie geval.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik hoop dat die 4/5 maanden vol te houden zijn en dat ze daarna zonder problemen kan beginnen aan de middelbare school!

Nog even een toevoeging: zou het voor je dochter een goed idee zijn om een weerbaarheidstraining te volgen?
Dan kan ze zich op de nieuwe school wat sterker en zelfverzekerder voelen

Het enige advies dat ik je kan geven is dit (ben zelf ook bijna 20 jaar gepest) laat je dochter lessen nemen in een vechtsport (liefst een echte zoals Pencak Silat) je krijgt er zelfvertrouwen van, en je kan je teminste verdedigen als iemand je mishandeld.
Pesten houd nou eenmaal alleen maar op als mensen een keer gezien hebben hoe je word als ze tever gaan... (Dit is teminste mijn ervaring)

Heel erg van je dochter. Ik ben ook jarenlang gepest en tegenwoordig heb ik geen contact meer met mensen om mij heen, dus word ook niet meer gepest. Het enige wat ik wil zeggen, als zij straks naar de middelbare gaat is het niet zomaar voorbij. Ik bedoel buiten dat misschien een deel van haar klas mee zal gaan, of er daar vrienden zitten van haar treiteraars zijn denk ik dat haar zelfvertrouwen ook een deuk heeft opgelopen. Ik denk dat het verstandig is samen met haar te zoeken naar een weerbaarheidscursus, of zelfverdediging of naar wat nathan zegt, om haar zelfvertrouwen op te krikken. Misschien als zij een talent heeft dat het leuk is haar naar een cursus ofzo te laten gaan, zodat ze word bevestigd in de mooie dingen die ze kan. In ieder iets om haar zelfvertrouwen op te krikken en haar weerbaar te maken. Wens het beste voor uw dochter. Groetjes, Amor

Goed dat je de dingen verwerkt door ze te delen.

Dat gedaan is het goed je niet te verzetten tegen wat niet is(in je leven, de plaats waar je woont of de school), maar te begrijpen en houden van wat wel is. Er zullen altijd mensen zijn die jou (of je dierbaren) onheus behandelen, discrimineren of andere dingen doen die niet redelijk zijn of niet in overeenstemming zijn met jouw waarheid.

Laat ze, hoor het aan , leg uit als het nodig is en vervolg je eigen weg naar hart en geweten. Beluister het oordeel van anderen, maar volg dat alleen als het overeenkomt met die van jezelf. Ga niet twijfelen aan jezelf door allerlei schuldgevoelens over de situatie waar je in verkeerd, daar kun je niets aan doen, maar pas wel op, want dan wordt een oordeel gemakkelijk een veroordeling. Zowel van jezelf als van anderen.

Natuurlijk mogen kinderen leren welk effect hun gedrag op anderen heeft en ook dat ze op school naar de juf of meester mogen luisteren met respect. Niet voor niets heeft jouw kind juist jou als moeder gekozen, geen ander kan haar beter helpen als jij. Leer je kind jouw innerlijke waarden en ook dat iedereen daar verschillende van heeft. Het schoolsysteem is vaak gebouwd op goede intenties, iedereen probeert het beste te doen, echt waar, maar het is ook niet heilig en ook niet altijd in overeenstemming met hoe jij als ouder de dingen ziet. Accepteer dat. Omgaan met mensen en die verschillen leren kennen, leren omgaan met mensen die anders in het leven staan dan jij is iets dat je zelf moet doen en overbrengen op je kind naar jouw beste kunnen. Al het andere mag je echt loslaten en voegt niets dan negativiteit toe aan je leven. Geef jij anderen zoveel macht over jouw leven? Probeer de mening van anderen niet te zwaar te laten wegen maar alleen te laten wegen hier en daar als jij het er mee eens bent. Je hebt wel genoeg aan je hoofd toch? Ziek zijn, zieke partner, 'beter worden', je kind daar in begeleiden, mensen hebben geen idee. Kunnen veel mensen ook niet omdat het heel moeilijk is je te verplaatsen in zoveel tegenslag en mensen denken vanuit hun eigen gemak of ongemak en dat klopt niet altijd met zoals het voor jullie is. Kop op!

