Wat doe je als je een onbewust mens ontmoet....

Ik hou me altijd aan stelling 4 waardoor stelling 5 vanzelf plaats vindt

je kan dit niet in regeltjes gieten en dan er eentje uitkiezen, zo werkt dat niet! Je kan dat niet op voorhand bepalen...
Trouwens hoe bepaal je dat iemand onbewust is? Dat weet je niet eens, de meeste veranderingen gebeuren ook innerlijk in de mens!
En uiterlijk is dat soms niet te zien!
Dus mijn visie is " niet in stellingen gieten ".. go with the flow of life! En zelfs die visie laat ik los..

dat ligt eraan, waar de persoon in kwestie zijn interesse naar uitgaat... voor zover er enige interesse of belangstelling wordt getoond, naar "het bewuswordingsproces" of whatever.

Dat je vorige levens en spirituele kennis enzo in het DNA hebt opgeslagen zullen de meeste "onbewuste" mensen totaal niet begrijpen, dus nummer 1 zal niet snel mijn keuze zijn.

Keuze 2 vind ik niet verstandig want dan vergroot je de dualiteit, of misschien wel het angstdenken. (tja dat ligt eraan hoe je het brengt, maar die twee genoemde onderwerpen zou ik zelf niet te veel benadrukken)

Keuze 3 is verstandig, maar dan moeten mensen er wel voor openstaan om dat te horen.. beetje aanvoelen zou ik zeggen.

Keuze 4 gebruik ik wel vaker, met bij mezelf de intentie in mijn achterhoofd, dat deze persoon op een of andere manier, als hij of zij dat wil, op een of andere manier zal worden getriggerd om bepaalde dingen anders, of vanuit een "hoger" perspectief te zien, zoals dat bij de persoon past.

Keuze 5 gebruik ik soms, tenminste gebeurt vanzelf vaak als deze persoon om een of andere reden (en die is er niet voor niets) in mijn leven verschijnt.

hmm kwestie van de ene situatie is de andere niet.. ik ben daar overigens niet zo gek veel bewust mee bezig. Ook kwestie van vertrouwen en dingen "spontaan" laten gebeuren.

De term onbewust zegt me eigenlijk niet zo heel veel. Zelf probeer ik steeds bewuster te worden, bewust te zijn. Ik heb mijn eigen lessen hierin te leren en zal ook andere dingen tegenkomen, aantrekken dan een ander.
Ik kan niet voor iemand bepalen of die nou bewust is of onbewust. Dat hij een andere weg heeft gekozen, andere dingen belangrijk vindt, wil niet zeggen dat hij onbewust is, niet aan het leren en groeien is.
Als ik bijvoorbeeld naar mijn man kijk. Die heeft hele andere intresses dan mij, wat ik op spiritueel gebied onderneem, zegt hem vrij weinig. Hij respecteert me hierin, maar doet niet mee.
En toch weet ik dat hij een hele oude ziel is, weet ik dat hij een heleboel dingen die ik probeer te leren, waar ik meer over wil weten, al in zich heeft. Sommige mensen zouden hem onbewust noemen en toch weet ik dat hij vaak meer bewust is als ik, terwijl mensen mij juist bewust zouden noemen.

Het is dus denk ik niet te bepalen voor een ander of hij bewust is of onbewust.

Ja dat klopt, daarom zette ik het woord "onbewust" ook tussen aanhalingstekens :-) Dat wat je zegt: En toch weet ik dat hij een hele oude ziel is, weet ik dat hij een heleboel dingen die ik probeer te leren, waar ik meer over wil weten, al in zich heeft. komt mij ook heel bekend voor. Maar deze mensen daar doelde ik niet op bij mijn antwoorden, eigenlijk.. Tja, het is inderdaad niet aan "ons" om te bepalen of iemand wel of niet bewust is. Ik had meer het idee bij "onbewuste personen" personen die......ojee dit wordt vast een heel nieuw topic moet even over mijn antwoord nadenken / voelen.

Ik heb met deze stellingen geëxpireerd en kwam ook met deze uitkomsten, niet dat het gelijk waarheid is maar wel 1van de opties!

De conclusie ben ik ook mee eens.

Ik geloof wel dat ik weet wat je bedoeld. En het is ook wel iets waar ik van tijd tot tijd mee worstel hoor.
Wat ik bij mezelf vaak merk is dat ik regelmatig boeken vind op mijn weg, informatie op wat voor manier dan ook, wat op dat moment haarfijn aansluit op mij op dat moment. Soms heb ik het al eerder gehoord, gelezen of wat dan ook, en toch blijk ik er dan weer iets uit te kunnen halen wat weer haarfijn aansluit op mij op dat moment.
En zo zal het ook met andere mensen gaan. Ze horen iets, lezen iets en soms kunnen ze er niets meer, soms wel. Soms moeten ze iets vaker lezen, horen voor dat het juiste moment daar is.
Hoewel ik soms zo de behoefte heb om mensen te overtuigen van wat ik meemaak, van wat ik leer, van de noodzaak om te veranderen, om hun ogen open te doen en te zien wat er allemaal gaande is. Maar juist dat overtuigen doet het hem, dat wijst mensen juist af, dat ontneemt ze de ruimte om het zelf te ervaren.
Voor mezelf weet ik dat ik niet op een kistje moet gaan staan, niet de grote massa moet gaan bereiken en te delen.
Ik pas het op mezelf toe, leer zelf, open zelf mijn ogen en probeer zelf te leven naar mijn hart, te zijn.. En ik weet dat dit dan vanzelf mijn omgeving zal bereiken, dat ze er van mee mogen genieten en wie weet er zelfs wel getriggerd door worden.

