Lieve fotolezers. Wie wil mijn foto's lezen?

Hoi Jelle,

Ik lees graag je foto. Het is alweer even geleden, maar ik ben benieuwd naar je reactie.

Als eerste valt het me op dat je heel erg moeite hebt met het uitten van je gevoel. Je bent zo enorm gesloten over hoe je je voelt. Heeft dat soms iets met je jeugd / opvoeding te maken, waarin je "geleerd" hebt, alles wat met gevoel te maken heeft, weg te stoppen?

Als ik door je masker heen kijk, dan zie ik een hele grappige man, die erg adrem uit de hoek kan komen. Een soort duiveltje, maar op een leuke manier.

Je houdt van stoute en foute dingen. Daarin zit wel een risico voor je, want je hebt moeite om je grens hierin te bepalen. Soms kan je te ver gaan in dingen. Daarin zie ik dat je vroeger veel moeite had om je zelfbeheersing te bewaren, maar tegenwoordig gaat dat een stuk beter.

Ik denk dat het tijd wordt dat je wat meer je gevoel gaat opzoeken. Let eens op je ademhaling. Want deze zit waarschijnlijk heel hoog. Je ademt dus niet vanuit je onderbuik. Probeer daar eens wat meer bewuster mee om te gaan, en je zult zien dat er al direct dingen in je boven komen kwa gevoel.

Durf je de tocht in jezelf te maken? Ik heb er alle vertrouwen in dat je dat kan!

Goed dit was mijn lezing. Ik ben benieuwd wat je ervan vindt en of je er iets mee kunt.

Groetjes Julien.

Beste Julien,

Dankjewel voor je oprechte lezing van de foto. Het is vrij verwonderlijk hoe je aan de hand van enkel en alleen een foto op een aantal vlakken echt de spijker op zijn kop slaat.

Hoewel ik de laatste jaren tegenover vrienden, bekenden en in mindere mate familie steeds beter geleerd heb om mijn gevoel te uiten, heb ik nog veel momenten dat ik gevoelens liever voor me houd.

De afgelopen jaren heb ik het er goed van genomen wat een aantal zaken betreft (vul zelf maar in ;-)) en heb daarin inderdaad de grenzen opgezocht. Toch ben ik daarin altijd oprecht en integer geweest, maar dat neemt niet weg dat het me op een aantal momenten in flinke verlegenheid heeft gebracht. Gelukkig heb ik daardoor inmiddels een enorme verandering doorgemaakt waardoor mijn 'gedragsleven' ontzettend gematigd is geworden. Met een oneerbiedige benaming zou ik dat saai kunnen noemen, maar als ik eerlijk ben zie ik dat op dit moment als een groot compliment.

Dat je hebt opgemerkt dat ik qua ademhaling vaak te hoog zit is inderdaad het geval geweest de afgelopen periode en ik weet dat ik daarmee verder aan de slag wil gaan. Ik heb gemerkt dat mijn gevoelsleven een enorme diepte heeft gekregen vanaf vorig jaar; veel intenser nog dan dat het voorheen was. Daarmee kon ik in eerste instantie niet goed omgaan en het zorgde ervoor dat ik een lange tijd last heb gehad van kortademigheid en hyperventilatie. Onlangs heb ik voor het eerst een yogaserie doorlopen en dat heeft me merkbaar goed gedaan. Toch blijft het soms lastig om in mijn eigen (onderbuik)gevoel te ontspannen, omdat het zo ontzettend intens is.

Op dit moment ga ik een andere weg in met mijn leven en er zijn een aantal belangrijke veranderingen op komst. Ik weet op dit moment niet wie ik ben. Die leegte die nu onstaat schept ruimte voor andere gevoelens en inzichten en daar sta ik open voor, hoe moeilijk dat soms ook is.

In die stilte en leegte kom ik langzaam bovendrijven. Het is spannend om zo op weg te zijn.

Hé Julien, fijn dat je de moeite hebt willen nemen om me te ontmoeten.

Ik wens je het allerbeste!