Misschien helpt het een beetje als je zo naar je kind (en andere kinderen) kijkt. Ze is vast sterker dan je denkt, dat weet ik eigenlijk wel zeker.

Nieuwetijdskinderen

Wat je zojuist beschrijft klopt volledig, het is alleen het moeilijkste wat er is.
Uit mijn eigen ervaring met pesten weet ik hoe dodelijk het is, en dat het ook pas ophoud als je echt voor jezelf leert opkomen en vechten. En dan hebben mensen die met woorden voorzich zelf kunnen vechten het nog het beste.
Het belangrijkste wat je kan leren is of weten dat je iedereen die jou probeert te breken zonder moeite neerkrijgt, of weten dat wat ze ook tegen je zeggen, je altijd iets terug te zeggen hebt waardoor hun voor lul staan.
Zolang je maar nooit tegen je kind zegt : Gewoon negeren, dan hou het vanzelf op, want dat is gewoon niet waar.

Ik blijf me erover verbazen dat scholen nog steeds zo makkelijk omgaan met pesten, en dat alleen de mensen die zelf door die hel zijn gegaan echt weten hoe moordend het is voor je ziel.

@ Irm20 Heel heftig wat je allemaal meemaakt.
Ik herken mij in jou verhaal van het pesten en zit in dezelfde situatie. Veel liefde en licht zal ik jullie sturen.

@ Nathan ik las je post hier boven en ik ben het helemaal met je eens.
Ik ben zelf vroeger op scholen heel erg gepest ( van geweld tot misbruik aan toe ).
Niet om hoe ik eruit zag maar omdat ik anders was.
Ik zit er nu ook midden in met mijn jongste zoon en zag dat Petra een mooie link voor je had van Youtube .
Deze link sluit daar denk ik mooi op aan.

http://www.nieuwetijdskind.com/durven-we...astblog-sabine/

http://www.nieuwetijdskind.com/scholen-kunnen-niet-meer-om-de-nieuwe-kinderen-heen/

Dit zou je als ouders je kinderen moeten meegeven :):

http://www.nieuwetijdskind.com/leer-je-kinderen-door-neale-donald-walsch/

Deze links staan op de site http://www.nieuwetijdskind.com/
En daar zijn nog veel meer mooie dingen te lezen.
O.a. over Indigo/kristal/sterren/regenboog kinderen enz.

Liefs Enigma

nou hier in Friesland zijn er verschillende die een weersbaarheids training hebben gehad,aan gewezen van school uit.
maar dze kinderen zijn nog heftiger geworden,pas afgelopen zaterdag nog mee gemaakt,was haar klas genoot met haar moeder hier op bezoek.
dat meisje is, mu pas 12 jaar. en ons meisje 12/5 jaar.
haar vriendin ja onze woonkamer kon je haast niet meer terug alles stond op de kop.als ze nog langer op visite waren gebleven bij ons,had haar klas genoot de kamer omgetoverd in een fort. ons meisje kan het niet zo,zij weet wat,er tegen over staat,en niet luisterd huisarest krijgt.
Wij proberen ons meisje op het rechte pad te houden,en fatsoen te houden.zekers bij andere mensen,als we op bezoek zijn.

hartelijk bedankt van jullie vele lieve reactie"s en steun,
ik ben blij jullie te hebben gevonden.
jullie lieve mensen zijn een grote steun voor mij,en mijn gezin.

liefs irm.

hoi Irm20

Ik begrijp jou zo goed .
Wat mensen vaak vergeten is dat pesten heel ver kan gaan .
Mijn zoon werd begin dit jaar een blauw oog geslagen door een jongen uit groep 8 (12).
Die jongen was 4 jaar ouder en toen was de maat voor mij ook vol hoor.

Ben nu ook bezig met weerbaarheidstraining.
Ik heb de GGD, de huisarts, en nog een instantie al ingelicht.

