Ik vond dit zelf een heel mooi gedicht van Rumi, Soefi-mysticus uit de dertiende eeuw.
Op een dag worden wij wakker in onszelf.
Vrij, Lachend, niets meer om op te houden,
Niets meer om van weg te hoeven.
Wij gaan in de voetstappen van onszelf,
Op weg naar Huis.
Dat is: VRIJHEID
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