Groetjes Jelle

Hoi Jelle,

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik ben blij te lezen dat je een aantal grote stappen hebt gemaakt! Zeker de stap naar een goede ademhaling en de bodem in je gevoel vinden, vind ik erg mooi om te lezen. Ik denk ook dat je op Merudi veel kunt vinden wat je kan helpen. Kijk gerust even rond, want er is genoeg om te ontdekken!

Ik vind jouw verhaal erg boeiend om te lezen en ben nieuwsgierig geworden naar de tocht die je hebt afgelegd. Misschien vind je het leuk om je even voor te stellen in het "Stel jezelf voor"-forum en jouw verhaal met ons te delen?

Groetjes Julien.

Hoi Julien,

Ik heb net een nieuw bericht gepost in het forum.
Voel je vrij te lezen!

Groetjes,

Jelle

Lieve Jelle,

Er is niet heel veel wat ik kan zeggen. Foto lezen is niet echt mijn ding, maar ik voel wel een sterke drang om te reageren.
Je bent erg aan het worstelen met jezelf en met het leven. Dingen lijken zwaarder en moeilijker dan ze zijn en eigenlijk vraag je je vaak af wat de zin er nu van is.
Wees gerust, dat gaat je duidelijk worden. Misschien klinkt het cliché maar de antwoorden zitten in jezelf. Luister naar je hart, volg je gevoel. Dat is voor jou nu heel belangrijk. Het is niet erg om naar anderen te luisteren, om naar je hoofd te luisteren, maar volg uiteindelijk je hart, want die brengt je precies waar je wezen moet. Laat je je niet ontmoedigen, laat je niet van de wijs brengen, je weet zelf heel goed wat je moet doen, wat je niet moet doen, wat goed voor je is en wat niet. Luister naar je hart.

Lieve Mimosa,

Ten eerste dankjewel dat je wilde reageren na aanleiding van wat je zag of voelde.

Je hebt gelijkt dat je zegt dat ik op dit moment erg aan het worstelen ben met mezelf en met het leven; zo ingrijpend heb ik het thans nog nooit eerder ervaren. De afgelopen tijd was een periode van intense rouw zonder zichtbaar verlies. Inmiddels heb ik daar met iemand over gesproken en dat heeft me erg goed gedaan. Aan de andere kant heeft het zo ontzettend veel losgemaakt dat ik nu echt voel 'dat het erop aan komt.' Gelukkig ben ik nu hier op deze site terechtgekomen en heb ik ook in mijn naaste omgeving veel lieve mensen waarmee ik kan praten.

Het alsof ik/of iemand op de 'reset-knop' heeft gedrukt in ik in alles weer opnieuw de zin 'moet' vinden. Ik voel dat ik er iets veranderd en toch voelt het niet als een keuze. Wat ik kan doen is me zo min mogelijk te verzetten en ruimte geven voor wat is.

Luisteren vanuit mijn gevoel en vanuit mijn hart is wat ik uiteindelijk volledig wil. Ik voel dat ik er stapje voor stapje dichterbij kom.

Liefs,

Jelle


Verleden, heden en toekomst zijn hetzelfde moment. Alleen je hebt tijd nodig om dat te beseffen.

Ik voel iets bij je linkeroog, er zit een soort verstoring/ blokkade iets heftigs uit het verleden. Daar heb je behoorlijk veel last van, en bepaalde gevoelens die je krijgt overweldigen je en beheersen op dat moment je leven. Ik voel het ook bij je nek. De balans tussen denken en voelen is uit evenwicht.

Dit is mijn poging ;-) hoop dat je er iets aan hebt en ik ben natuurlijk benieuwd of mijn eerste fotolezing in mijn leven een beetje klopt. ps ik heb niets van de anderen gelezen.

Lieve Ina/ Orakelkaarten,

Wat ontzettend dapper dat je de moeite hebt genomen naar de foto te kijken.Zoals jij het beschrijft welke gevoelens er spelen zo ervaar ik het precies. Ik heb veel dingen in mijn leven meegemaakt, maar zo ingrijpend zoals het nu voelt is het in mijn diepste zijn nog nooit geweest. Het is zo heftig dat ik totaal niet kan plaatsen wat er met me gebeurd. Is dit kosmische transformatie of draag ik een vloek met me mee? Ik heb zoveel vragen over wat er op dit moment gebeurd, dat ik niet weet wat ik er mee aan moet. Hoe geef ik me hieraan over zodat ik er in kan ontspannen?

