zielen

Hoi AngelIngrid,

ik houd me hier zelf ook mee bezig. Ik kan je het boek Tweelingzielen van Patricia Joudry aanraden. Ook wil ik het boek Zielveel van o.a. Sonja Vandael nog gaan lezen, dat lijkt me een hoop herkenning te geven.

Op internet zijn de volgende websites erg interessant:

www.droomvrienden.nl
www.tweelingzielen-soulmates.nl

Ook op het Merudi-forum is er meer te lezen over de tweelingziel:

http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/46434/Het_afscheid_van_je_tweelingzi.html#Post46434

Ik hoop dat deze informatie de vragen die je nu hebt enigszins kan beantwoorden. Ik weet maar al te goed hoeveel vragen het kan oproepen

Liefs, Marije

lieve Marije

Ik ben onlangs mijn twinsoul tegen gekomen op face book
zij en ik voelen en vullen elkaar aann . Onze eerste ontmoeting in real was een klapper , de herkenning was zo groot en voelde zo eigenen vertrouwd aan
Ik heb 3 jaar geleden een man ontmoet endat was een karmische ontmoeting ook dat is zo heel speciaal en hij is ook een tweelingsziel
de energie die je dan voelt is zo groot zo anders en zo fijn ( gewoon moeilijk te omschrijven )
hij en ik zitten ook op dezelfde golflengte
bedankt voor je tips ga er zeker is naar zien het facineerd me wel
nog ene heel fijne zondag

in licht en liefde
Ingrid

Naar wat ik heb gelezen zijn tweelingzielen niets anders dan een gesplitste ziel in twee helft-zielen. Er loopt er maar 1 rond die bij je hoort Na de ontmoeting van je tweelingziel schijn je wel meer leden van je zielsgroep tegen het lijf te lopen. Je voelt dat je op dezelfde golflengte zit, je bent zielsverwanten.

Ik snap wat je bedoelt met dat gevoel het is niet in woorden uit te drukken wat een ogenschijnlijk vreemde in je los kan maken.. onvoorwaardelijke liefde! Daarom ben ik mij er in gaan verdiepen (en al het andere wat met spiritualiteit te maken heeft )

Je verhaal herkennen in dat van anderen is dan toch wel heel fijn. Het is allemaal heel echt wat je voor de ander voelt!

Liefs, Marije

tja da dacht ik ook maar wie is dan mijn tweelingsziel he
hem heb ik drie jaar geleden leren kennen en de aantrekkingskracht was enorm en de herkenning ook al kon ik het niet echt goed plaatsen . ik voelde hem hele sterk aan en hij mij . we kunnen alles tegen elkaar zeggen hij is niet zo spiritueel als ik maar ook wel spiritueel en vraagt mij dikwijls om raad en hulp en vertrouwd ook op e en gelooft me ook .
anderhalf jaar geleden een vrouw via fb leren kennen en da klikte zo goed , zij voelt echt alles wat ik voel wij vullen elkaar aan bv zij is boos weet zich geen uitweg met haar emoties en ik reageer wel en doe wat zij eigenlijk wil doen maar niet kan doordat ze geblokkeerd is .
We voelen en vullen elkaar aan en die eerste ontmoeting tja die was echt bijzonder . Die grote herkenning .
Ik heb altijd moeite als ze zeggen je bent als ene zus voor me , bij haar heb ik dat niet ze voelt als een zus aan

Ik denk dat je ergens wel kan voelen wie je tweelingziel is je herkent jezelf sterk in de ander, vindt het moeilijk om niet bij die persoon te kunnen zijn en voelt een onvoorwaardelijke liefde (op zielsniveau) voor hem of haar. Sommige tweelingzielen kunnen ook telepathisch met elkaar communiceren, ze voelen elkaars pijn maar ook vreugde.

Eigenlijk heb je alleen maar geluk dat je twee personen/zielsverwanten hebt gevonden tweelingziel is uiteindelijk maar een term om het verschijnsel mee aan te duiden.. alleen wel interessant om je in te verdiepen en herkenning te vinden. Ik zou zeggen geniet van jullie sterke band!

