(Het is geen gedicht, maar dit heb ik geschreven vlak na dat mijn oma overleed. En heb dit ook gesproken op de crematie)
Lieve Oma,
Oma en Opa,
Kinderen, kleinkinderen en achter kleinkinderen.
Dat zijn 3 generaties,15 nakomelingen van opa en oma.
3 generaties...met 6 kinderen en die hebben ook elk weer kinderen en die kinderen hebben ook weer kinderen of het ligt nog in de toekomst.
Weet je wel hoeveel liefde je dan moet geven aan 15 kinderen, klein kinderen en achterklein kinderen?
Al die snoepjes, koekjes,kadootjes, bezoekjes, visite`s, telefoontjes, verjaardagen, raad, zoentjes en knuffels! En dat allemaal 15 x of misschien wel meer...,en dat een heel leven lang! En hoeveel verdriet dat dat met zich mee kan brengen aan 15 kinderen, kleinkinderen en achter klein kinderen??
En dan zijn er ook nog 2 op komst!
Die Oma en Opa niet in levende lijfe zullen ontmoeten maar wat ik voor mij wel zeker weet, dat opa en oma er zullen zijn als het zover is, dat ze bij de wieg staan elkaars hand vast houden en met glinsterende ogen vol van vreugde naar de nieuwe generatie zal kijken.
Ook de kinderen,kleinkinderen en achter kleinkinderen die Oma en Opa langere periode niet meer gezien hebben of nog nooit gezien hebben zullen alsnog liefde van hun mee krijgen. Ook al lijkt het oneerlijk, vind ik toch dat opa en oma het recht hebben om dat te doen en ze kunnen het nu. Ze kunnen alles nu weer overzien, boosheid kennen ze niet meer alleen liefde voor elkaar en hun 3 generaties.
Ook broers,zussen, vrienden, kennissen en dienstmaten ook die zullen elkaar weer zien.
Alle onbeantwoorde vragen zullen nu beantwoord worden.
Ik beschouw dood gaan niet altijd als treurig, ik zie het ook als een mooi iets een soort plek waar iedereen zich ontmoet die je gemist hebt.
Mensen waar je ruzie mee had, zie je weer terug en alles is weer goed, maar dit zijn mijn gedachten en hier voel ik mij goed bij.
Ik weet niet hoe jullie de dood interpreteren... treurig....of toch met een beetje vreugde dat ze elkaar nu weer zien.
Het niet leuke aan het hele verhaal is, dat je die persoon niet in levende lijfe meer zult zien en dat is de pijn...de pijn het verdriet wat wij nu op dit moment met elkaar delen.
En gelukkig met elkaar....gelukkig staan we er niet alleen voor, we moeten het wel verwerken op onze eigen manier, maar ieders van ons deelt 1 ding het zelfde het verdriet het gemis.
Ik wil nog een paar dingen kwijt aan opa en oma,
Ik betrek opa er ook bij omdat ik voor mijn gevoel geen afscheid kon nemen op mijn manier aan Opa.
En omdat Opa en Oma voor mij een zijn, 2 lichamen 1 ziel.
Oma, het spijt mij voor die onenig heden die wij wel eens hadden over stomme dagelijkse leven dingetjes......maar ik weet nu wel van wie ik mijn koppigheid heb geerfd.
Opa bedankt voor je gekkigheid, je lol, en dat je altijd weer blij was als je weer eens een drogeworst en/of een potje mosselen op elke verjaardag kreeg.
Oma bedankt voor je liefde, je snoepjes, je koekjes en de slagroom die jij altijd maakte met de handmatige slagroom klopper,..ik vraag mij eigenlijk nog steeds af of je dat nou voor de koffiedrinkers deed of om je kleinkinderen een schaaltje zoetigheid te geven!!
Hoe dan ook wil ik jullie bedanken, ook al is een bedankje niet echt een groot woord in een heel leven zorgen en geluk.
Maar ik ken geen ander woord op dit moment groter dan alleen een bedankje, misschien als je mijn gevoelens nu kunt voelen dan voel je de waardering en het respect wat ik voor jullie heb.
Oma en Opa hadden hun 3 generaties.
Als iemand mij had gevraagd wat ik van opa en oma aan materealistische zaken zou willen erfen dan hoef ik niet ver te zoeken.
Ik ga tussen de familie staan en kijk om mij heen.
Ieder van ons van generatie naar generatie heeft een stukje van opa en oma geerfd, ieder van ons heeft een uitspraak een doen of laten, een denken of een lach die we geerfd hebben van opa en oma. Ja....zelfs de nare dingen,zoals chagarijnigheid of boosheid.
