gasmasker

Hoi Kalilka,

Besef je dat alles wat in jouw dromen voorkomt, een uitdrukking is van de dingen die in jouzelf spelen.

Wat mij opvalt aan jouw droom zijn de volgende dingen:

ALs je nadenkt over een 'paard', dan kan je je bedenken dat dit een 'vluchtdier' is.

Verder lees ik uit je verhaal twee thema's:
-Ik moet mezelf 'beschermen' (met een gasmasker)
-Want anders ga ik 'dood' (volgens het paard)

Het paard, dat een 'vluchtdier' is, vertelt jou, dat jouw 'vluchtmechanisme' het '(gas) masker' is, om te voorkomen dat je 'dood' gaat.

De setting waarin die zich plaats vindt, is een 'oorlogssituatie'; een plek waar 'gevochten wordt' en 'wat bedreigend is voor jou'.

Kortom, de vraag die dit bij mij oproept:
Waarin ben je op dit moment in 'gevecht' met jezelf? En waarin 'zet jij je masker op' om jezelf te 'beschermen'? Om zo uit een voor jou bedreigende situatie te 'vluchten'?

Ben benieuwd of dit jou iets zegt!

Groetjes,
L'arbe de vie

zow ^^
die is ijzersterk!, L'arbe de vie

Ik heb het 3 x geprobeerd om onder woorden te brengen, maar kwam er gewoon niet uit
Ik vind het heel mooi verwoord...

zelf had ik iets met "verstikkend"
En daar uit te (willen) komen...

groetjes moonflowertje

haha, dankje Moonflowertje:D! Het is eigenlijk de tweede keer dat ik een droom uitleg doe, maar heb er volgens mij wel gevoel voor hihi.

Eerst maar even kijken wat kalilka er zelf bij voelt natuurlijk;)

Als je de droom goed leest vraag ik me af of ik een masker op moet zetten of niet en kom ik tot het besluit het niet te doen ,want het maakt me niet uit dood te gaan.

Ik vlucht niet ik blijf gewoon het paard aaien.

Ik ga geen masker op doen ,want die vindt ik niet nodig.

Ik zie het paard in realiteit niet eens als vluchtdier ,maar gewoon een beest in de wei dat daar hoort en omdat het een dier is aai ik het ,maar meer is een paard niet voor me.

M.a.w ik wil nergens voor vluchten en ik wil geen masker opzetten.
Ik wil juist helemaal niet hetzelfde doen als dat leger aan mensen met een masker op.
Dat zie ik in die droom en niet wat jullie ervan maken eerlijk gezegd.

Hmmmz misschien is het te ver gezocht inderdaad...

Waarschijnlijk ben je je ervan bewust geworden dat heel wat mensen een masker op hebben (zich anders voordoen dan ze zijn)
of hun hele leven een rol spelen...
Omdat ze (doods) bang zijn om hun ware "ik" te tonen!
Jij bent iemand die zichzelf is, vandaar dat je je ook afvraagd: waarom zou ik me verstoppen achter een Masker? (een typetje)
Het paard staat in de wei, jij op de aarde
voor een paard is een wei misschien wel zijn hele wereld
maar hij staat daar zoals hij is, geen poespas...
Jij bent een nuchter iemand, die met beide benen op de grond staat...
waarschijnlijk heb je ook wel zoiets van: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg

groetjes moonflowertje

Ik had idd de laatste zin verkeerd gelezen;) Excuus.

Wel interessant wat je zegt.
Je zegt dat je 'niet wilt vluchten'.
Je 'verzet' je duidelijk niet tegen een bedreigde situatie,
Je kiest ervoor om geen 'masker op te zetten' met het gevolg dat je je dan maar 'overgeeft aan de dood'? Want dat gebeurd er volgens het paard als je dat niet doet.

Herken je dat miss wel nu in je huidige leven? Dat je ergens niet helemaal fijn voelt en je maar 'overgeeft' aan de situatie?

Ik probeer alleen met je mee te denken welke link er kan zitten tussen je droom en je leven nu...