Dankbaarheid om hier te zijn.

Liefs,

Jelle

Update, 23:18: Ik stond net voor de spiegel en zag dat beide ogen anders staan, voel me ineens ontzettend rustig; berusting. Ongelooflijk.... LIEFDE

Hallo Soenarjo,

Ik heb al een hele tijd geen foto's gelezen, dus ga het bij deze weer proberen!

Ik zie iemand die van nature heel rustig is en het leven toch wel neemt zoals het komt. Je bent een gevoelige man die intens ervaart, maar zichzelf toch weer kan oppakken als het nodig is, en dus niet bij de pakken neer blijft zitten. Ik vind je juist een enorm positieve instelling hebben. Je hebt een andere "mentaliteit" dan Nederlandse mensen die soms in hun denken blijven zitten en makkelijker een negatieve tendens aan de zaken geven, waardoor ze sneller geloven in hetgeen ze zelf hebben gecreeerd. Misschien is dit wel echt Westers, ik zie dat niet zo snel bij jou, alsof je dat niet toelaat, omdat je weet dat je hier niets mee opschiet uiteindelijk. Ik voel bij jou een bepaalde kracht waarmee je mensen kan motiveren. Van nature heb je veel energie en kun je bezig zijn om datgene wat je in je gedachten hebt ook echt te doen. Hiermee kun je echt je enthousiasme overbrengen. Werk jij met mensen of heb je in gedachten dit te gaan doen? Misschien juist met jongeren. Heb je iets met uiten/kunst/overbrengen. Een tastbaar iets aangeven wat duidelijk wordt of is voor anderen. Dit helpt jou eveneens om zaken in jezelf naar boven te brengen en een plekje te geven. Je weet van jezelf dat je op een goede weg zit, hoewel je je best eenzaam kan voelen, het idee hebben dat niet iedereen begrijpt hoe je in elkaar zit of wie je bent. Dat kan best kloppen, omdat je gedachten en je ideeen over de wereld van de nieuwe tijd zijn en hier niet altijd aansluiting is in de dagelijkse wereld. Ik merk wel dat je hier niet een groot probleem van maakt, omdat je dit eigenlijk wel weet! Als iemand vriendschap met jou sluit is dat ook vanuit het hart, omdat je oprecht bent in je intenties en iemand anders niet zomaar iets voorspiegelt waar je zelf niet achter staat, dus trouw! Je kunt best amicaal zijn, maar op jouw voorwaarden. Als je er geen zin in hebt, sluit je jezelf af, dus grenzen afbakenen, zo blijf je ook mooi bij jezelf.

Dit is de lezing, hoor graag van je!

Groetjes,
Bart

Hoi Jelle,

Ik heb de andere berichtjes niet gelezen. Dat doe ik bewust niet, omdat ik ‘blind’ een lezing wil doen zonder voorkennis. Wellicht zeg ik hier dingen nu dus dubbel.
Ik heb overigens je 2de foto gelezen;).

Toen ik naar je foto keek, voelde ik meteen dat mijn energie stroom enorm hoog ging zitten. Klopt het dat je jouw ademhaling vrij hoog zit? Voor mij is dat nogal een benauwend gevoel.

Ik heb ook het gevoel dat er nog heel wat woorden zijn die je inhoudt, maar die er nog wel uit moeten. Ik voel namelijk een druk op mijn keel, maar zo’n gevoel dat ik eigenlijk heel hard wil schreeuwen en er iets uit moet, omdat het mij benauwt. Herken je dit? Is het iets waar je zorgen over hebt? Het woordje ‘zorgen’ kwam boven bij mij.. ik heb het gevoel dat daar verder ook best wat irritatie op zit, ik merk in ieder geval dat mijn keel enorm aan het kriebelen is en irriteert.