Nu ben ik er achter gekomen dat zelfs de ouders meedoen.
De lerares uit groep 4 vertelde mij dat.
Ze zei: "Het is heel erg hoor, en ik begrijp er niets van.
Maar sommige kinderen willen met jou zoon spelen maar dat mag niet van de ouders omdat zij hem een beetje gek vinden".

Ik heb zelf nooit problemen met andere kinderen, ik vind het leuk zoals ze zijn en als er iets is behandel ik ze op dezelfde manier als ik mijn zoon zou behandelen en zeg ik er gewoon iets van.
Maar omdat die ouders dat zeggen zijn zij een voorbeeld voor hun kinderen en die gaan dan mee in het negeren.

Nu heb ik recentelijk ontdekt dat het nogal heftig is op de school van mijn zoon.
Ik kijk ook weleens hyves van mijn zoon en kinderen van de school.
En dan denk ikzouden die ouders weten hoe hun kinderen met vriendjes en andere kinderen omgaan.
De leraren hebben het niet mee in de hand en er gaan dreig brieven over en weer bij veel ouders zelf.
De scholen worden te groot en kunnen niet meer met de probleem omgaan omdat kinderen ook mondiger zijn geworden.
Bij ons op school zijn ouders met advocaten, L.K.C. en N.J.I.= (kwaliteit dienst scholen ).
Het gaat gewoon echt te ver .

Het valt mij ook op dat als er gepest word degene die gepest word een heel traject moet afleggen: weerbaarheidstraining,naar een instantie om te kijken of je kind niet iets mankeert ( adhd of iets anders ).
En de kinderen die het doen die hoeven niets te onder nemen ze niks mee. Die gaan fluitend naar huis (want die hebben nergens last van zegt deze lerares ) en de ouders worden niet ingelicht.
Ja school is gewoon een instituut en je kind is een nummer.
Sommige kinderen die gepest worden willen niet meer naar school.
Of ze zeggen dan zoek je toch een andere school .

Maar dat is geen manier om problemen op te lossen.
Er staan 3 basis scholen bij onze school in de buurt waar het zelfde probleem is.
Een enkele leraar durft nu nog een eigen mening te geven en het een beetje voor jou kind op te nemen ( niet openbaar ).

Ze zei nog wel dat ze vond dat ( ze heeft op meerdere scholen gewerkt ) tegenwoordig school op een oorlogsgebied lijkt en dat sommige kinderen ( vaak gevoelige kinderen zoals die van mij ) er maar moeten zien te overleven ( ten koste van hun emotionele ontwikkeling en school prestaties ) .

Ik begrijp je probleem heel goed hoor .
En het komt ook allemaal wel weer goed maar dat kinderen dit mee moeten maken stemt mij verdrietig en strijdvaardig.

Veel licht en liefde Enigma

Lieve Petra :),

Ik begrijp jou post ook.
En zo zou het ook moeten zijn en daar is Irm het vast ook mee eens.
Ik zelf ben ook heel rustig, daardoor kan je je beter concentreren en weet je hoe je het aan moet pakken.
Ik zie en voel heel veel op school maar kan alleen voor mijn eigen kind opkomen.

Maar de realiteit is hedendaags jammer genoeg anders .
Veel mensen lijken opgefokt en zich niet meer in een ander zijn probleem te interesseren.
Zo van "als het mijn kind maar niet is".
Uitgesloten diegene die dat wel doen
En ik doe het precies zoals jij het beschrijft.
En zo bekijk ik het ook.

We moeten samen werken aan het probleem
Maar dat moet je dan ook wel samen doen .

Dat is vaak ook het probleem dat wij mensen die wat gevoeliger zijn het op een normale manier op willen lossen.
Maar dat er zoveel weerstand is van " mijn kind doet niks".

Daar zou een gesprek niet eens over hoeven gaan wie het wel of niet doet.
Maar gewoon een dialoog over hoe je met elkaar om zou moeten te gaan en je in elkaar(s)(situatie) kunnen verplaatsen .