Ik wordt gek van deze maatschappij.
Al dat geruzie en gevecht.
Ook onderling.
Ik zei vorige week iets tegen een collega.
Een andere collega had iets niet kunnen bestellen vanwege de drukte.Hij had een andere klus moeten doen.
Zij 2 houden die afdeling bij.
En omdat hij altijd de boel besteld op maandag dacht ik ik zeg het tegen haar dat hij bezig was met boeken invoeren en hij dus niet dat andere heeft kunnen bestellen.
Ze begreep totaal niet waarom ik het zei.
Ik was alleen behulpzaam en zij dacht dat ik gewoon jaloers was dat hij een klusje deed wat ik normaal gedaan zou hebben.
Zo denke ik niet eens.Het was niet eens in mij opgekomen.
Ik snap het gevoel jaloezie niet eens.Al kijkt mijn man naar een andere vrouw dan denk ik er niks bij.
Ik heb haar ook gezegd dat ik heel verbaasd was dat ze zo negatief over mij dacht.
Dat het uberhaupt in haar op komt dat ik zo naar zou kunnen denken.
Het is wel zo.
De mensheid is zo verpest dat ze niet eens meer liefdevol kunnen denken en zichzelf vergiftigen met kwaadheid.
En als je dan liefdevol denkt wordt je niet eens begrepen.
En ik heb geen zin om met dat gedrag mee te gaan.
Wat als normaal gezien wordt is dus vergif voor de mens.
Dit is nu iets wat in mij opkomt.

Okay;)

Het valt me op dat je veel ‘irritaties’ en ‘pijn’ in je systeem hebt en deze vooral naar buiten richt in plaats van naar binnen haalt;-) Want ze zijn immers van jou;)

Besef je dat de dingen die je ‘op de ander projecteert en op de ander afgeeft’ jouw eigen ‘ eigen irritaties zijn over jezelf, maar die je nog niet wilt zien van jezelf’.

Ik wordt gek van deze maatschappij.
>>>>>Ik word gek van mezelf.

Al dat geruzie en gevecht.
>>>>Al dat geruzie en gevecht in mij.

Ik was alleen behulpzaam en zij dacht dat ik gewoon jaloers was dat hij een klusje deed wat ik normaal gedaan zou hebben.
>>>>Jaloers zijn, dat is jouw invulling aan de situatie. Heb je dit getoetst?

Ik heb haar ook gezegd dat ik heel verbaasd was dat ze zo negatief over mij dacht.
Dat het uberhaupt in haar op komt dat ik zo naar zou kunnen denken.
Het is wel zo.
>>>>>Hoe positief denk jij eigenlijk over jezelf?

De mensheid is zo verpest dat ze niet eens meer liefdevol kunnen denken en zichzelf vergiftigen met kwaadheid.
>>>>>>Je projecteert je pijn op de wereld om je heen. Maar ben jij eigenlijk zelf niet degene die zich ‘verpest’ voelt? En hoe staat het met jouw eigen ‘boosheid’ in jou?

En als je dan liefdevol denkt wordt je niet eens begrepen.
>>>>>>>Je praat in de ‘je-vorm’ en niet in de ‘ik-vorm’. Je plaatst jouw pijn buiten jouzelf. Heb jij soms het gevoel dat je niet-begrepen-word?

Die collega dacht er zo over zoals ik schreef.
Niet omdat het mijn interpretatie was zoals jij schrijft.
Iedereen heeft weleens strijd in zichzelf ,maar een mens kan ook moe worden van de strijd die er steeds om zich heen is.
Niet alles hoeft dus bij mij als persoon te liggen.
Die collega denkt heel gauw dat ik boos ben ergens over terwijl ik gewoon iets zeg.
Dan reageert ze het op mij af op een felle manier alsof ik haar zojuist heb afgesnauwd.
Dit ligt dus echt gewoon aan haar als zij zo reageert en ik reflecteer mijzelf niet op haar.
Als je alles op jezelf moet betrekken wat er gebeurt dan zul je rap gefrustreerd raken.

Hoi kalilka,

ik las net deze topic en ik vind het erg begrijpelijk vanuit jou!!
Ook je droom vind ik mooi!
Het zegt volgens mij dat je niet meegaat in het gedrag om je heen en dat je weet waar jij zelf voor staat..
Ook weet je denk ik dat daar ook consequenties aan kunnen vastzitten en die neem je voor lief en wil je niet uit de weg gaan..

Zoiets als: je visie die je in het dagelijkse leven hebt is niet gelijk aan de maatschappij. Toch kies je ervoor ondanks dat je weet dat je tegendruk kan verwachten van de maatschappij.. (hokjes etc.)

en wat dat met je collega betreft..
Het zijn haar eigen frustraties,negatieve energie en wellicht onbewust leven?
Daardoor krijg je dat onbegrijpelijke naar jou toe..
Zoals ik het zo lees ben je een mooi mens en goed bezig
met de dingen die je doet.
Je ziet wat er echt om je heen gebeurd!
Wijsheid en kennis is in deze wereld soms een last wanneer je de tegenstrijdigheden en de onlogische acties kan constateren..


liefs

dank je voor je antwoord kim maria.
Ik vindt het een heel logische verklaring die jij geeft.

