Het verhaal van de prinses en de huismeid

Hallo iedereen:D
ben deze nacht op zielenreis geweest en het was zo een fijne reis geweest dat ik niet kon wachten om het aan jullie te vertellen. Het begon zoals gewoonlijk in het bos waar zoals anders de vogels vloten de vlinders vlogen en de talrijke kleurrijke bloemen bloeiden. Morrighan begroette mij dadelijk en we waren fin aan het praten over hoe het met ons ging Ik vroeg aan haar :" Morrighan wat gaan we vandaag doen?" "wel Keriana (vergeet niet dat ik in de zielenwereld vrouwelijk ben ,weet ook niet waarom maar het is nu eenmaal zo, vandaag gaan we vliegen."
Op dat ogenblik veranderde ik in een witte duif en Morrighan in een zwarte raaf. We vlogen weg van ons bos en we vlogen naar een prachtig kasteel dat baaddein een prachtig mooi zonlicht en waar het altijd zomer leek. We landden voor een raam waar we keken naar een prachtige kamer die volbehangen was met gouden stoelen en een hemelbed met ingelegde smaragden en ook de bewoonster van die kamer wa wonderlijk om te zien. Het was een mooie vrouw met lang goudblond haar een een wit kleed aan en ze vlledig volbehangen met ringen en kettingen van edelstenen en zelfs een kroon dat volledig uit edelstenen bestond.

Plots verliet ze de kamer en Morrighan en ik betraden de kamer en namen onze gedaante waar aan. Morighan vertelde me dat de vrouw die we hadden gezien een prinses was en op het stond te trouwen met een ridder die zojuist was aangekomen en toen ik uit het venster keek zag ik inderdaad een ridder met een gouden harnas op de brug naar het kasteel en zag ik onze prinses op hem toelopen maar in plaats van hem te kussen kuste de prinses zijn gouden harnas. Daarop vertelde Morrighan me dat de prinses niet zozeer van hem hield maar wel van zijn rijkdom.
Op dat moment was ik weer terug een duif en Morrighan terug een raaf en vlogen helemaal naar beneden en we stopte aan het venster van de keuken waar we jonge vrouw zagen met zwart haar en grijze kleren de groenten snijden. Hoewel ze er zo grijs uit zag was toch enorm mooi. Ook zij verliet de kamer en morrighan en ik betraden de keuken en veranderde in onze eigen gedaante. Morrighan vertelde me dat dit meisje op de ridder verliefd was niet op zijn rijkdom maar op zijn ziel. " Wat erg dat dit meisje haar kans op liefde verliest." riep ik uit," Daar valt wel iets op de verzinnen." zei Morrighan met een raadselachtige glimlach en voor ik het door had droegen zowel ik als Morrighan de kleren van een keukenmeid en toen had ik door wat Morrighan wou verrichten.
Ik deed alsof ik een keukenmeid was en op dat moment kwam het meisje binnen en ik vroeg aan haar :" Het gerucht gaat dat je veliefd bent op de ridder is dat zo ?"" ik moet bekenen dat je gelijk hebt." antwoordde het meisje ," maar wie ben jij ik heb jouw heir nog nooit gezien ." " Maar meisje toch ik werk hir al jaren." Op dat moment veranderde Morrighan ons in onze werkelijke gedaanten ."
Wij zullen jouw helpen om de ridder zijn ware geliefde te tonen" Sprak ik toen. Ik en Mrrighan begaven ons naar de troonzaal waar Morrighan mij een blauw lang kleed gaf met weide mouwen en toen ik deze aan had stond de gouden ridder voor me ." Wel ridder laat ons vandaag een list uitvoeren om te zien wie er echt van je houdt." zei ik." Ga maar naar die opening wanneer je door bent zal ik de muur weer laten verschijnen maar zo zodat je alles kan zien en horen wat er hier gebeurt." De ridder ging naar de opening die ik hem aan wees en met hand liet ik de muur weer verschijnen zoals beloofd. Op dat moment stond de prinses voor me ." Vertel me waarom je zo houdt van de gouden ridder." " omdat hij zo rijk is." sprak de prinses " Is er geen andere reden?" " Om zijn gouden harnas. Op dat moment opende ik een andere muur waar ik de prinses zonder haar aan te raken in plaatste en liet muur weer verscvhijnen.
Op dat moment verscheen de keukenmeid weer voor me ." Vetel me waarom houd jij van de gouden ridder?"" omdat hij zo lief en galant is ,kortom om zijn karakter. Toen liet ik de muur van de gouden ridder verdwijnen en liep de gouden ridder op het meisje af,nam haar in zijn sterke armen en kusten haar. Op dat moment sprak Morrighan tot mij :" Ga nooit op het uiterlijk van iemand af want echte schoonheid in al zijn vormen zit van binnen." Toen was het tijd voor mij om weer terug te keren en nadat ik Morrighan vaarwel had gewenst belandde ik weer terug in mijn eigen bed.

Heel veel liefs
Niels