Maar dat schijnt een groot probleem te zijn tegenwoordig.
Veel mensen lijken agressiever en gaan meteen in de verdediging.
Terwijl er gewoon openheid zou moeten zijn.
Dan worden deze problemen ook minder.

Liefs Enigma

@ Irm20 ik heb ook een beetje mijn verhaal hier gepost .

Misschien hoort dat niet maar op deze manier wil ik je laten weten dat ik begrijp wat je allemaal meemaakt.
En ik wilde je een hart onder de riem steken.

Probeer rustig te blijven en vraag om hulp dan komen er vanzelf veel goede ingevingen naar je toe .

Liefs Enigma


Oja...en ik vind een verdediging sport in deze tijd ook HELEMAAL geen slecht plan wat Nathan ook al zei .

Heb ik zelf ook ruim 15 jaar gedaan en na de krokus vakantie gaat mijn jongste er ook op ( wilt hij al jaren zelf ) met zijn grote broer die er ook al op zit met zijn vrienden .

Enigma, het gevaar is dat gevoelige mensen zich soms teveel op de achtergrond plaatsen waardoor je een soort 'slachtoffer' positie krijgt die helemaal niet nodig en ook zeker niet terecht is. Je merkt dan dan dat er vooral geanalyseerd wordt op anderen, zijnde buiten het zelf i.p.v. reageren als het uitkomt op de ander in de momenten zoals die zich voordoen.Niet doen wat dat haalt de kracht uit je eigen leven. Probeer gewoon te staan voor wat je zelf denk dat goed is, ook al wijkt dat af van de wat minder gevoelige, niet begrijpende, veroordelende of andere ideëen van anderen. Er is geen enkele reden om dat niet te doen, zelfs niet als het niet ontvangen wordt zoals je het bedoeld. Je mag gewoon jezelf zijn en anderen mensen zullen je daar niet altijd in begrijpen. Op het moment dat je daar teveel in je emotie zakt krijg je die bevestiging juist ook, je trekt het als het ware aan. Op het moment dat je gaat staan voor je eigen visie, ben je geen slachtoffer meer maar sta je in je eigen leven, waarin je uiteraard wel rekening houdt met anderen maar je leven niet teveel meer laat beïnvloeden door anderen. Door dit te doen stap je uit de ondergeschikte rol en stap je in gelijkwaardigheid en zet je mensen eerder aan het denken of geef je ze de kans rekening met jou te houden en omgekeerd.

Wees meester over je eigen leven, vervolg je pad en werk samen, leer van elkaars verschillen, we hebben allemaal ons kruisje, allemaal onze hindernissen te nemen, en dan toch geloven in jezelf, dát is waar spiritueel meesterschap over gaat.

Nah jah, naar mijn idee dan he

inderen voelen zich vaak ook rustig en veilig als hun ouders in zelfvertrouwen handelen. Dat wil niet zeggen dat hun ouders niet naar ze luisteren of geen oog hebben voor de inbreng van hun kinderen, dat gaat heel goed samen. Aan mijn zoon leg ik ook wel eens uit dat het thuis met een klein groepje eenmaal anders is als in een grote groep op school. In een grote groep kan een meester of juf gewoon niet hetzelfde doen als thuis waar je vaak veel meer, langer en beter zicht op je kind hebt. Bovendien heeft hij interesses en ideëen die niet standaard zijn, bijvoorbeeld over de nieuwe wereld. Die verschillen begrijpt hij steeds beter en dat geeft hem rust. Hij weet dat hij thuis volledig zichzelf kan zijn en dat op school andere dingen van hem verwacht worden.

Overigens met pesten ben ik het natuurlijk niet eens, het is triest als je kind gepest wordt want dat levert schade op, op veel scholen geldt nog steeds het recht van de sterkste en wordt het als een tekortkoming gezien en naar het thuisfront gewezen als je kind niet terug vecht, helaas.