Liefs, Marije

Vermoeden jullie dat dit alleen met een zielsverwant is?
Ik denk namelijk dat je dit met heel veel mensen kan ervaren. Ik heb het in ieder geval al met meerdere mensen meegemaakt. Mensen die ik mijn hele leven al ken, en ook met relatief onbekenden.
Dan bel ik die iemand waarvan ik het gevoel kan plaatsen op.
En vaak is er dan ook inderdaad wat om te vertellen.


Ik vind het hele zielsgroep en tweelingziel verhaal wel erg interessant. Ik vraag me af of je dit ook met je partner hebt?
Wij kunnen elkaar best goed begrijpen zonder woorden. Als je maar iets opstuurt zonder vervuiling.

Hoe denken jullie verder daarover?
Zijn we alleen in tweeën gesplitst of in meedere delen?

Ik denk dat je met iedereen een telepathische band kan hebben, dat je daar geen zielsverwant voor hoeft te zijn

^^ inderdaad

En soms kan het ook zo zijn dat elkaar uit een vorig leven kent...
Dat je bijv. broer en zus bent geweest...
Dan voel je vanaf de 1ste minuut al een band,
soms heb je het niet zo op iemand ( netjes gezegt) vanaf het eerste moment, terwijl je diegene eigenlijk niet kent ...
dit kan ook uit een vorig leven komen...
( mijn gids heeft me een keer verteld, dat er best een hoop mensen op de aarde getrouwd zijn met iemand die in een vorig leven zijn moeder is geweest of haar vader...
ik vond het een rare gedachte...
En toch weet ik dat het klopt...
Ik moest even wennen aan die gedachte zegmaar

groetjes moonflowertje

Ja hoor Novi, eigenlijk weet ik wel zeker dat telepathisch communiceren met meerdere mensen, sterker nog iedereen mogelijk moet zijn. Telepathisch communiceren zou eigenlijk logischer zijn dan praten; ik heb van alles gelezen over dat deze vorm van communiceren al voor het uitspreken van woorden heeft bestaan.. in een tijd dat mensen een hogere trillingsfrequentie hadden. En ik denk dat we dat in deze nieuwe tijd (van de 5e dimensie) gaan herbeleven. Ik denk dat veel mensen die hun tweelingziel ontmoeten, al heel gevoelig zijn, en daarom eerder (al in deze tijd/de 3e dimensie) telepathisch met elkaar kunnen communiceren terwijl dat door anderen nog bijzonder of zelfs ongeloofwaardig wordt gevonden. Terwijl iedereen, door zijn of haar trillingsfrequentie te verhogen, de mogelijkheid heeft telepathisch te communiceren!
Het is heel mooi dat jij dit al zo ervaart, Novi Het verbaast me eigenlijk niets...

Met een partner heb je gewoonlijk een sterkere band en zul je elkaar ook beter kunnen aanvoelen lijkt me. Zeker wanneer je trillingsfrequentie verhoogt, kan dit aanvoelen sterker worden tot telepathische communicatie mogelijk is. Ik heb nu geen partner maar het lijkt me heerlijk om zo eerlijk met elkaar om te kunnen gaan... en elkaar zonder woorden te kunnen begrijpen. Des te meer nu ik partners heb gehad waarmee de communicatie altijd stroef is verlopen.

Ik ben er wel van overtuigd dat alle zielen eerst samen 1 zijn geweest (en nu nog met elkaar verbonden zijn, maar los van elkaar kunnen ervaren), en dat door splitsing en 'sub-splitsing' en 'sub-sub-splitsing' afzonderlijke zielen zijn ontstaan. De laatste splitsing zou die van de tweelingzielen zijn geweest. Vandaar dat je elkaars aanwezigheid zo heftig kunt ervaren. Want eigenlijk ontmoet je gewoon jezelf.. in een ander jasje
Wat allemaal waar is weet ik niet... alleen wat ik zelf heb ervaren. En dat was behoorlijk heftig ik zie het als mijn eerste echte contact met de Bron, wat mij compleet wakker heeft geschud.