Misschien gek, maar toen ik mijn ogen dichtdeed belandde ik een wagentje van een achtbaan. Kan dit niet echt plaatsen. Misschien wel zo: je bent wel iemand die van een uitdaging houdt, en grensverlengend kan zijn. Misschien heb je er zelf een ander gevoel bij.

Wat ik ook opvallend vind is dat ik voel dat er in jouw buikgebied veel dingen aan het loskomen zijn als het ware. Vond je het moeilijk om vroeger bij je gevoel te komen? Ik heb ergens het idee dat je dat dat soms wel wat te veel voor je kan zijn, omdat als je daar eenmaal bij komt, komt er ook veel tegelijk boven.

Woordje ‘believe’ kwam boven. Heb je daar wat mee?

Dit is even hoe ver ik kom vandaag,

Lfs,

L'arbe de vie

Beste Bart,

Vol bewondering heb ik je lezing tot me genomen en ik ben je daarvoor ontzettend dankbaar. Deze mate van verbondenheid zoals die zich manifesteert aan de hand van de foto's en de zuivere intentie die daarmee gepaard van de lezers doet mijn mond telkens openvallen van verbazing. Dat alleen al is zo ontzettend bijzonder; ik heb er geen woorden voor.

Ik sta zo ontzettend verstelt van de nauwkeurigheid en volledigheid in woorden waarmee je me beschrijft. Eigenlijk klopt het allemaal. Je begon ermee dat je al een tijdje geen foto's had gelezen en dan het zo op deze manier 'weer proberen'. Hoe lang ben je er al van bewust dat je deze 'gave' hebt?

Momenteel volg ik een opleiding tot leraar Engels in het noorden van het land. Ondanks dat ik al een aantal jaren ontdekt heb dat het docentschap een van de leukst denkbare dingen is in het arbeidsleven, wil het met mijn studie, in de rol van student, maar niet vlotten. Ik heb me gisteren pas op deze site geregistreerd en ik heb nu al het gevoel dat ik met heel veel dingen, zo ook school, eindelijk verder kan in mijn leven; alsof er een last van mijn schouders is gevallen. Het klinkt je misschien wonderlijk in de oren, maar zo voel en ervaar ik het ook zonder meer.

Graag zou je nogmaals willen bedanken voor je lezing. Alsof je al een hele tijd over mijn schouder hebt meegekeken. Beste Bart, ik wens je bijzonder veel liefde en inspiratie toe en ik hoop dat ik mede dankzij jou in de toekomst iets voor andere mensen op dit forum kan betekenen.

Dankbare groet,

Jelle

Salut L'arbe de vie

Allereerst ontzettend bedankt voor de toewijding en energie die je in de lezing hebt gestopt.

Het klopt inderdaad dat mijn ademhaling vrij hoog zit en dat ik het de afgelopen maanden ontzettend benauwd heb gehad. Inmiddels gaat dit stukken beter, maar ik zal hier de komende tijd zeker in moeten blijven investeren. Nadat ik yoga heb gedaan (het geld is nu even op) heb geleerd om stukje bij beetje in die kolkende energiestromen vanuit mijn buikgebied te ontspannen. Dat is op sommige momenten nog ontzettend moeilijk omdat het zo onmiskenbaar overweldigend is dat ik er soms geen raad mee weet. Het proces wat ik nu ervaar/doorloop is zonder twijfel het meest ingrijpende wat ik ooit heb ervaren. Het voelt dus inderdaad soms letterlijk als een rollercoaster waarin ik voortdurend tussen twee uiterste gevoelens wordt heen en weer geslingerd. Toch voel ik dat ik me er langzamerhand meer aan over kan geven en geeft me het gevoel alsof ik opnieuw geboren ben; anders zou ik het niet kunnen omschrijven.

Toch zal ik de tijd en ruimte moeten nemen om dit bewustzijn een plek te geven. De Zwitsere psychiater en psycholoog Jung schreef ooit dat 'alles in het onbewuste uiteindelijk verwezenlijkt wil worden' en dat is ook ongeveer waaraan ik me uiteindelijk volledig aan over zal moeten geven zodat alles wat aanwezig is zich volledig kan manifesteren.

