mijn foto

Hoi Mirjam,
Ik zie dat je heel erg je best doet, maar het toch best wel zwaar hebt (gehad)om uit te vinden wat nu je levensdoel is en hoe daar mee om te gaan. Ook heb je veel dingen in je eentje uit moeten zoeken en je bent heel erg op zoek naar herkenning van wie je bent. De wil om dit te ontdekken is absoluut aanwezig. Je zoekt iets meer buiten jezelf dan in jezelf, maar dat komt omdat je niet goed weet of en hoe je in jezelf de antwoorden kunt vinden.
Doordat het zwaar is, raakt het je emotioneel ook diep, vooral als je het gevoel van thuiskomen tegenkomt. Dan besef je nog eens des te meer waar je al doorheen gegaan bent en hoe goed het voelt de herkenning te krijgen die je nodig hebt.
Je zet je hart in voor het hogere goed en dat maakt je een heel mooi mens!

Wauw het klopt wel enorm.
Ik heb wel veel alleen gedaan in de vorm van weinig hulp van mensen ,maar heb wel veel hulp gehad van mijn gids en de engelen.
Ik zoek inderdaad nog enorm naar mijzelf.
Soms lees ik iets en denk ik dit klopt wel enorm ,maar later denk ik er weer anders over.
Zo had ik dat ook bij het lezen over de engelmens en mijn gids zegt steeds dat het zo is ,maar dan denk ik na over het stuk ego en dat is bij mij juist niet.
Vooral in het verleden liet ik nogal eens over me heen lopen.
Iemand met een groot ego doet dat niet.
Maar aan de andere kant vallen er wel wie gebeurtenissen uit het verleden op z'n plek.
Dus toch maar naar mijn gids luisteren?
Allemaal vragen

Ik kom uit een zwaar christelijk gezin en mijn ouders zitten compleet vast in de regeltjes die (nu weet ik dit) door hen zelf gecreerd zijn.
Zo vind mijn schoonfamilie het helemaal niet vreemd dat ik engelen zie en zij komen toch echt uit dezelfde kerk.
Mijn ouders vinden dat ik als goed christen geen hapinez kalender mag hebben.
Die heb ik dus wel.
Dus vandaar dat ik enorm laat begonnen ben met groeien en het er vrij zwaar in heb gehad.
Wat ik sinds een maand of 2 weet is dat mijn broer nu ook veel spiritueler is en ik heel goed met hem kan praten.
Alleen is hij nog minder ver gegroeid ,maar ik help hem er graag mee.
Een vriendin van me wil ook enorm graag groeien ,maar had teveel problemen en dus lukte het niet.
Voornamelijk zorgen om haar vader die vorige maand is overleden.
Haar 1e spirituele ervaring was de aanwezigheid van haar vader voelen.
Ik zie het nu ook als taak voor mij om haar te helpen met de groei.
Wel is het zo dat als iemand zegt te willen groeien ,maar er niet naar handelt ik afhaak.
Een collega vind het allemaal enorm spannend en geweldig en wil ook groeien zegt ze ,maar als ik haar een handreiking geef pakt ze die niet op.
Dus ben ik er klaar mee.
Ik merk wel aan mijzelf nu dat ik mijzelf ook meer waardeer ook qua uiterlijk.
Als ik foto's van nu zie en van vroeger zie ik dat ik nu meer straal.
Ook al is de foto niet helemaal een topfoto.

Wat betreft dat stuk ego: ik heb ook enorm over me heen laten lopen vroeger, en me proberen in te passen in een wereld waar ik niet in paste, aanpassen terwijl de wereld waaraan ik me probeerde aan te passen mijn wereld niet was. Langzamerhand ben ik me steeds bewuster gaan worden van wie ik ben, en steeds authentieker geworden en naarmate ik me niet meer aanpas en meer naar mezelf luister, ook steeds eigenwijzer (m'n eigen wijsheid volgen) en vanzelf is daarmee het ego ook steeds groter geworden maar ik ervaar dit niet als negatief. Ik loop niet over mensen heen of zo, maar ik blijf wel veel beter bij mezelf, en doe niet (meer) wat anderen van mij verlangen. als ik het zelf niet wil. Ook dit gaat stukje bij beetje, maar ik word me er steeds meer bewust van, en het gaat steeds beter, en daardoor blijf ik beter bij mezelf, in m'n eigen energie (of is dit de energie van de bron?) en kan daardoor ook anderen beter helpen. Want ik hoef geen energie meer te lekken naar situaties of mensen die mijn hulp niet nodig hebben of niet waarderen. Zoals jij ook zegt: 'als ik haar een handreiking geef en die pakt ze niet op, dan ben ik er klaar mee.'
N.B. Wel weer fijn voor m'n ego dat het klopt, maar dat wist ik eigenlijk al ;-) Nog fijner dat ik daardoor meer bevestigd wordt in m'm engelmens zijn en het rechtstreeks kunnen putten uit de bron.

Ja dat over me heen laten lopen herken ik.
Ik ben nu ook bezig met dit niet meer toe te laten.
Wat weer voor tegenstand zorgt bij degenen die over mij heen liepen.
Ik merk echter dat ik mijzelf toch beter voel als ik mij niet over mij heen laat lopen.
Continu jezelf moeten aanpassen aananderen is zo vermoeiend en goed doe je het toch niet.
En inderdaad je eigen wijsheid volgen is toch het fijnste om te doen