foto lezen van mijn overleden moeder en oma?

tesje
hier een poging...
grootmoeder.
veel lijden
hard werken
stilte in zich, niet zo'n prater.
toch veel verdriet.
kan er totaal naast zijn hé maar heeft ze ook een zoon verloren?
en het woord "lieve" komt ook steeds op ?
is haar naam zo ? of heeft het een andere betekenis weet ik niet.
ze heeft ergens in haar leven haar "leven" verloren.
toch heeft ze vreugde in zich , niet haar vreugde maar ze geniet van een ander zijn vreugde.
ze laat andere niet in haar ziel zien
ze weent als ze alleen is
heel veel verdriet!

je mama
een rare foto
bezorgt , en toch vrij
iemand die controle had en alles gezien had
lief en begripvol
het eerste wat ik dacht als ik haar zag was "die zag geesten"
ik weet niet of ze spiritueel aangelegd was maar ze was er zeker gevoelig voor
er hing een mannelijk figuur rond haar.
heb je geen andere foto?
ze was speel en ontdeugend maar ze wist wat ze deed
ze kon zeer goed met haar moeder om
ze had begrip voor haar moeder
ze geloofde in de wijsheid van haar moeder
en dat gaf ze door naar jou
een zeer toffe vrouw waar je een fijn gesprek mee kon hebben zonder dat ze zich helemaal bloot moest geven en ik ben er zeker van dat ze met weinig vooroordeel naar iemand kon luisteren.


sorry als ik er totaal naast zit en ik wil je zeker niet kwetsen
groetjes willow

hallo willow
nee hoor u kwetst me helemaal niet, ik vind het heel fijn dat u de foto´s wilde lezen!
wat u verteld over mijn oma klopt heel erg, mijn oma had heel veel verdriet en heeft veel dingen meegemaakt. ze heeft haar leven lang hard gewerkt, ze heeft alleen geen zoon verloren allee heeft ze wel 20 jaar geen contact gehad met haar zoon, misschien dat dat het is.
ze heeft wel haar broer verloren vroeger. mijn oma heet geen lieve maar ze was wel ontzettend lief en ze noemde me altijd lieverd.

wat u verteld over mijn moeder klopt ook, ik weet alleen niet of ze geesten zag en of ze er gevoelig voor was, ik was erg jong toen ze overleed, ze was inderdaad heel close met haar moeder en ze gaf inderdaad de wijsheid door aan mij. ze was ook heel lief en begripvol en wilde graag de controle houden.mijn moeder had inderdaad geen vooroordelen en was heel sociaal ze praatte met iedere en liet iedereen in zijn waarde, een mannelijk figuur kan ik niet zo goed plaatsen, misschien dat het mijn overleden vader is ? ik heb jammer genoeg geen andere foto van mijn moeder alleen deze.
heel erg bedankt voor het lezen van de foto´s u heeft het erg goed gedaan.
fijne avond,liefs tessa

hoi tesje
het was graag gedaan.
je hebt veel verdriet om je moeder.
das normaal maar bij u zit het diep en kan niet losgelaten worden omdat je geen antwoorden hebt op je vragen.
de zoon van je grootmoeder je oom ... das voor mij het zelfde , je kind 20j niet zien is voor mij het zelfde gevoel dan overlijden.
ik zag een zoon bij haar en veel verdriet dus legde ik zo de link maar ik kon niet zeggen dat hij gestorven was maar ik vermoede dat omdat er een groot verdriet was.

en voor veel kan het vergezocht zijn maar ik vind het voor mezelf "wauw" dat ik "lieve" hoorde en ze steeds "lieverd" tegen je zei !
miss had ik beter moeten luisteren en dan had ik miss lieverd gehoord hihihihi

ach achteraf is het toch zo gemakkelijk hé
het moet verschrikkelmijk zijn voor jou dat jij je moeder niet gekend hebt .
je hebt een gemis in je leven dat je maar moeilijk kunt opvullen .
je moet je sterk houden want je kunt niet naar je moeder om raad .
maar denk meisje dat de zwaarste lessen gegeven worden aan de beste leerlingen!
(ik heb er even jou foto bijgenomen)
doorbreek de circel en laat je verdriet los!
los laten wil niet zeggen vergeten!
maak een stamboom en zoek vrienden van je ouders op (als je dat kunt) zoek oudleerlingen van haar en vraag foto's!
je gaat versteld staan wat mensen je gaan vertellen!
je gaat meer opgelucht zijn en kunnen loslaten!

je moet niet beginnen in archieven maar ga naar haar oude school, ook al hebben ze geen gegeven je kan nog altijd opzoek/vragen naar oude leerkrachten .
die verwijzen je dan weer door naar andere en zo ga je kunnen beginnen.
zet een artiekeltje in een krant dat je mensen zoekt die jou moeder kende en die naar die school gingen of sportclub .
geef niet op als je de maanden erna nog niks weet , dan was het nog niet het juiste moment en soms kan het zijn dat jij je hoop naast je neerlegt en een dag later plots bericht hebt!
dat gaat je rust geven in je zoektocht !
want je weet wel wie tesje is maar tesje komt er nog niet uit!
je zit opgesloten in je vragen.
net als je grootmoeder!
je geniet van andere hun vreugde!
ik ben er zeker van dat jij je moeder zult vinden!
en vooral wie je moeder in u is !
want ze is een deel van jou ! verlies nu niet het deel dat van jou is .
ik zie binnen paar jaar een meid die vrolijk is en die door andere omringd word en zeggen dat jij zo veranderd bent!
die zoektocht ga wel heel zwaar zijn hé
en bij elke stap ga je een hoop zakdoekjes nodig hebben maar das loslaten.
maar het ik vermoed dat het moet omdat door verhalen en foto's dingen ga kunnen loslaten!
EN je hartje gaat gevuld worden door nieuwe herinneringen !
echt, des te langer ik naar je foto kijkt des te harder dat ik ween .

dat mannelijk figuur sta gewoon bij haar miss kan ik er later nog iets van zeggen maar ik weet het nu nog niet.

xxxxxxxxxxx veel sterkte xxxxxxxxxxx

hallo willow
wat een lieve tekst heeft u geschreven, ja ik heb inderdaad veel verdriet en ik vind het inderdaad heel erg dat ik mijn mama zo kort gekend heb en eigenlijk zo weinig over haar weet. ik ga zeker op zoek naar foto´s en het is inderdaad een goed idee om op zoek te gaan naar oude schoolgenoten of vriendinnen en om meer te weten te komen over mijn moeder.
ik ben al een tijd bezig om dingen los te laten en om het te verwerken maar het kost wel tijd natuurlijk.
in ieder geval heel erg bedankt voor de lieve woorden en delieve tekst, ik heb er veel aan.
groetjes