Dat ik me de afgelopen tijd ontzettend veel zorgen heb gemaakt voelde je eigenlijk ook haarfijn aan. Gelukkig praat ik daar ook over met vrienden en met de mensen in kwestie, dat zorgt in ieder geval al voor een beetje meer opluchting.

Grensverleggend en van uitdagingen houdt ik zeker, hoewel dat zich nu anders zal openbaren dan dat ik dat in het verleden deed. Poeh, die wilde haren...

Je sprak tenslotte over het woordje 'believe' en vroeg me of ik daar iets mee had. Om je eerlijk te zeggen kwam er niet direct iets bij me naar boven, behalve Lennon (fan!), maar het zo goed kunnen dat het moment van realisatie nog niet is geweest en ik nu de betekenis ervan nog niet kan overzien of begrijpen.

Wat ontzettend fijn dat ik je via deze weg heb mogen ontmoeten en ik hoop dat we in de toekomst nog een bron van inspiratie voor elkaar kunnen zijn.

Liefs,

Jelle

Beste Jelle,

Bedankt voor je reactie. Ik kan je geen kant en klare oplossing geven voor jou probleem (lees: uitdaging). Laat de gevoelens maar komen en laat ze toe. Ik denk dat het niet onverstandig is om hier hulp bij te zoeken. Sterkte ermee!

Beste Orakelkaarten,

Toen ik je gisteren schreef voelde het zo ontzettend heftig dat ik er geen raad mee wist. Had en heb soms geen idee wat me overkomt. De rust die ik daarna kreeg was ongekend. Ik erken je advies om hier eventueel hulp bij te gaan zoeken en heb daarin al een aantal dingen voor in gang gezet.

Zoals het liefste meisje in de wereld ooit zei: alles komt goed...

Fijne dag verder

Lieve Jelle,

Wat fijn dat mijn fotolezing goed aansluit bij jouw proces.
Graag gedaan uiteraard!
Ook fijn om kennis met jou te mogen maken!

LFS,

L' arbe de vie

Beste Jelle,

Dank je wel voor je mooie reactie! Ik ben blij dat je nu het idee hebt verder te kunnen met je leven, want dat is het allerbelangrijkste, en ik ben ervan overtuigd dat dit zeker ook gaat lukken, want je hebt genoeg te bieden !!

Ik ben het fotolezen hier op Merudi gaan "proberen" en ik vind het altijd mooi om te horen dat het klopt ! Ik heb het graag gedaan en ik weet zeker dat we nog genoeg van jou gaan horen !

Hartelijke groet,
Bart

Goed dat je wat in gang hebt gezet! Ik vind het wel bijzonder dat je door mijn reactie zo'n heftig gevoel kreeg, en daarna die ongekende rust. Mooi hoor.
Dank voor het delen!

Hallo Soenarjo,

*Wat ik als eerste bij je doorkrijg is dat je een bewogen verleden hebt gehad. Je bent bezig geweest met zaken waar je op jouw jonge leeftijd van toen niet mee bezig hoorde te zijn. Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik het zo expliciet benoem maar ik heb hierbij het idee dat je van het rechte pad bent afgeweken in die tijd en mogelijk in aanraking bent gekomen met justitie.

*Er zit een hele gevoelige artistieke kant in jou. Die langzaam aan wat meer te voorschijn komt. Tekenen, schilderen dat past bij je.

*Ik heb me ingevoeld op klachten /pijntjes e.d en kreeg een tinteling bij mijn rechter elleboog te voelen en wat zeurend gevoel bij mijn linkerbeen. Mogelijk veneuze problemen (last van je aderen/doorbloeding in je been?) Wat benauwdheid; astmatische klachten?

*Ik krijg steeds een tijger te zien als ik naar je kijk. Heb je daar wat mee?

*Ik krijg een verslavingsgevoeligheid te voelen voor tabak en alcohol. In het verleden speelde dit een grotere rol in jouw leven dan nu. Ik krijg het gevoel dat je in het verleden bezig was met doen waar je zin in had en geen zin had om na te denken wat de eventuele consequenties zouden kunnen zijn..

