foto van floere

Toen ik jouw foto zag dacht ik bij mijzelf: zij versmelt geheel met de natuur. Jij doet lekker je eigen ding, als iemand dat in jouw omgeving niet oké vindt, prima maar je laat je daardoor niet van de wijs brengen. Voor mijn gevoel heb je deze instelling verworven en is dat niet aangeboren. Eerder trok je je heel veel aan van wat anderen van jou vonden en hoe men dacht dat jij je moest gedragen. Op een gegeven moment kon je die knop bij jezelf omdraaien. Nu zit je lekker in je vel en je begrijpt ten diepste hoe de mens en de natuur met elkaar zijn verbonden. Volgens mij ben je ook erg creatief; met je handen bezig zijn heb jij ook nodig, net als dat je de natuur nodig hebt om geaard te zijn en te blijven.
Door jouw gevoeligheid pik je veel op van de omgeving, en heb je momenten nodig waarin je je kunt ontladen als het ware.
Heel hulpvaardig maar ook hierin heb je moeten leren om je grenzen aan te geven. Ik hoor jou zeggen: "Ik sta hier en jij staat daar. Is er een wederzijds gevoel van vertrouwen, kom dan maar dichterbij. Is die er niet, ook prima maar blijf dan maar op je eigen plek staan". Misschien omslachtig beschreven van mij, maar voor mijn gevoel moest dat. Jij hebt zo geleerd om in je eigen kracht te kunnen blijven staan voor mijn gevoel. En dat is zo mooi!

Dag Marjanne,

Alvast bedankt om mijn foto te lezen!
Ja dat klopt wel dat ik me vroeger veel aantrok van wat anderen dachten en nu véél minder. Hoe dat komt weet ik niet zo? Ouder en wijzer worden, beseffen dat andermans verwachtingen niet gelukkig maken... Goed in mijn vel, ja eigenlijk is dat nu wel het geval. Maar da's nog maar iets van de laatste maanden!
Ik ben ook wel een natuurmens, en nogal een hele 'groene'. Ik weet niet of ik "ten diepste begrijp hoe de mens en de natuur met elkaar zijn verbonden", maar ik ben wel in alles erg milieubewust enzo.
Creatief, absoluut! Ik volg nu al 4 jaar beeldhouwen (ervoor fotografie en glas-in-lood), ik maak portretten in klei. En dat heb ik echt nodig om me goed te voelen. Werken met natuurlijke materialen (zoals klei) ligt me hier ook het best.
En een stevige wandeling of een mountainbiketocht in de natuur is voor mij ideaal om te ontspannen, yep!
Over die grenzen, ik denk dat ik het begrijp en dat dat ook wel juist is.

Supertof dat je mijn foto hebt gelezen! Ik kan mij er zeker in vinden, zoals je ziet!

Als er nog iemand een poging wil wagen, laat u vooral gaan!

liefs,
floere

Heeft er misschien nog iemand tijd en zin om een poging te wagen?

groetjes,
floere

hallo,

ook ik wil je foto lezen, tis voor mij al lang geleden dat
ik dit voor het laatst gedaan heb dus moet er ff in komen .

als eerst word ik misselijk, ik hoor in gedachte ergens mensen schreeuwen/roepen,
ook het woord ongeluk komt bij mij op. ik heb het idee dat deze 2 dingen
met elkaar in verbinding staan.
je ben heel erg opzoek (geweest) naar je eigen ik, dit steekt zo nu en dan best nog
wel eens de kop op.
ik heb wel het gevoel dat jij je voor de buiten wereld een stuk stoerder/harder voordoet
dan dat je echt bent. je laat naar de buitenwereld zien dat het je niks
doet wat mensen denken/zeggen. maar inwendig raakt je dit wel al ben ga je daardoor
nu ook weer niet zitten te kniezen in een hoekje.
vogeltjes, natuur een echte natuur liefhebber en een echte dierenvriend.
katten??? krijg niet duidelijk wat hier mee is.

verder kom ik nu even niet, je valt weg en ik krijg geen informatie meer binnen

Dag Kaatje!

Dankjewel voor je lezing! De misselijkheid, het schreeuwen en het ongeluk zeggen me niets, maar voor de rest herken ik me maar al te goed!
Ben inderdaad al lang en hard op zoek naar mezelf, klopt! Ondertussen denk ik dat ik al een groot deel gevonden heb, maar ik ben mijn zoektocht voorlopig nog niet gestopt.
En dat stoere, dat klopt zeker! Ik lijk inderdaad veel harder dan ik ben...ik weet niet waarom. Ik doe het er niet om maar velen vinden mij wel een stoere (terwijl ik soms zo kan janken) Natuur en beestjes, ook raak! Maar katten doen me niet direct iets...

Goed gedaan!!!
en dank je!

Groetjes,
floere