Groetjes, Marije

Communicatie in relaties lopen om een of andere reden dan ook heel stroef...
Mijn idee daarover is dat je gaat verwachten dat de ander al telepathisch is, maar misschien is die dat (nog) niet. Of er zijn andere belangen in het spel en durft de ander nog niet zich kwetsbaar op te stellen. Die moeilijkheid lijkt zich hier bij alle relaties wel voor te komen.
Ik heb me dan ook vaak af gevraagd. Waarom maken wij mensen het elkaar zo moeilijk? Waarom juist die genen die je familie zijn, waar je van houdt en juist het meeste voor over hebt? Misschien is het inderdaad een ervaring uit een vorig leven waarbij de een de moeder was of de vader?
Misschien willen wij dat juist allemaal wel om te ervaren hoe het is om eens lekker alleen te zijn en de actie-reactie te ervaren van allemaal afzonderlijke onderdelen.

Als mens zijnde is het moeilijk te voelen hoe wel allemaal 1 zijn geweest, omdat iedereen nu anders is. Zelfs tweelingen zijn anders. Aan de andere kant, maakt de 'herkenning' bij totaal onbekenden juist weer een bevestiging van het feit dat we WEL allemaal 1 zijn geweest.Ik ben er nog niet uit. Ik ervaar wel dat we allen 1 zijn in verbinding. Een raster van lijntjes en verbindingen om allemaal interessante en leuke dingen te ervaren.

Mij ook, al is de eerste keer alweer lang geleden.

@ Marije, ik kan me erg vinden in wat je beschrijft over hoe mensen verbonden zijn. Hoe ik het 'zie'. Jou verhaal is daar echt een mooie aanvulling op.

Hihihi Mij wel, iedere keer weer. Maar dat is juist het mooie van het leven hè. De verwondering van hoe mooi alles is en hoe prachtig het allemaal werkt!

Ervaar jij ook dat die telepathie zo ongelofelijk snel kan gaan? Dan weet je in 1 seconde net zo veel als dat je een jaar zou moeten luisteren of lezen?

Ik bedenk net, misschien dat die lijntjes van verbinding ook wel de direct communicatie lijnen zijn? Dat juist degenen in jou groepje heel direct kunnen communiceren. Maar jij zit ook in andere mensen hun groepje en daar zit misschien 1 persoon tussen. Dan duurt het ff wat langer voordat je elkaar hebt gevonden?
Ik filosofeer maar ff door hè. Zal nu jullie weer de gelegenheid geven te reageren.

Dat ken ik ook...

2 zielen 1 gedachte
tegelijk het zelfde willen gaan vertellen...
Dit is telepathisch...

Ook als het om emoties gaat kan dit (vooral door mensen die daar gevoelig voor zijn) ( hsp, indigo, nieuwetijdsmensen,)
ook mensen die add en adhd hebben zal dit niet ontgaan, alleen ze gaan er anders mee om...)

kun je je voorstellen dat even boodschappen doen, soms gewoon hel is? vooral als het druk is...
Lange rij, mensen die zich ergeren, en iedereen heeft haast...
bijna iedereen denkt bij de kassa: heb ik nu alles, lopen te piekeren of ze wel geld op de rekening hebben, haha
GRUWELIJK gewoon, soms...
Ik probeer mijn gezicht strak in de plooi te houden, maar dat lukt helaas niet altijd...
een tijdje terug stond er een man ( in een andere rij) zijn bilspieren te trainen... het was geen gezicht...
ook nog zo'n netjes-in-pak meneer...
zich van de wereld om zich heen niet bewust...
Ik schoot in de lach... dus ben maar weer snel terug de winkel in gelopen...
Maargoed... ik moet zo naar de winkel

en ik dwaal af...
Wat ik wilde zeggen eigenlijk was:
Een band hebben met iemand vanaf het eerste moment hoeft niets te maken te hebben met telepatie...
zo'n band heb je vanuit je onderbewuste, of eigenlijk uit je bewustzijn...