Wat ik bij mezelf vaak merk is dat ik regelmatig boeken vind op mijn weg, informatie op wat voor manier dan ook, wat op dat moment haarfijn aansluit op mij op dat moment. Soms heb ik het al eerder gehoord, gelezen of wat dan ook, en toch blijk ik er dan weer iets uit te kunnen halen wat weer haarfijn aansluit op mij op dat moment

Ja, wat ik opmerk in mijn omgeving dat er ook veel mensen zijn die dit dus niet doen... tenminste, er niet "bewust" (ojee nu hebben we dat woord weer) over nadenken. Of misschien niet voelen wat er werkelijk in hun omgaat. "Gewoon" hun leven leiden alsof er geen diepere betekenis achter zit.. maar dat verandert, langzaam, geleidelijk, over de totale linie, in zijn geheel !!

Ik weet niet wat ik zou doen het hangt van de situatie af die er is ontstaan tussen elkaar...ik probeer mijn hoger zelf en gevoel te volgen.
De dingen onstaan meestal vanzelf...
En alles word toch geleid...

En door de pol zelf moet je even doorheen prikken hij was eigenlijk bedoeld om dingen met elkaar te delen en van gedachtte te wisselen.

En dit is gebeurd we denken samen over dit onderwerp...

Jippie samen spelen samen delen....

Ik persoonlijk ga voor punt 4.
Het komt namelijk zoals het komt, en energieën die elkaar nodig hebben komen altijd wel bij elkaar. Synchroniciteit heet zoiets tegenwoordig, toch?

Het woord 'onbewust' zou ik zelf niet willen noemen, eerder 'slapend'. Dit zijn voor mij mensen die zich nog teveel laten leiden door angsten en macht, of er gemakshalve (maar) in blijven hangen. Wakkere zielen daarentegen zien het grotere plaatje en handelen daar ook meer naar.
Bovendien ben ik er van overtuigd dat deze wakkere zielen, de lichtbakens, in elke handeling die zij verrichten de slapende zielen weten te raken op een hoger niveau. Dus hoeft er op bewust niveau niet veel gedaan te worden

Punt 5 komt daarmee vanzelf wel. Of niet. Als je bewust mensen mee aan het handje gaat nemen kan dit namelijk ook averechts gaan werken, en energie gaan kosten.

Mooi verwoord Mare ik voel precies wat je bedoeld dank voor het delen...

Ja Mare je zit weer eens in de roos Ben het helemaal met je eens. Vooral het deel; Bovendien ben ik er van overtuigd dat deze wakkere zielen, de lichtbakens, in elke handeling die zij verrichten de slapende zielen weten te raken op een hoger niveau. Dus hoeft er op bewust niveau niet veel gedaan te worden

Inderdaad Mare, ik ben het ook helemaal met je eens.
Waarom weet ik nog niet helemaal, maar op de een of andere manier wil ik toch op bewust niveau veel doen, anderen helpen. En elke keer krijg ik weer de boodschap te horen dat dat niet mijn manier is. Dat ik de aandacht naar binnen moet houden en op die weg anderen raken.

Ontdekken van je eigen universum is ook een stuk makkelijker en praktischer dan die buiten je willen doorgronden. Maar je weet; zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden. Als je die betekenis weet weet je ook hoe het werkt met het bewust worden (wakker worden) van anderen.
Het willen helpen is iets dat vanuit het ego komt. Niets mis mee maar gedoemd te mislukken want het komt niet vanuit heelheid en heeft dus altijd een tegenhanger.

Gast dat heb je mooi benoemd voor me. Waarschijnlijk net de laatste druppel om het te laten indalen. Ik krijg al een tijdje dit soort boodschappen. Kom het overal tegen en ik geloof dat nu alles op zijn plaats valt.
Bedankt.

Punt 5 lijkt me zinvol maar alleen als de onbewuste persoon in kwestie hiervoor niet te achterdochtig is.
Een blik van erkenning of een glimlach is vaak voldoende; dus kóóp b.v. niet de daklozenkrant (en daarmee je schuld af) maar een welgemeende glimlach helpt de verslaafde sneller uit zijn vicieuze cirkel...

Schuld? Oh ik dacht dat deze mensen die kranten verkochten om een inkomen te kunnen hebben Maar zo zal het misschien voor sommigen wel werken.

Ik denk het ook, wist je trouwens dat sommige 'vluchtelingen' die zo'n krantje verkopen voor een supermarkt of waar dan ook, al jaren en jaren dat krantje verkopen, zonder ook maar een stap verder te zijn.
Ennnn ze zijn best rijk, ik heb hen ook weleens in normale (moderne) outfits gezien met sieraden en hele dure telefoontjes.
Ik koop geen enkel krantje!
Maar probeer wel gedag te zeggen en te glimlachen.

Ow Miri

ik vind dit generaliserend joh.........

het kaf en het koren enzo......weetjewel !