*Wat bindingsangst krijg ik te voelen. Alsof er wat moeite is om je helemaal te geven aan iemand waar je van houdt. Is een relatie geëindigd hierdoor en zijn er nog teveel dingen niet uitgesproken?

*Je bent een charismatisch persoon en je hebt geen moeite hoeven doen (en nog steeds niet) op liefdesvlak. Veel ontmoetingen in het verleden met mogelijke partners maar je mistte daarin iets en wist niet wat..en dan verbrak je de relatie en bleef je verdrietig achter omdat je niet kon benoemen wat je zocht en of het wel echt bestond. Wat ongeduld voel ik hierin ook. Het niet de tijd kunnen geven om een relatie volledig tot bloei te laten komen.

*Als ik me invoel op jou toen je jonger was krijg ik een hele drukke energie te voelen..tegen het ADHD-erige aan zeg maar. Zoals je nu op de foto over komt heb je meer je rust gevonden. Je hebt een keerpunt gehad en bent terug gaan kijken naar hoe je leven is gelopen en hebt besloten dat je dat niet meer wilt. Het lijkt erop dat je leven nu weer nieuwe vorm moet gaan krijgen. Je hebt nieuwe invulling nodig en andere mensen om je heen. Ik heb het gevoel dat dit vanzelf komt als je jezelf de tijd en de rust geeft.

* Ik krijg een sportzaal te zien met strepen op de vloer ik neig naar zaalvoetbal maar ook badminton komt in me op. Doe jij deze sport(en)? Ineens zie ik ook bokshandschoenen..

Dit was mijn lezing vor jou Soenarjo. Ik hoop dat je er wat mee kunt. Laat het maar weten wat er klopt en wat niet.

Groetjes Maryssa

P.s: Er komt nog wat door...pas om met experimenteren met het spirituele. Lees je goed in en weet waarmee je bezig bent. Beide voetjes op de grond.

Hallo Maryssa,

Ik wil je in eerste instantie danken voor de energie en openheid die je in deze lezing hebt gelegd, dat is aan deze kant van het scherm dan ook voelbaar. De indrukken die je van me kreeg en waarover je schreef en deze hier en daar zo gedetailleerd benoemde; dat doet me wel iets. Graag zou ik na aanleiding van je lezing graag het een en ander toelichten.

