Ontmoeting met Morrighan?

Hey iedereen
gisteren heb ik mijn eerste zielenreis proberen te maken maar ik vraag me af of ik het wel goed heb gedaan omdat het nogal een enorm speciale ervaring was. Maar ik zal het maar vertellen dan kunnen jullie mij misschien een beetje wegwijs maken
Het begon zo:

Ik zag een soort van tunnel voor mij met recht voor mij een opening waar enorm veel licht vandaan kwam. Ik moet er ook bijzeggen dat doorheen heel deze ervaring ik een warmte voelde die vanaf mijn handen vertrok en daarna over mijn hele lichaam voelbaar was. Het deed mij denken aan een engelenmeditatie die ik vroeger eens heb gedaan

Ik liep door de tunnel en ging de "uitgang" in . Daar kwam ik uit een prachtige plaats waar de zon stralend scheen,waar er de meest sierlijke bomen groeiden waar prachtige bloesems aan groeiden en de grond was bezaaid met bloemen in allerlei verschillende kleuren. Ik zag ook d-tussen de bomen veel mooie verschillende vogels vliegen en hun gekwetter kon ik enorm duidelijk horen.

Dan keek ik naar links en daar zag ik echt de sierlijkste bomen die witte bloesems voorbrachtten in een kring staan. De grond daar was bezaaid met witte bloemen. In het midden van die kring zat een vrouw die een Keltisch gewaad droeg en het leek alsof ze soms zwart krullend haar had (lang natuurlijk) en soms vuurrood krullend haar.

Ik liep op haar toe en de vrouw zei :" Welkom Keriana ik ben Morrighan je begeleider op deze zielenreis." Waarop ik zei." Keriana ? mijn naam is niet Keriana." "Toch wel kijk maar in de spiegel." Ik keek naar mijn rechterkant waar een mooie spiegel stond. Ik liep naar de spiegel toe en ik zag mezelf maar in een vrouwelijke vorm. Ik weet nog dat mijn huid echt prachtig mooi wit was en dat ik goudblonde lange krullende lukken had en ik droeg een witte jurk die juist onder mijn knieen eindigde. Ik was mij daar in die spiegel aan het verwonderen over hoe ik er uitzag en plots kwam Morrighan achter mij staan."Keriana het is tijd om aan jouw reis te beginnen waar zou je heen willen?" waarop ik aarzelend zei :"Naar het begin?" " Oke ga maar naar de pegasus" waarop als ik aan mijn linkerkant keek mijn oog viel op een witte en een zwate pegasus.

Ik ging op de witte pegasus zitten terwijl Morrighan op de zwarte ging zitten. En we vlogen eerst gingen we naar beneden waarna we vleigensvlug de ruimte in vlogen en langs allerlei sterren vlogen. Op een bepaald moment komen we in een lila-paarse ruimte waar ik in de verte 2kastelen zie. Toen ik en Morrighan waren afgestapt en naast elkaar gingen staan. Werd mijn blik ingezoomd op het linkse kasteel en zag ik een kamer waar een kind huilde in de armen van zijn moeder. Daarna gebeurde dit het zelfde in het volgende kasteel maar deze keer was het die huilde omgegeven door lich en hoore ik iemand Keriana roepen en iemand anders Keriana fluisteren.

Hierna zei Morrighan tegen mij :"Hier groeide je op en hielp je vele jaren de mensen hier met jouw wijsheid totdat je de oproep van de Aarde voelde. Ik denk dat dit wel genoeg is geweest voor een eerste reis knipper maar met je ogen dan ben je weer terug." wat ik ook deed en was ik weer in het Hier en Nu.

Ik vraag me nu wel af of ik het mischien niet heb gefantaseerd maar ik hoop dat jullie een beetje kunnen helpen