Persoonlijk is mijn ervaring, dat de mensen waar ik vanaf het eerste moment tegenzin voel... worden vaak goede kennissen, ( we zoeken elkaar op op bepaalde gelegenheden...)
soms aan het einde van het liedje, blijkt blijkt dan , dat zo iemand weer tegen iemand anders moet vertellen: Cindy is echt gek! blabla bla...
Maar sommige daar heb ik misschien in een vorig leven onenigheid gehad, en dat is in dit leven weer goed gekomen

(tenminste dat is wat ik erbij voel, of denk... )

groetjes Moonflowertje

Helaas maar al te goed. Wel meer mensen hier op het forum vermoed ik zo.

Ik snap wat je bedoelt met die band van het eerste moment, dat is inderdaad anders. Dan herken je je zielenmaatjes meteen.
Kan het ook via de computer? Ik denk het wel. Ik kwam iemand tegen via de computer " toevallig". En we raakten aan de praat over een paar dingetjes waar de kinderen mee zaten. Ik herkende die manier van omschrijven en de gedachten helemaal. En dan te zien dat je tegelijk op ENTER drukt en 2 keer hetzelfde ziet staan in je msn schermpje :):):):):)
Haha, zoo we hadden ook meteen verbinding, gewoon dezelfde flow ofzo. En ja dan valt er op ene bepaald moment niet zo veel meer te tiepen. Dan heb je zo iets van: " Ja, we begrijpen mekaar al. Wat is er dan nog te tiepen".
Ik ervaar dit wel als een telepatische band, maar omdat ons wezen zo meteen die klikt maakt dat je alles van elkaar gewoon in je eigen leven plaatst, en dat het lijkt alsof die nieuwe altijd al je beste vriend is geweest. Ja, dan denk ik dat je elkaar al in een eerder leven kent. Zoals in de zielengroep gebeurd.


Oh enne ik wil ff kwijt. Cindy is niet gek.
Ik heb juist lang geleden besloten dat ik niet gek ben. En oefen af en toe nog om dit vooral te herinneren. Ook als anderen me anders laten weten.

Dus dan ben jij ook niet gek, Moonflower
T is maar dat je het weet.

Alleen door het elkaar moeilijk te maken, kunnen zielen zich ontwikkelen denk ik. In iedere vervelende of moeilijke situatie zit wel een les(je) verstopt.. En ik geloof wel dat daar vooraf aan deze levens afspraken zijn gemaakt. Zo zou iemand die jou hard kwetst in dit leven zich eigenlijk juist uit liefde voor je opofferen... zodat je ziel groeit door deze ervaring. Ik denk dat karma ermee te maken heeft.. thema's die in je leven terugkomen waarbij de rollen per leven worden omgedraaid, zodat er verdere ontwikkeling mogelijk is. Bijv. als je in een vorig leven dader bent geweest, zul je nu slachtoffer zijn, omdat karma ervoor zorgt dat de balans hersteld wordt. Ook zal pijn/lijden nodig zijn voordat je kan weten en diep kan ervaren wat vreugde is.

Door deze pijn/dit lijden dat we elkaar aandoen is het soms moeilijk te begrijpen dat we allemaal met elkaar verbonden zijn... maar het is de enige manier om te kunnen ervaren, los van elkaar. Volgens mij zorgt het ego ervoor dat de beleving om los van elkaar te zijn, sterker wordt.. het probleem van deze 3e dimensie is dat er geen balans is tussen ego en ziel (ego overheerst), waardoor men in 'onbewustzijn' verkeert.
Omdat de een intussen meer heeft geleerd dan de ander, nemen de verschillen op zielsniveau tussen mensen ook nog eens toe.. waardoor de ervaring los van elkaar te zijn aan de ene kant toeneemt (aan de kant van de minder ontwikkelde zielen), maar aan de andere kant afzwakt (aan de kant van de verder ontwikkelde zielen; zij voelen immers de eenheid weer des te meer naarmate hun gevoeligheid toeneemt). Herkenning van je tweelingziel vindt daarom denk ik bij de ontwikkelde zielen plaats, omdat zij klaar zijn om weer naar de Bron terug te keren/weer in contact met de Bron te komen. Zo zou je herkenning van de tweelingziel inderdaad kunnen zien als bevestiging dat we wél allemaal 1 zijn. Dat was wat ik ook een stuk of tien keer heb uitgesproken naar mijn tweelingziel toe... 'dit was de bevestiging die ik nodig had'.