Maarja zoals ik ook lees hierboven richten hulpverleners zich teveel op het sterk maken van een kind, i.p.v. het te leren dat het goed is zoals het is. Ik zou het liever anders zien maar zover zijn we gewoon nog niet, het enige wat je kunt doen is uitleggen en praten, vertellen hoe je kind is en je kind steeds laten blijken wat er verwacht wordt thuis en op school en ook daar uitleggen hoe je het zelf ziet.

Hoi Petra :),

HAHA...2x .

Fijn dat je er nog op de post reageerde.
Ik begrijp je heel goed en het is ook de manier waarop ik dit allemaal benader.

Door rustig te blijven en hulp te vragen krijg ik heel veel informatie naar mij toe en handel ik in zelf vertrouwen en dat zien mijn kinderen in mij terug.
Die hebben dan ook echt niet een minderwaardigheid complex of minder zelf vertrouwen, juist meer zelfs.

Mijn zoon heeft net als die van jou ook veel interesses en ideeen die niet standaard zijn .
Hij is eigenlijk gewoon wat wijzer door zijn gevoel .
Ik heb mijn zoon hetzelfde geleerd, dat hij thuis zichzelf kan zijn en over alles kan praten maar op school zijn andere dingen aan de orde en wat hij allemaal ziet/weet begrijpen andere kinderen/mensen soms niet.

Tja...dat recht van de sterkste hahaha .
Hij word juist gepakt door een man of 5/6 soms meer en als hij dan uithaalt ( hij is n.l. heel sterk) dan zitten die kinderen heel snel bij de juf of meester want dan worden ze bang:).
Ze zijn in zijn klas ook ruim 1 of 2 jaar ouder dus handiger in stiekem gedrag.

Hij is eerst steeds naar de juf/meester gegaan en die deden er niets aan ( hij vertelde mij dat hij ze ook niet meer vertrouwt daarin ).
Toen wilde hij geen klikspaan zijn en is hij het zelf op gaan lossen ( hij is trouwens net 8 ).
Van de week zei een man tegen mij die mijn zoon kent: "Nou daar willen ze later geen ruzie mee maken hoor als hij nu al zo groot en sterk is.
Hij vond hem juist erg lief en behulpzaam en dat is hij ook .
Het probleem is ook alleen op school.
Niet op andere plaatsen of sport verenigingen.

Ik zeg wel altijd "nooit zelf beginnen" maar hij hoeft zich van mij en andere niet te laten slaan.
Dat doe ik ook zelf, mijn kind leren dat het goed is zoals hij is en andere kinderen ook.
En behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden.
Iedereen in zijn waarde laten en het maakt ook niet uit hoe iemand doet of hoe iemand eruit ziet als iemand maar aardig is .
En dat doet hij ook heel goed.
Ik ben ook heel trots op hem hoe hij zich staande houd en dat hij het ook goed blijft doen op school net als bij Irm20 haar dochter .

Maar het is best moeilijk om over te praten en ik hoop voor Irm20 dat zij ook die rust mag vinden .
En dat oplossingen naar haar toe zullen komen als zij daar om vraagt.

Lieve Petra bedankt voor je reactie en ik zie ook dat wij met oplossingen best wel op 1 lijn zitten .
Nu andere ouders nog !!! ( dat heb ik ook in een brief aan school geschreven of ze mee wilden helpen aan het creeren van een betere sfeer op school.
En dat we daar allemaal aan mee moeten werken ).
Dan word de sfeer veel leuker op de scholen.

Pesten en onrecht lijkt een rode draad in mijn leven en een patroon dat ik moet doorbreken.
Nou...ik zeg kom maar op !!!

Liefs Enigma

We zijn lekker dubbel bezig Enigma, of was het nou Nims?!
Mooi eigenlijk he dat onze keren ons door hun eigen proces zoveel leren over onszelf. Ik heb veel waardering en respect voor ouders, net als jij, die er zo mee omgaan en naar kijken. Het geloof vasthouden in hun kind en daarmee het geloof en begrip in zichzelf terugvinden of delen. Want eigenlijk hebben we hetzelfde paadje bewandeld, en kijk eens waar we nu staan!