*Wat ik als eerste bij je doorkrijg is dat je een bewogen verleden hebt gehad. Je bent bezig geweest met zaken waar je op jouw jonge leeftijd van toen niet mee bezig hoorde te zijn. Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik het zo expliciet benoem maar ik heb hierbij het idee dat je van het rechte pad bent afgeweken in die tijd en mogelijk in aanraking bent gekomen met justitie.
Lieve Maryssa. Dat ik een bewogen leven hebt gehad daar dat heb je goed aangevoeld. Dat ik een andere start heb gehad in mijn leven dan de meeste mensen in mijn omgeving heeft al te maken met het feit dat ik drie maanden na mijn geboorte ben afgestaan door mijn moeder(?) en terecht ben gekomen in een Nederlands adoptiegezin. Mijn vader een moeder (de term adoptievader/moeder gebruik ik zelden - liever heit en mem) hebben mij vanaf de eerste dagen ontzettend veel warmte, geborgenheid en liefde gegeven. Nu nog steeds trouwens, alhoewel ik pas onlangs heb ingezien hoe belangrijk ze nog steeds in mijn leven zijn. Daaruit valt al te proeven dat het contact wat we samen hebben gehad de afgelopen jaren ontzettend wisselend is geweest; gelukkig heb ik nu het gevoel dat ik daarmee voor mezelf in het reine ben gekomen en dat onze relatie voor mijn gevoel nog nooit zo goed is geweest.
Op jonge leeftijd had ik al veel vragen over zaken als leven en dood en in mijn jongere jaren speelde het geloof daar ook een ontzettend belangrijke rol in.
Ik ben van nature alijd vrij nieuwsgierig geweest naar vele facetten van het leven. Altijd heb ik moeite gehad om een grens te bepalen in mijn gevoel en in mijn gedrag. Enerzijds ben ik altijd op zoek geweest naar mijn innerlijke zelf en heb geprobeerd te confrontatie daarin in met mezelf en anderen op te zoeken en anderzijds was ik vooral in mijn handelingen en in mijn gedrag grenzeloos en ondoordacht. Het expirimenteren met drugs hoorde daar ook bij; het zal je niet verbazen. Daarnaast heb ik altijd ontzettend veel woede in me gehad en soms sloeg dat naar binnen in de vorm van een depressie, maar vaak uitte zich dat ook in buien van agressie en extreme woede. Hoewel ik veel dingen heb gedaan waarbij jij en ik vraagstekens bij zouden ' moeten' zetten, heb zelden het gevoel gehad, wellicht speelt dat me nu parten, dat ik iets volstrekt crimineels heb gedaan, omdat ik me zelfs dan in mindere mate bewust was een gevoel van liefde. Toch heb ik inderdaad van een aantal zaken in het leven spijt en ben ik blij dat ik zoveel liefde heb gekregen, omdat ik altijd mijn schaduwzijde heb gekend en weet dat het een andere kant met mij uit had kunnen gaan. Vorig jaar ben ik voor het eerst in aanraking geweest met justitie en dat was erg traumatisch voor alle betrokkenen. Wel heb ik het gevoel dat er vergeving is geweest van beide kanten en dat het contact nu ontzettend warm en dierbaar is. Pas nu snap ik dat.
*Er zit een hele gevoelige artistieke kant in jou. Die langzaam aan wat meer te voorschijn komt. Tekenen, schilderen dat past bij je.
Zo voelt dat ook ontzettende de laatste tijd, hoewel ik me misschien altijd wel bewust geweest van dat ik een artistieke kant (theater?/toneel?) heb gehad. Ik weet ook dat ik daar in zeer nabije toekomst iets mee ga doen, maar in welke vorm, dat mag ik allemaal nog gaan ontdekken. De mens dan wel als inspiratiebron.
*Ik heb me ingevoeld op klachten /pijntjes e.d en kreeg een tinteling bij mijn rechter elleboog te voelen en wat zeurend gevoel bij mijn linkerbeen. Mogelijk veneuze problemen (last van je aderen/doorbloeding in je been?) Wat benauwdheid; astmatische klachten?
De klachten of pijntjes bij mijn elllebog en het zeurend gevoel daar vraag ik me af wat je daar eigenlijk mee bedoelt. Zou dat op langere termijn zijn, dan ben ik bang dat ik daar tot nu aan toe aan voorbij ben gegaan. Afgelopen week ben ik wel begonnen met (hard)lopen en gisteren heb ik een poosje gitaar gespeeld: zou dat het kunnen zijn? De benauwdheid is een belangrijk aandachtspunt de afgelopen tijd en zal in de toekomst nog veel bijzonder aandacht nodig hebben. Vroeger had ik ook last van (jeugd)astma, wellicht dat het daar mee te maken heeft? Soms bekruipt me het gevoelk dat het benauwde gevoel iets te maken heeft met mensen in mijn naaste omgeving (of Indonesië?), maar daar zou ik je nog geen antwoord op kunnen geven.