Over telepathie kan ik eerlijk gezegd niet goed meepraten Ik zit nog midden in het proces.. Ik voel wel veel aan, maar mijn gevoel is nog niet 'verfijnd'. Ik verlang er wel naar.. wat denk ik het proces juist vertraagt haha. Wat me bij mij opvalt is dat ik veel moeite heb met nadenken als een nieuw persoon mij een ingewikkelde vraag stelt Alsof mijn linker hersenhelft zich dan uitschakelt, en ik zoveel prikkels en indrukken te verwerken hebt dat ik niet meer kan nadenken. Een black-out... dat vind ik altijd heel vervelend. Ik word er ook heel moe van

Ik twijfel nog eigenlijk... of een band met iemand hebben los staat van telepathie. Ik heb veel vaker met mensen met wie ik op 1 lijn zit dat we over hetzelfde onderwerp beginnen op hetzelfde moment. Misschien ook wel omdat ik het meeste contact heb met deze mensen (bij mij is dat vooral mijn moeder). Maar het kan ook zijn dat de mogelijkheid van telepathie wordt vergroot bij de mensen met wie je op 1 lijn zit (zelfde trillingsniveau) omdat je er beide gevoelig voor bent.. dan zou de band tussen deze mensen los staan van telepathisch met elkaar kunnen communiceren of niet




Dit kan ik me heel goed voorstellen... mensenmassa's slurpen bij mij ook altijd energie.. ik moet in die gevallen echt even goed leren aarden.. want ik krijg er hoofdpijn van. Zulke energieën bij elkaar worden me gewoon teveel denk ik.
Toch lijkt het me ook wel heel erg grappig ja, als je kunt aanvoelen dat iemand zijn bilspieren aan het trainen is




Ik ben liever 'gek' en levenswijs, dan 'normaal' en onbewust. Iemand die jou gek noemt doet dat vanuit zijn ego.. om zich van je te onderscheiden en goed te keuren hoe hij of zij zelf is.. Kijk maar naar de programma's op tv tegenwoordig... mensen die anders zijn dan anderen worden eruit gepikt zodat de televisiekijker zich beter, mooier of slimmer kan voelen dan die op televisie komen. Het ego smult daarvan...
De uitspraak dat iemand gek is, is een oordeel om iets te benoemen dat uitzonderlijk is eigenlijk Een diamant tussen een berg stenen is ook uitzonderlijk.

Haha... Ik kon dat zien, Marije... iedereen kon zien dat ie zat te knijpen met zijn billen
span ontspan span ontspan

Mooi omschreven van de diamant
tegenwoordig zeg ik altijd als ze zeggen: jij bent gek...
Jahaa... goed gek
toen ik op de basis school zat, deed ik echt mijn best om zo min mogelijk op te vallen...
Ik wist dat ik "anders" was...
En dat ik altijd ver gezochte antwoorden gaf op de vragen die de juf in de klas vroeg...
Ze keek me dan heel vaag aan... en ik wist dan dat ze dacht:
Heeft ze dat antwoord nou echt in 20 seconden bedacht?...

Weet je dat ik het moeilijk vind om de Ziel, de geest, het bewustzijn enzo, uit elkaar te houden?
Wat wordt er nu eigenlijk bedoeld al ze het hebben over de Ziel?
Je bewustzijn?
Voor mij is ziel, geest, bewustzijn het zelfde...
het is "hetgene" we meenemen door de levens heen
het is "hetgene" we zijn...

