Eindelijk was het dan zover... Jorine, Diana en ik waren een beetje nerveus aan het wachten in het kasteel.. toen er plots iemand aanklopte! Jorine opende de deur en daar stond een onbekende ziel met een kap over zijn hoofd. Zijn energie voelde ok, dus lieten we hem binnen. Toen hij zijn kap afzette, zagen we een mannelijk figuur met zeer duidelijke overeenkomsten met het uiterlijk van mijn ziel. Zelfde wit/blauwe energie.. zelfde ogen. We keken elkaar aan en af en toe flitste de schaduwkant omhoog.. dat was niet slecht... toonde juist ons verband. Ja, dit was mijn zielpapa. Een druideachtige meneer met een keltische verschijning die oorspronkelijk uit Ierland komt. Vandaar mijn drang naar Ierland, denk ik zo.
Meer verhalen over Undrill komen nog, ik heb nu niet zo veel zin meer om te typen.
Maar Undrill is echt heeeel herkenbaar 
