Mai mai, khoop dat het niet in verkeerde aarde zal vallen nu dat ik even mijn hart hier uitstort. Want er valt wle het één en het ander uit te storten. Kheb mij altijd al anders gevoeld thuis enja pfft kvoel me echt niet geapprecieerd en als ik ana mezelf denk wordt ik egoistisch genoemd en bla bla bla Nu, ksta op het punt om van huis te vertrekken... Met alle gevolgen van dien natuurlijk. Maar kheb zo het gevoel dat thuisblijven echt mijn zelfontwikkeling afremt hé arrg Khoop gewoon dat de reacties wat gaan meevallen, al weet ik wel beter... En heb soms wel heimwee naar hoe het hier thuis vroeger was maar dat is er niet meer, dusja kzit mezelf constant voor te liegen. Ik leef zogezegd in een sprookje en moet men men beide voetjes op de grond gezet worden volgens mijn familie. Maar zij werken zich wel kapot en denken alleen aan geld en aanzien. Arrg en al die hypocrisie, familiefeesten noemen ze dat dan. Ik hoor daar echt niet bij hé, en opt moment datk zei datk aura's zag moestik naar de psychiater. Begin mij soms af te vragen waaraan ik dit allemaal verdient hebt. Naart schijnt liet ik me in een vorig leven ook veel te veel onderdrukken. Zo erg zelfs datk aan het kruis ben genageld, met nog vele anderen, gewoon zomaar zonder reden... Kdenk dat ik gewoon ergens getroost wil worden... Kga nu na dit weekend van "Thuis" weg, de examens staan voor de deur... Kzal een hele hoop verwijten over me krijgen... Hopelijk wordt mijn chaotisch verhaal hier niet verkeerd opgevat ofzo, kben waarschijnlijk bang om iets verkeerd te zeggen... Thuis doe ik ook vanalles verkeerd... Tzal wel daaraan liggen
Ilse