Vorige week was ik jarig. Mijn eerste verjaardag in gans mijn leven zonder mijn moeder. Het stemde me triest, maar tevens kreeg ik al de bevestiging dat ze me een teken zou geven. Toen ik de ochtend van mijn verjaardag heel vroeg wakker werd, maakte men mij hier weeral op attent. ja maar hoe ???
Let maar op je klok vandaag...
Ik stond op, maakte me klaar en vertrok naar het werk. Tijdens de autorit, luisterde ik wat naar de radio en mijmerde een beetje. Helemaal de boodschap van deze ochtend niet meer in gedachten. En dan plots zonder het te beseffen en er verder bij na te denken; richt ik mijn ogen op het digitale klokje op mijn dashboard. Van gans de rit nog niet gekeken. Ik kijk en wat zie ik ? 07:09. De dag waarop ik jarig ben, die datum staat te lezen. Nu daar heb je je teken. Prachtig toch. Mijn euro viel gelijk. Tranen stromen over mijn wangen. Dank u wel, duizendmaal dank. Ongelofelijk.