Ieders wel met een eigen kijk op het leven.
Dus als je nog eens graag,een uitspraak,een doen of laten, een denken of een lach en vreugde wilt zien van opa en oma ga tussen de familie staan en kijk om je heen.
Of kijk in de spiegel!?
Dag lieve Oma en Opa,heel erg bedankt voor de liefde, gekkigheid,snoepjes, koekjes,kadootjes, bezoekjes, visite`s, telefoontjes, verjaardagen, raad, zoentjes en knuffels. en natuurlijk de slagroom.
Jullie hebben elkaar gevonden!
Jullie 3 Generaties!
Voor Oma & Opa.
Delen:
mause
aug 28 '06
erg mooi verwoord allemaal? zo heb je toch je gevoelens kunnen vertellen. vind het erg knap en mooi.
JulienMoorrees
aug 29 '06
Heel erg mooi Ria! Bedankt dat je het wilde delen. Is toch heel erg persoonlijk.
Riaction
aug 30 '06
Bedankt allemaal voor jullie reacties.
Maus: Ik begrijp die vraag teken niet helemaal, of is het een typ foutje misschien.
Ik wou nog even iets kleins toevoegen aan het gedicht. Iets wat mij altijd al achter volgt heeft mijn hele leven.
Zoals ik al eens eerder heb verteld is mijn nichtje 2 weken na dat mijn oma overleed dood geboren.
Dit verhaal heb ik dus al verteld voor dat wij wisten dat het kindje zou overlijden.
Ik zeg dus ook in het verhaaltje:
Na dat ik te horen had gekregen dat het meisje was overleden dacht ik meteen terug aan dit verhaal. Ik ben absoluut niet zeker van mij zelf, en dit maakte het er niet beter op. Ik heb zoiets altijd al gehad. Ik zeg links en natuurlijk gebeurt het rechts. Ik voelde mij natuurlijk weer verrot, omdat ik dit verhaal voor een grote groep had verteld zodat iedereen misschien een andere kijk op leven en dood zou hebben en dat ze misschien daar door niet zo treurig zouden zijn. En dat is nu natuurlijk weer mislukt.
Ben ik de enige hier in?? Ik heb het niet over die kleine dingetjes, maar echt die grote uitspraken of dingen die ik doe om het te proberen beter te maken.
Iemand?!
PS: ik weet niet of ik het bij deze topic neer mag zetten, maar dit verhaal hoort bij het verhaal hier boven. En dat wou ik duidelijk maken.
Maar als jullie het willen verplaatsen vind ik het best.
Maus: Ik begrijp die vraag teken niet helemaal, of is het een typ foutje misschien.
Ik wou nog even iets kleins toevoegen aan het gedicht. Iets wat mij altijd al achter volgt heeft mijn hele leven.
Zoals ik al eens eerder heb verteld is mijn nichtje 2 weken na dat mijn oma overleed dood geboren.
Dit verhaal heb ik dus al verteld voor dat wij wisten dat het kindje zou overlijden.
Ik zeg dus ook in het verhaaltje:
Quote:
En dan zijn er ook nog 2 op komst!
Die Oma en Opa niet in levende lijfe zullen ontmoeten maar wat ik voor mij wel zeker weet, dat opa en oma er zullen zijn als het zover is, dat ze bij de wieg staan elkaars hand vast houden en met glinsterende ogen vol van vreugde naar de nieuwe generatie zal kijken.
Die Oma en Opa niet in levende lijfe zullen ontmoeten maar wat ik voor mij wel zeker weet, dat opa en oma er zullen zijn als het zover is, dat ze bij de wieg staan elkaars hand vast houden en met glinsterende ogen vol van vreugde naar de nieuwe generatie zal kijken.
Ben ik de enige hier in?? Ik heb het niet over die kleine dingetjes, maar echt die grote uitspraken of dingen die ik doe om het te proberen beter te maken.
Iemand?!
PS: ik weet niet of ik het bij deze topic neer mag zetten, maar dit verhaal hoort bij het verhaal hier boven. En dat wou ik duidelijk maken.
Maar als jullie het willen verplaatsen vind ik het best.
JulienMoorrees
aug 30 '06
Het is prima hoor om dit te laten staan.
