sci-fi in flatgebouw

Deze droom heb ik een lange tijd geleden een aantal keer gehad, maar had em vanacht onverwachts weer.

Op een lange weg uitkijkend op een bos staat een groot flatgebouw. Voor mensen uit de omgeving Zeist, denk aan vollenhoven.

Dit flatgebouw wordt als "verlaten" beschouwen, en heeft op de begane grond een bedrijf zitten. Ik werk in dit bedrijf op de administratie afdeling.

De geruchten gaan rond dat er meer zou zijn in dit bedrijf dan bekend is.

Nieuwschierig en argwanend besluit ik op onderzoek uit te gaan. Ik kom 's avonds terug met een vriend en zie dat er nog steeds gewerkt wordt.

Het valt me op dat er ramen zijn naar een afdeling in de kelder, waar het helemaal donker is. Ik ga samen met m'n vriend het gebouw binnen. Ik loop door een van de gangen en zie daar mensen met witte overalls aan, met een klembord en een pen. (lab medewerker?) Deze persoon kijkt verrast en vraagt mij wat ik kom doen. Ik zeg op geirriteerde/kalme stem: hey, ik werk hier. De medewerker loopt vervolgens weer verder en we zijn alleen.

Er staat een kast met laden die ik open doe. Ik vind daar 2 inklapbare zaklampen die ik nodig heb om in de kelder wat te kunnen zien. Ik test of ze het doen, en stop ze in mijn zak.

Omdat het allemaal vreemd is dat er nu nog mensen werken, besluiten we het gebouw verder te bekijken. Ik weet dat er buiten een lift is om op de andere verdiepingen te komen, naar de huizen die erboven zitten.

We lopen naar de lift, en roepen die aan. Als de lift open gaat, stappen er mensen uit. Doen alsof het de normaalste gang van zaken is, stappen we in de lift. De lift bevat 3 knoppen. Boven, beneden en stop. Ik leg uit dat je de lift een kant op moet sturen, en moet stoppen als je de verdieping hebt bereikt waar je wil uitstappen (dat zonder dat er er wordt aangegeven op welke verdieping je zit).

Ik druk op naar boven, en we schieten snel naar boven. Enkele seconden later zijn we op het dak beland.

We lopen een lang stuk (naar de andere kant) over het dak en kijken rond, en dan zeg ik: hier hebben we niks aan. we moeten de lift handmatig stoppen, anders komen we er niet. We gaan de andere lift in, naar beneden, en ik schat in waar we moeten stoppen om zo op de 5e verdieping (halverwege) uit te komen. De deur gaat open en we komen op de gallerij van een verlaten flat. Althans dat was de eerste indruk. Ik zie ook een trappenhuis, die de trappen tussen de 1e en 9e verdieping lijkt te vormen. Met andere woorden, toegang alleen via de lift, niet via de trappen.

Plotseling horen we een oudere vrouw angst-aanjagend schreeuwen. Zo van: neeeeee niet doen...

We besluiten om te kijken wat er aan de hand is. We lopen 1 verdieping naar beneden, en zien dat een oude vrouw wordt belaagd door speciale agenten. We zeggen tegen de vrouw dat we haar gaan helpen, dat ze niet bang hoeft te zijn.

Op dat moment merken de agenten ons op en 1 roept een eenheid om ons te pakken. Wij rennen terug het trappenhuis in. Ik heb in mijn zak een apparaatje van mijn werk waarmee ik een onzichtbaar veld kan maken. We gaan op de grond in de hoek zitten, en ik maak dit veld om ons heen. De agenten zien ons verdwijnen. De leidinggevende zegt: ze komen niet ver. Ze mogen dan onzichtbaar zijn, maar ik weet dat ze in die hoek zitten. Binnen de kortste keren zijn er veel agenten in dit trappenhuis. De leidinggevende beveelt om een apparaat te laten komen waarmee ze ons zichtbaar kunnen maken. Na het brengen van wat lijkt op een stofzuiger, wordt ie op onze hoek gericht en aangezet. Het apparaat projecteert een soort van scherm waar onze hoek op staat en een meter die blijkbaar gaat berekenen waar we zitten.

Ik wordt wakker.


Ik heb deze droom al eerder gedroomd, ook met vervolg erop, daarom weet ik nog zo gedetailleerd wat er gebeurde in de droom.

Het vervolg weet ik minder goed, maar ging als volgt:

we besluiten om ons te verplaatsen, omdat we anders ontdekt zullen worden. Met het veld nog aan, gaan we de trap af naar de 3e verdieping, waar we snel de lift in gaan, en naar de 7e verdieping gaan. De agenten volgen ons. We rennen daar over de gallerij en gaan een willekeurig huis binnen die overigens normaal is ingericht, alleen verlaten. We verstoppen ons zodat de agenten verder gaan, en we wat tijd gewonnen hebben. We gaan binnendoor (via de trappen) naar de 4e verdieping om die vrouw te zoeken. Die vrouw vinden we echter niet meer terug. Omdat we nu een target geworden zijn, besluiten we te vluchten. Ik weet niet meer zeker hoe het zat, maar we konden de lift niet meer gebruiken.

We besloten om met de trap naar de 1e verdieping te gaan, en daar over de balkon railing naar beneden te springen, en zo te ontsnappen.

Ik weet niet of het zinvol is om te noemen, maar ik weet nog dat de flat enorm breed is, en helemaal links en helemaal rechts een lift en een trappenhuis heeft, en in het midden alleen een trappenhuis. De ingang van het bedrijf zit ook in het midden.

Ik weet niet meer zeker, maar ik kan in een van de eerdere dromen in de kelder geweest zijn, waar ik het "onzichtbaar makend" apparaatje vandaan heb.