Hallo,
Ik zat pas een beetje te dagdromen en na te denken, en kwam bij het onderwerp 'Mensen met het Syndroom van Down' uit. Vroeger zeiden de mensen dat het een straf van god was omdat hij/zij in het vorige leven zich had misdragen etc.
Maar toen dacht ik, als je met liefde naar de aarde word gestuurd om je lessen te leren, dan bestaat er niet zoiets als straffen. Alleen corrigeren.
Dus zouden mensen met het Syndroom van down etc, niet juist zielen zijn in een ver gevormd stadium? Als bijvoorbeeld laatste obstakel om te overwinnen?
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