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Iedereen doet grote uitspraken, en weinig mensen staan er ook echt bij stil. Zeker de mensen die de uitspraak horen. Sommige uitspraken hebben een grote impact, de andere niet. Daar heeft niemand controle over, dus jij ook zeker niet. Weet hoe belangrijk de intentie was om het goed te doen. Daar zit de kracht van de boodschap. Op het moment dat je het zei was het krachtig. Dat is het NU moment dat je gepakt hebt. Toen je het zei was de toekomst nog een ilusie. Soms noemen wij dat ook wel gewoon vette pech. Het zou jammer zijn, als je door dit soort dingen je krachtige NU-momenten zou laten afpakken.
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Iedereen doet grote uitspraken, en weinig mensen staan er ook echt bij stil. Zeker de mensen die de uitspraak horen. Sommige uitspraken hebben een grote impact, de andere niet. Daar heeft niemand controle over, dus jij ook zeker niet. Weet hoe belangrijk de intentie was om het goed te doen. Daar zit de kracht van de boodschap. Op het moment dat je het zei was het krachtig. Dat is het NU moment dat je gepakt hebt. Toen je het zei was de toekomst nog een ilusie. Soms noemen wij dat ook wel gewoon vette pech. Het zou jammer zijn, als je door dit soort dingen je krachtige NU-momenten zou laten afpakken.
mause
aug 30 '06
je bedoelde het goed. daar gaat het om. dat het later iets anders uitpakte kun jij ook niets aandoen.
Erna
aug 31 '06
Hoi Ria,
Ik ben erg geroerd door wat jij hebt gezegd bij de uitvaart, en ik denk zeker dat mensen door wat jij vertelde anders gaan denken over leven en dood, wat er met je nichtje is gebeurd kon jij toen nog niet weten! en ik denk dat niemand en ZEKER jijzelf je geen verwijten moet maken, over wat je hebt gezegd.
veel sterkte Erna
Ik ben erg geroerd door wat jij hebt gezegd bij de uitvaart, en ik denk zeker dat mensen door wat jij vertelde anders gaan denken over leven en dood, wat er met je nichtje is gebeurd kon jij toen nog niet weten! en ik denk dat niemand en ZEKER jijzelf je geen verwijten moet maken, over wat je hebt gezegd.
veel sterkte Erna
jo
aug 31 '06
je moet jezelf zeker niks kwalijk nemen want jij denkt gewoon anders over leven en dood dan de meeste mensen. sterkte
juppie
sep 3 '06
ik vind het een heel mooi verhaal/gedicht!!
ik vind het knap dat je zoiets kunt zeggen terwijl je zelf al genoeg verdriet hebt. je probeerd het voor de 3 generaties iets makkelijker te maken om het verlies te dragen. ik denk zelf dat op die dag toen iedereen naar je geluisterd heeft dat ook wel geholpen heeft bij een aantal mensen.
en dat er twee weken later een volgend verlies kwam staat helemaal los van wat jij verteld hebt die dag.
die dag wou jij de mensen een hard onder de riem steken je wou het minder pijnlijk voor ze maken. dat betekend absoluut niet dat je zegt over je nichtje dat ze daar niet verdrietig om hoeven te zijn. of dat ht niet zo erg is als het lijkt. stop met onzeker zijn want dat is nergens voor nodig volgens mij.
naar mijn idee weet je heel goed waar je het over het. als je daar aan had getwijfeld had je het niet in een grote groep gezegd denk ik. en natuurlijk zal niet meteen iedereen hetzelfde over de dood denkn iedereen heeft daar zijn eigen wijze mee. maar als je al 1 iemand geholpen hebt dan kun je daar toch al blij mee zijn.
ik vind het knap dat je zoiets kunt zeggen terwijl je zelf al genoeg verdriet hebt. je probeerd het voor de 3 generaties iets makkelijker te maken om het verlies te dragen. ik denk zelf dat op die dag toen iedereen naar je geluisterd heeft dat ook wel geholpen heeft bij een aantal mensen.
en dat er twee weken later een volgend verlies kwam staat helemaal los van wat jij verteld hebt die dag.
die dag wou jij de mensen een hard onder de riem steken je wou het minder pijnlijk voor ze maken. dat betekend absoluut niet dat je zegt over je nichtje dat ze daar niet verdrietig om hoeven te zijn. of dat ht niet zo erg is als het lijkt. stop met onzeker zijn want dat is nergens voor nodig volgens mij.
naar mijn idee weet je heel goed waar je het over het. als je daar aan had getwijfeld had je het niet in een grote groep gezegd denk ik. en natuurlijk zal niet meteen iedereen hetzelfde over de dood denkn iedereen heeft daar zijn eigen wijze mee. maar als je al 1 iemand geholpen hebt dan kun je daar toch al blij mee zijn.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
