ik ben een hele tijd hier weggeweest.ruim 1 jaar. op de een of andere manier was er geen energie om spiritueel te zijn, klinkt vreemd maar toch. ik ben na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap nog even hier geweest en later op mijn nek gevallen en had daardoor een scheve nekwervel en veel pijn waarbij de mededeling was dat ik maar een pijnstiller moest nemen en er mee moest leven..... nou daar geloofde ik dus niks van maar goed volgens de artsen was er niks aan de hand.toen werd ik weer zwanger en heb de eerste maanden met veel pijn gelopen door de nekwervel maar ook door een scheef bekken. ik had de diagnose bekkeninstabiliteit en moest het er maar weer mee doen.... nou na 2 keer fisiotherapie kon ik minder dan toen ik er heen ging dus gestopt en naar de osteopaat gegaan en die bevestigde mijn vermoedens.... geen bekkeninstabiliteit maar een scheefstaand bekken...even rechtgezet en weg was zowel de pijn in mijn bekken als mijn nek. toen alleen nog gewerkt aan mijn mineralen en vitamine te kort( ja ik eet supergezond, maar toch een ernstig te kort in vitamine D en K waardoor mineralen niet konden worden opgenomen. toen een geweldig zoontje op de wereld gezet die geboren bleek met een scheefstand in zijn nek en een ontwrichte kaak waardoor hij last had van reflux en niet de kracht had om te eten. nu is hij inmiddels een goede eter en heeft na ook recht gezet te zijn door de osteopaat nergens meer last van en ontwikkeld zich boven gemiddeld.
ik zelf ben inmiddels weer instaat om ook weer open te staan voor andere mensen mijn gevoelens komen weer terug en de boodschappen komen ook weer binnen. ik voel weer andere mensen en hoor en zie weer helder. dat lukte niet meer sinds mijn val en tijdens de zwangerschap. ik ben inmiddels dus weer goed herstellende en dacht het wordt weer tijd om hier ook weer terug te komen, weet maar nooit wie wat ik kan helpen of andersom uiteraard.
inmiddels is nu ook gebleken dat onze oudste niet zo autistisch is als volgens de testen bleken, ook hij was bij de osteopaat geweest en kan nu mogelijk ineens naar het gewone onderwijs. en dat terwijl de diagnose een dagcentrum was indertijd. hij blijkt last te hebben gehad van het Kiss syndroom. beetje jammer alleen dat het door de reguliere gezondheidkunde niet erkend word
maar goed ik wilde dus even melden dat ik weer terug ben en ik hoop mijn hulp te kunnen bieden zo veel mogelijk.
heb je vragen of andere dingen barst maar los:)
Liefs Bianca versus Bloempje