Die collega wil overigens heel graag verlicht leven zoals ze dat noemen.
Doet veel aan meditaties en wil graag boeddhistisch zijn.
Alleen is ze zoo met de rituele regels bezig dat ze de essentie mist van Boeddha.
Liefhebben en niet alleen anderen maar vooral haarzelf.
Ze heeft totaal geen zelfrespect, laat steeds weer over haar heen lopen.
Zo heb ik meer collega's die spiritueel bezig zijn ,maar als je echt spiritueel begint dan haken ze weer af.
Een mooie afspiegeling van de wereld moet ik zeggen.

Het valt me op dat je steeds weer praat over 'de wereld' dit 'de wereld dat'. 'Wat de een doet, of wat de een niet doet.' Je projecteert 'jouw meningen en issues' op de 'wereld' of 'de ander'. En je maakt je daar enorm druk over.

De vraag die ik je wil stellen is: waarom maak jij je er zo druk over wat de ander wel of niet doet? Kan je het niet langs je heen laten gaan en bij jezelf blijven?

Want dan hoef je niet te 'vechten' of in 'discussie te gaan'...

Op het moment dat je Dat kan, zijn het namelijk ook niet meer issues voor jou waarin je door de ander 'geraakt wordt'. Dan zal je met veel minder 'irritaties' door het leven gaan of je ergens druk over maken wat eigenlijk alleen maar 'energie kost in plaats van oplevert'.

Je hebt het over 'afspiegelingen van de wereld'...

>Durf je het aan om in Jouw Eigen Spiegel te gaan kijken?

Ik reageer steeds op jou ook.
Dat ik er op door ga is omdat jij er ook op door gaat en ik je wat anders probeer duidelijk te maken ,maar je leest mijn woorden wel maar begrijpt ze duidelijk niet.
Want jij blijft maar hameren dat ik isseus heb en mijn issues reflecteer op de wereld zoveel hamer je erop dat ik nu zelfs denk dat je zelf issues hebt en je dus nu op mij reflecteerd.

Graag gedaan

en ja jammer dat ze dat alleen onder spiritualiteit zien..
Is het misschien een beginpunt van haar hierin?
Lijkt mij bijna dat ze door bijv. De meditaties haar gevoel probeert te onderdrukken ofzo?? Waardoor ze ook niet voor zichzelf gaat opkomen.
Dat het innerlijke eerst nog herkent moet worden, maar zich vastgrijpt in het eerste wat op haar pad komt..

Verlicht door het leven gaan is een mooi streven, maar daar gaat een grote zoektocht aan vooraf. Een zoektocht naar en in jezelf en ook "begrijpend leven".. Ze kon ook even vragen hoe jij iets bedoeld hebt ipv een aanname maken toch??

ik sta soms ook met mijn mond tot op de grond open van verbazing!! Juist door het onlogische "gedrag".. Helaas hoort dat erbij.
Want niet iedereen durft verder te kijken..;)..

En een beetje gal spuwen heb je nodig om die negativiteit kwijt te zijn volgens mij..
Betekend niet direct dat je je colleges niet in hun eigen waarde laat denk ik..?!
Let them be and they will see

liefs

Ik ben het helemaal met je eens Kim Maria.
Ik raak inderdaad mijn negatieve energie kwijt door even gal te kunnen spuwen.
En dat doe ik geregeld ook naar de persoon toe die bij mij die negatieve energie oproept.

Ik hoop ook dat deze collega de echte verlichting gaat vinden.

Zolang het beleefd blijft heb je recht je grenzen aan te geven.
Als er maar rekening mee gehouden word dat woorden creërend zijn.
(althans zo ervaar ik dat ..) xx

Ik lees je woorden goed. En ik hoor/zie ook wat er onder die woorden voor lagen zitten;-)en waar die lagen voor staan.
Het is eigenlijk zo simpel: je creeert je eigen wereld om je zelf heen. Ook de mensen die vervelend naar jou uithalen of dergelijke. Want dat wat in jou resoneert (trilt), trek je ook aan. Dus ook collega's met issues en die dat op jou willen afvuren. Dat zegt alles over jou. Kijk zelf in de spiegel wat voor gevoelens en reacties bij jou zelf oproept. ALs je daar aan gaat werken voor jezelf, dan zul je zien dat die collega zijn gevoel ook niet meer op jou kan afreageren, omdat jij anders in het leven staat;).
Succes ermee!