Ik loop achterom en zie dat ze in het zonnetje ligt, op een stretchbed, in de tuin
(Anneke was als een soort 2de moeder voor me)
ze lag met de voeten naar me toe, met haar hoofd naar beneden... ( op haar buik)
ik schudde aan haar arm, om haar wakker te maken!
(ergens besefde ik wel dat ze dood was)
ik riep haar naam een paar keer, en ineens werd ze wakker!!
ze keek me slaperig aan, met een blik van, wat moet jij nou weer...
toen herkende ze me...
ik zag even een glimp van blijdschap in haar ogen, ze herkende me!
daarna werd ik wakker
groetjes moonflowertje
