Dus bij deze!Toeval?
Iedereen die me een beetje kent, weet ondertussen wel van mijn IBgroep drama. Als je er niks vanaf weet: om een lang verhaal kort te maken komt het er op neer dat ik volgens IBgroep vorig jaar niet uitwonend was omdat mijn vader hetzelfde huisnummer had als ik. En dat terwijl de gemeente weet dat het twee huizen zijn en dus eigenlijk twee adressen behoren te hebben. Maar de gemeente zei nee op mijn vaders verzoek voor een eigen huisnummer en zodoende.
Kom ik net terug van boodschappen doen, staat er een vriendelijke meneer met een grote map voor mijn deur. Hij stelt zich voor als iemand van de gemeente die alle gebouwen aan het controleren is. Ik leg hem mijn situatie uit en hij is extreem verwonderd dat het überhaupt gebeurd is. Hij vraagt of hij even mag controleren of het inderdaad twee huizen zijn. Zonder enige tegenspraak vertel ik hem precies wat hij moet weten. Dan vraagt hij of de rechtszaak al loopt. Ik zeg dat ik nog een datum moet krijgen en ik pas deze week de laatste papieren heb opgestuurd. En wat zegt die aardige man? Dat hij zal kijken wat hij kan doen bij de gemeente. Hij noteert mijn naam, geeft hem de zijne en die van zijn contactpersoon en zegt me te bellen als ik de rechtszaak voor de deur heb staan, zodat ze me dan precies vertellen kunnen wat de stand van zaken is.
Is dit toeval? Dat ik opeens een steuntje in mijn rug krijg vanuit onverwachte hoek? Ik geloof eigenlijk niet zo in toeval. Want ik weet dat ik gelijk heb. Ik heb ook gelijk over de zaak. Ik verdien mijn studiefinanciering gewoon. En ik denk dat ik nu geholpen wordt om sterker te staan voor de zaak, zodat ik ook echt daadwerkelijk gelijk krijg. Het is afwachten. Hoe dan ook, het bezoekje van deze ambtenaar maakte me blij. Gewoon, omdat er een vreemde is die zegt: je hebt gelijk.
.
