Ik ben...

Welkom Frank! Wat voor een opleiding ben je aan het doen?

Welkom frank! Ook ik ben benieuwd naar de opleiding die je nu volgt .

Lijkt me best pittig om weer een fulltime studie te doen en als 30 jarige tussen de kids te zitten. Dappere stap!

Willen jullie de lange of korte versie van mijn verhaal ?

welkom op Merudi, Xinx...

groetjes moonflowertje

ps: het is jou verhaal, dus jij mag zelf bepalen hoe lang of kort je het houd

Ik zal het even verder verdiepen.
lekker eerlijk, ik kom jullie toch nooit in real life tegen.
Ik ben ex-militair
Dat klinkt niet bepaald spiritueel maar ik had het idealistische doel om uiteindelijk de opleiding en functie explosieven opruimingsdienst te doen zodat ik later projecten kon opzetten in oud oorlogslanden om de ellende uit een land te halen en de locals op te leiden zodat die dit uiteindelijk zelf kunnen doen.
Deze kennis en vaardigheden kan je alleen in het leger krijgen.

Helaas had het lot iets anders voor me in gedachten. Na het negeren van talloze signalen dat het leger niet mijn weg was, werd ik door iets heel lulligs er keihard uitgezet.
na 7 jaar. (mooi getal)

Toe stortte eigenlijk alles in.
Mijn complete carrière, passie, vrienden, relatie, alles in één klap weg.
Ik ging over in een soort overlevingsmode.
De spirituele ik was veranderd in een wrak wat van dag tot dag probeerde te overleven in deze nieuwe koude wereld. Ik zag letterlijk in de spiegel dat mijn ogen dof waren. Er was een levensvonk verdwenen. Wie ik ook was geweest? Als hij er nog was, dan zat hij nu diep in een massieve bunker weg gestopt. Ik nam elk baantje aan en kwam uiteindelijk terecht op kantoor. Een ICT kantoor. Een militair, die allround heerlijk vrij in de bossen zwierf zat opgesloten tussen computermensen op kantoor. Elke dag van 9 tot 5 tussen mensen die alle passie voor hun werk al lang geleden waren verloren en als een soort zombies dagelijks zaten te wachten op hoogtepuntjes zoals de lunch, het weekend, de zomervakantie en de kerst. Jaar in jaar uit.
Argh !!
Ik was in een soort nachtmerrie terecht gekomen wat de ideale wake up call was. “dit is je toekomst als geen nieuw levensdoel voor jezelf vast stelt”
Ondanks al mijn (militaire) opleidingen en werk ervaringen kon ik nergens in de burger aan de bak op het niveau of in de richting wat ik wou.
Dus maar weer van onderaan beginnen.
Middelbare school !
Elke avond na het werk tussen de pubers in de klas gezeten om mijn havo te halen en in de weekenden bijles van een 18jarige.

Elke dag in de kudde van mensen met de metro naar mijn werk. Elke avond na de magnetron maaltijd weer in de metro, verder de betonnen oppervlakkige harde stad Rotterdam in naar school.
Verbaast hoe mensen zich compleet weten te isoleren met hun mp3`s en telefoontjes. Elke dag voelde ik me duizelig tussen al die verschillende energieën van mensen kriskras om me heen als een mierennest. Het overspoelde me als een rots in de branding.
Waarom kon ik er niet tegen ? waarom had ik er vroeger geen last van.
Het antwoord: in het leger woonde ik op een kazerne midden in het natuurgebied De Veluwe. Elke week ging ik wel op oefening in de bossen. Dat leefde in midden in de natuur. Ik lag uren op wacht in een bosrand naar de heide te kijken. Ik lag `s nachts zonder tent op de zachte vruchtbare bodem onder een wijze boom naar de sterren te kijken terwijl een windvlaag me in slaap bracht. Ik voelde alle energie van moeder aarde.
En nu was ik een deelnemer in het betonnen mierennest.

Na de havo had ik maar één doel: Een batchelor diploma halen en met dat bewijs van doorzetting en niveau wel weer verder zien. Prioriteit #1 zelf behoud. Pas als IK weer goed was, dan kon ik weer verder werken aan een idealistische droom.
Elke opleiding zoals boswachterof bioloog was onmogelijk, helaas. Dus kon ik alleen maar verzinnen om een opleiding te kiezen die bij je hobby`s past, zodat die 4 jaar studeren te doen zou zijn.
Ik wil de wereld zien, Nederland is zo klein. Een mensenleven is zo kort. Ik wil zwerver worden en elke cultuur leren en door ervaringen mijn spirituele dorst lessen.

Dus toerisme en recreatie. Helaas richt het management van toerisme en recreatie zich commercieel op zoveel mogelijk te verdienen aan deze vrijetijd besteding. Nu zit ik elke dag met mensen van 18 tot 20 die net van de havo af komen en zich nogal druk maken om hun Prada tassen en Uggs in de klas.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ben echt niet negatief. Het is alleen dat elke dag dat ik meer leer, ik het idee heb dat ik meer vergeet.
Ik sta niet alleen stil in mijn spiritualiteit, ik loop achteruit. Ik begin oppervlakkig te worden. De echt belangrijke dingen interesseren me niet zo veel meer als vroeger. Ik ben niet bang, want dat is angst, maar ik begin te vergeten wie ik ben, wie ik was, en wie ik moet zijn.
Vroeger voelde ik mijn genezende handen. Vroeger inspireerde ik mensen met mijn visie en ideeën. Vroeger voelde ik de mensen aan. Vroeger voelde ik de kracht van de natuur en bomen. Vroeger las ik tussen de regels in “gewone boeken” echte levenslessen. Vroeger had ik inspirerende dromen. Vroeger kon ik iedereen zijn dromen betekenis uitleggen. Vroeger kon ik mensen toelaten. Vroeger ontmoette ik net zulke mensen.

Ik hoop mezelf terug te vinden of erachter te komen wie ik moet of wil worden. Ik hoop dat ik dit kan vinden in balans met mijn studie. En ik hoop dat Merudi me inspiratie kan opleveren.

Lang verhaal. Sorry voor de overkill aan info. Ik moest ff mijn ei kwijt.

Daar hoef je geen sorry voor te zeggen, Frank!
Ieder zijn ding, zeg ik altijd maar...

ik merk aan jou schrijven, dat je er ontzettend van loopt te balen, niet meer werkzaam te zijn als militair!
van alle dingen die je zou kunnen worden in het leven, word (blijf) je uiteindelijk toch jezelf!
Want uiteindelijk kun je je verleden zien als een ervaring, waar je wijzer van geworden bent. (misschien is het nog niet zo ver)
jij bent niet veranderd, alleen de situatie is veranderd!
achteruit gaan kan niet!
Je zou voor jezelf moeten proberen, verder te gaan met je leven...
je leven leefbaar te houden, te accepteren dat de situatie nou eenmaal anders is als je zou willen...
dit is goed bedoelt hoor,
ik schrijf morgen nog wel ff verder... als ik er over nagedacht heb.
groetjes moonflowertje

Geen sorry inderdaad! En laat je niet gekmaken door de betonnen muren om je heen en de uggs die naast je lopen.. Jij hoeft niet zo te zijn! Zoek je rustmomenten op en haal uit je opleiding wat nuttig is voor jezelf. Dat de opleiding zich richt op het commerciele, betekend niet dat jij je daar volop in hoeft te gooien.

Het kost wat moeite waarschijnlijk, maar juist door je interesse voor het spirituele te combineren met je studie zul je uiteindelijk wel een goede balans vinden