Whaha ik dacht je hebt het over iets telepathisch'
Maar of je het nu ziet of voelt, billenknijpen blijft vreemd ! Zo gaat dat nou tegenwoordig... blijkbaar moeten de bilspieren nodig getraind worden! en omdat er nergens tijd voor is, dan maar even tussendoor in de supermarkt...


Ik denk dat de juf niet zo goed wist hoe ze ermee om moest gaan.. zoiets komt vast niet vaak voor.

Ik vind het ook lastig ja, de opbouw van wie je denkt te zijn en wie je werkelijk bent... maar toch vind ik dat Eckhart Tolle het wel verhelderend uitlegt. Toen ik begon te begrijpen wat het ego is, vielen allemaal dingen op zijn plek. Maar eigenlijk is het enige wat je hoeft te weten dat alles uit oneindige liefde bestaat, ook wij zelf, zelfs met alle ellende die er bestaat in de wereld. Iemand die dat weet (met zijn gevoel) noem ik bewust.. maar dat is ook maar een term natuurlijk
Eigenlijk hoeft alles niet zo ingewikkeld.. we leven in een tijd dat alles tot in de puntjes verklaard moet worden.. waardoor we zijn vergeten dat dit niet hoeft.. maar dat je als ziel ook gewoon alles kan ervaren, zoals iets is, zonder oordeel of verklaring.

Mooi geschreven, Marije

En ik vind het wel goed, om alles tot in de verste detail uit te zoeken, eigenlijk...
We zoeken allemaal de waarheid...
persoonlijk ben ik best wel scherp... als iets niet klopt, heb ik de neiging om erover te gaan strijden
tot de waarheid boven de tafel komt...

Naja in mijn jeugd was dit echt heel erg...
nu heb ik zoiets van: laat maar...
het zuigt enorm veel energie, om iemand die overtuigd is van zijn gelijk... in te laten zien wat ik helder zie ...
Vroeger had ik daar echt moeite mee, dat ik "andere" niet kan dwingen
Nu weet ik wel dat het belangrijk is om iemand in zijn waarde te laten...
in principe hoef ik de waarheid niet te zoeken, want die is er al... alleen soms is de waarheid te simpel...
Helaas vergeet ik dat nog wel eens
Als mensen zitten te liegen, dan voel ik een soort van tegenzin...
De waarheid wordt in mijn ziel herkend en daardoor komt er een soort van overeenstemmings gevoel, of saamhorigheids gevoel vrij...

Zoeken naar antwoorden, en hoe alles in elkaar zit, heeft natuurlijk ook met ontwikkeling van de ziel te maken
Zonder vragen, krijg je ook geen antwoorden. Of je krijgt ze wel, maar je herkent ze (nog) niet als antwoorden.
Het staat me nog heel helder voor de geest dat ik mijn ouders als klein meisje alle vragen stelde die ik kon bedenken.. omdat ik dacht dat zij de antwoorden op al mijn vragen wisten. En ik ontdekte dat ik ermee verder kwam, mijn kennis groeide. Het stellen van een domme vraag werd ook niet afgestraft (hooguit werd er, met goede bedoelingen, even smakelijk om gelachen). En zo bleef ik vragen stellen, omdat het voor zover ik wist de enige manier was om verder te komen.
Pas sinds kort weet ik dat de antwoorden in mezelf te vinden moeten zijn Naar binnen keren is een nieuwe ervaring voor mij. Het geeft me veel rust.. ook juist omdat ik me bij veel vragen heb neergelegd.. sommige dingen hoef ik niet te weten of begrijpen. Het is ook een kunst de dingen te laten zijn zoals ze zijn zonder je af te vragen waarom ze zo zijn.

Voor jou is het vast heel anders, Moonflowertje.. jij haalt (de meeste) antwoorden al vanuit jezelf. Je weet de weg naar de waarheid en dat levert weer nieuwe moeilijkheden op.

De waarheid weten of niet weten..
rust en vreugde zijn mooie doelen om na te streven en ik weet dat ik, als ik deze wil bereiken, sommige vragen zal moeten loslaten.

Groetjes, Marije