*Ik krijg steeds een tijger te zien als ik naar je kijk. Heb je daar wat mee?
Nee, niet dat ik me er bewust van ben.
*Ik krijg een verslavingsgevoeligheid te voelen voor tabak en alcohol. In het verleden speelde dit een grotere rol in jouw leven dan nu. Ik krijg het gevoel dat je in het verleden bezig was met doen waar je zin in had en geen zin had om na te denken wat de eventuele consequenties zouden kunnen zijn..
*De verslavingsgevoeligheid voor tabak is er zeker, misschien de verslavingsgevoeligheid voor alcohol ook, maar dat is nooit een probleem geweest. De laatste tijd drink ik matig. Sinds vorige week ben ik gaan hardlopen en na dit weekend ga ik daarmee weer verder; bij dit proces hoort ook het stoppen met roken! Het klopt als je zegt dat ik vroeger nauwelijks stilstond bij de consequenties van mijn (uitbundige) gedrag. Dat is nu anders.
*Wat bindingsangst krijg ik te voelen. Alsof er wat moeite is om je helemaal te geven aan iemand waar je van houdt. Is een relatie geëindigd hierdoor en zijn er nog teveel dingen niet uitgesproken?
De eerste band die vroegtijdig is verbroken is natuurlijk met die van mijn moeder en met die van mijn familie. Pas later door vele gesprekken, heb ik inzicht gekregen welke gevolgen dat heeft gehad voor mijn gedrag en ontwikkeling. Het klopt dat het altijd moeilijk blijft om mezelf helemaal aan iemand te geven. Toch weet ik dat er mensen zijn van wie ik ontzettend veel houdt en aan wie ik me volledig zou kunnen geven. Er is ook vriend van vroeger die ik nooit meer zie. Ik zou hem in de nabije toekomst graag weer een keer ontmoeten.
*Je bent een charismatisch persoon en je hebt geen moeite hoeven doen (en nog steeds niet) op liefdesvlak. Veel ontmoetingen in het verleden met mogelijke partners maar je mistte daarin iets en wist niet wat..en dan verbrak je de relatie en bleef je verdrietig achter omdat je niet kon benoemen wat je zocht en of het wel echt bestond. Wat ongeduld voel ik hierin ook. Het niet de tijd kunnen geven om een relatie volledig tot bloei te laten komen.
Op liefdesvlak weet ik niet waarnaar ik op zoek ben (niet dat ik werkelijk zoekende ben) en dat heeft aan de ene kant te maken met het gegeven dat ik op dit moment voornamelijk aan het zoeken ben naar mezelf en dat het moment daar nog niet is. Anderzijds weet ik dat er zoiets moois als liefde tussen twee of meerder mensen kan bestaan en dat heeft me toch wel rust gegeven. Ik voel dat ik eerst verbinding moet maken met mijn aardse wortels...
*Als ik me invoel op jou toen je jonger was krijg ik een hele drukke energie te voelen..tegen het ADHD-erige aan zeg maar. Zoals je nu op de foto over komt heb je meer je rust gevonden. Je hebt een keerpunt gehad en bent terug gaan kijken naar hoe je leven is gelopen en hebt besloten dat je dat niet meer wilt. Het lijkt erop dat je leven nu weer nieuwe vorm moet gaan krijgen. Je hebt nieuwe invulling nodig en andere mensen om je heen. Ik heb het gevoel dat dit vanzelf komt als je jezelf de tijd en de rust geeft.
Het voelt inderdaad alsof dit vanzelf wel goed komt en daar vertrouw ik ook op. Er komen steeds meer mensen in mij leven die me inspireren.
* Ik krijg een sportzaal te zien met strepen op de vloer ik neig naar zaalvoetbal maar ook badminton komt in me op. Doe jij deze sport(en)? Ineens zie ik ook bokshandschoenen..
Zodra mijn conditie weer acceptabel is en mijn ademhaling beter dan zou ik graag weer willen gaan sporten. Welke sport dat precies zal zijn, daar ben ik op dit moment nog niet uit. Muay Thai behoort ook zeker tot een van de mogelijkheden.

Dit was mijn lezing vor jou Soenarjo. Ik hoop dat je er wat mee kunt. Laat het maar weten wat er klopt en wat niet.

Groetjes Maryssa

P.s: Er komt nog wat door...pas om met experimenteren met het spirituele. Lees je goed in en weet waarmee je bezig bent. Beide voetjes op de grond.

Lieve Maryssa, dankjewel voor je lezing. Je hebt me er ontzettend me geholpen en ik voel dat je nog vele mensen op dit forum verder zou kunnen helpen. Sinds ik op Merudi.net zit vallen dingen langzamerhand op zijn plaats en weet ik dat ik ontzettend voorichtig moet zijn, omdat het gevoel zo ontzettend intens is en dat ik soms inderdaad alle zeilen moet bijzetten om op de grond te blijven.

In dankbaarheid en liefde,

Jelle