Wrok loslaten

Wat ik weet van loslaten, is dat het vooral een kwestie van "laten" is.

Als ik kijk naar je vraag, waar zit de wrok precies? Waarin heb je het gevoel gekregen dat iets je te-kort gedaan is? Meestal is wrok een afreageer actie op iets dat in het verleden gebeurd is. Het uitwerken kan je doen, door naar de toekomst te kijken en anders met gelijksoortige situaties omgaan.

Er komen zinnen in me op,wat mensen altijd zeggen :
Wrok koesteren. Wraak Nemen.
Wrok wordt dus gekoesterd! Binnengehouden..ingehouden, en opgestapeld, een verweving van frustratie.
Dat het in het oor zit, zegt misschien dat het om een communicatie-kwestie gaat.

als je lichaam ziek wordt , dan heeft de wrok die je opstapelde al lichamelijk tegen jezelf gekeert!
De westerse wereld zegt dan, dat het lichaam je iets te zeggen heeft!
Maar wat heb ik begrepen heb, door de leerzame Upanishads te volgen, is dat elke orgaan afzonderlijk in het lichaam een "bewustzijn" is!
En dat energie opstapelen(zoals Wrok) een gevolg draagt (door de wet van oorzaak en gevolg) waardoor het lichaam die wrok richt naar zichzelf toe!
Niet verwonderlijk dan, dat een gehoorkanaaltje "ontstoken" wordt.
Het is nieuw - ook voor mij - om op deze manier te gaan kijken naar wat we met ons lichaam doen!
In plaats van wat er altijd wordt gezegd "wat zegt ons lichaam met het ziekzijn?" is het vele beter om te luisteren naar het lichaam " wat zegt het lichaam me, dat het gezond blijft".
En dan zegt het, koester geen wrok, wees niet boos, probeer te achterhalen waarom die energie er is! Misschien denk je iets te moeten, dat helemaal niet hoeft! Dat je denkt iets te moeten zijn/worden... dat je eigenlijk niet Wil! conflict met de wilversusMoet! (kindertijd? kan..)


(zomaar met de losse hand geschreven, zelf boeiend vindend om stil te staan hoe denken/handelen/wil werkt op het lichaam).

Liefs
Tinne

Lieve Tinne,

Er gaat opeens een lampje branden; wat je zegt over ‘ communcatie-kwestie ‘ dat kan ik wel plaatsen. Heb problemen met mn ouders die niet goed naar mij kunnen luisteren en dat heeft heel wat pijn en boze gevoelens tot gevolg gehad. Nu zit ik het proces dat ik dat niet meer accepteer en mijn grens daarin aan geef als het mij pijn doet. Misschien dat het een uitwerking is daarvan…
Je uitspraak ‘ wat zegt het lichaam me dat het gezond blijft’ vind ik een mooie uitspraak. Misschien is het inderdaad wel wat je zegt: moet ik niets doen, alleen maar luisteren..

Dankje wel voor je inspirerende woorden!

Lfs!

Heey nims,

lees mn reactie op Tinne: in die zin denk ik dus dat wat mij te kort gedaan is is 'dat er niet naar mij geluisterd werd en k daarin totaal mezelf een beetje kwijtgeraakt ben'. Ik ben daar anders in gaan staan nu..misschien dus dat het nog met dat 'opruimingsproces' te maken heeft ofzo.. uhm...

dankje wel

Mooi geschreven Tinne, en helemaal mee eens. Zeker als je ouders hebt die niet naar je luisteren, wil je oor nog wel eens pijn gaan doen. Als je daarbij je kaak niet kunt openen, ben je ook nog de mogelijkheid kwijt geraakt om goed te kunnen spreken en je goed te kunnen uiten. Dat hier dan wrok op zit, omdat je niet gehoord wordt is dan weer een mooie combinatie van je klachten bij elkaar!

Mooi om te zien hoe alles samenvalt. Bedankt voor het delen!

Dank voor jullie reacties! dat plaatst een hoop bij mij