Liefs, Petra

Als iemand op bezoek komt met kinderen en die kinderen maken een bende waar ik niet van gediend ben en die ouder zegt er niks van dan krijgt het kind het van mij te horen.
Het is namelijk mijn huis dus mijn regels en daar heeft de visite zich aan te houden.

Maar goed over het onderwerp.
Het is al heel goed dat je het erkent dat je kind gepest word en haar steunt erin.
Dat is al enorm belangrijk voor een kind.
Als de ouders je er niet in steunen is het heel erg.
Dat weet ik uit ervaring.
Mijn moeder negeerde het feit(kan ze goed) en mijn vader was te druk met de zaak en had het niet eens door.
Ik kon dus nergens heen met mijn verdriet.
Want dat maakt je heel verdrietig als je gepest word.
Mijn broer en zus hielpen me wel ,maar ja dat is alleen op het moment.
De pestkoppen verdwenen dan totdat ik uit de buurt van mijn broer en zus was en dan kwamen de pestkoppen weer.
Toen mijn zus naar de middelbareschool ging vond ik dat heel erg ,want dan was er alleen mijn broer nog.
Want van papa en mama hoefde ik niks te verwachten.
Ook niet van de docenten.
Die "zagen" niks.
Mijn leer prestaties gingen achteruit.
Dus ik was rijp voor de LOM school.
Mijn ouders stuurde mij daarheen.
Nou daar waren ze stom verbaasd wat ik er deed.
Ik had gewoon wat meer begeleiding nodig gehad op de basisschool dan was dit allemaal niet nodig geweest.
Toen werd ik pas weer echt zeker van mijzelf en heeft nooit meer iemand me gepest.
De pestkop op de basisschool had zelf privé een rot leven en gedroeg zich daarom zo onhandelbaar,maar er werd amper wat aan gedaan.
Als ik steun had gehad van mijn ouders en de docenten was het allemaal beter gegaan.

Daarom zeg ik:heel goed dat je het ziet dat je kind gepest wordt en dat je je kind erin steunt.

Ik ben het helemaal met je eens Petra .

Bedankt voor al je posts .

Ik heb ook begrepen dat wij een beetje door hetzelfde proces met onze kinderen zijn gegaan.
Ik heb hier ook zeker respect voor .

Als je in heftige situaties of emoties rustig blijft komt er ook veel informatie/hulp naar je toe waar je iets aan hebt.

Ik heb in mijn verleden al veel demonen ( situaties die je eigenlijk uit de weg wilt gaan ) geconfronteerd.
Als je een obstakel/confrontatie aan gaat en rustig blijft, word het proces van jezelf ontwikkelen, in Balans komen en sterker worden heel mooi.
En je voelt dan ook de hulp die je daarbij krijgt natuurlijk.
Het is een gevoel alsof je de hele wereld aankunt .

Als er iets heftig is en ik reageer zoals ik net beschreef is het net of ik in een andere dimensie sta dan waar het conflict zich afspeelt.
Ik ben dan heel alert en is het net of je alles wetend bent ( niet dat dat zo is maar je krijgt de informatie die je op dat moment nodig hebt ) .
Net of er iemand anders door jou praat en anderen jou niet meer kunnen raken.

Toevallig ( toeval bestaat niet ) heb ik het daar vandaag nog over gehad met iemand hier op het forum .
Omdat engelen /gidsen/ helpers met je communiceren op een ander trillingsniveau moet je als je problemen tegenkomt niet bang en angstig worden want dan denken zij juist dat je dat nodig hebt.
Als je rustig blijft en je wilt investeren in een positieve oplossing komen zij jou helpen en komt er heel veel naar je toe.
Zo werkt het bij mij tenminste, je krijg waar je om vraagt (soms verdient) .

Ik begrijp Irm20 ook heel goed want het is je kind dat je wilt beschermen.


Heel erg bedankt voor je reacties Petra, daar hecht ik veel waarde aan .

Ik ben ook trots op jou hoe je het aanpakt met jou kinderen.

Dikke knuff liefs Enigma