lieve moonflower,
bedankt dat je me wilt helpen!! ik denk dat ik het weet maar ook weer niet.. vind jij als jij mij aanvoelt dat ik een muur om me heen heb <dat het aan mij ligt> dat ik daarin moet veranderen tegenover die ander of juisniet? en zou er een kans kunnen zijn dat het goed zou komen als bijde er hard aan werken?
liefs susanne
hoi Susanne,
naja een muur niet persé...
maar misschien wel een beetje gesloten?
ik denk, dat als je met elkaar praat, en zegt, wat jou letterlijk in de weg staat...
en het wordt goed 'opgepakt', ik bedoel zonder ruzie te maken...
zeker weten dat het goed komt!
als je niets zegt; weet een ander niet dat jij ergens mee zit!
je zal iets "opener" kunnen zijn, tegenover je omgeving, want nu creeër je alleen maar
ruimte wat tussen jullie in zal gaan staan, op deze manier groeien jullie uit elkaar!
en in je hart weet je wat je te doen staat, want je blijft hier telkens weer tegen aan lopen
eigenlijk doe je alleen maar, je eigen verdriet!
gewoon praten!
groetjes moonflowertje