Ik ervaar het als een vorm van concentratie, waarbij mijn gedachten wegvallen. Soort van op de juiste frequentie golf intunen, en dan niet naar buiten toe, maar naar binnen. Beetje lastig uit te leggen eigenlijk.
In het begin ging ik meestal rustig op bed zitten, en probeerde puur te observeren. Ja, observeren is het sleutelwoord, voor mij dan. Met pen en papier bij de hand, om tussendoor wat op schrijven. Maar achter de pc gaat het ook wel, alhoewel je dan eerder afgeleid kan zijn, maar dan kun je tenminste samen reizen :-)en elkaar aanvullen.
Soms komen de beelden gewoon vanzelf..spontaan tijdens het afwassen ofzo. Meestal zijn dit dan dingen die belangrijk zijn, die je naderhand met anderen kunt "oppakken", en volgt er een reis.
Ik zie vooral. Daarnaast "weet" ik, en hoor ik, maar dan telepatisch, dus meestal niet letterlijk de woorden. Als het echt belangrijk is hoor ik soms wel letterlijk een aantal woorden, als een gids iets wil doorgeven, wat ik echt niet begrijp (in het engels of het nederlands). En sommige dingen.. die voel ik letterlijk. Als ik in zielenland bv mijn staf pak en die gebruik, of iemands anders hand vasthoudt, dan voel ik heel sterk energie uit mijn handen stromen, of naar met toe komen. Bij sommige reizen voel ik heel sterk mijn kruinchakra, of mijn voorhoofd, bij andere mijn voeten. Ook voel je wel het verschil in de zielen die met je meereizen, maar dan zie ik ze ook. Soms als ik iets niet duidelijk zie, kan het helpen om in zielenland met je hand te voelen over het voorwerp, zodat je wel zeker weet wat het is of welke vorm het heeft.
Ik heb het liefst geen geluid om mij heen, dus ook geen muziek :-)Nee ik doe mijn ogen nooit dicht, maar ik concentreer me wel op een bepaald punt, ik denk een hoek 45 graden omlaag met mijn ogen. In ieder geval niet recht vooruit, tenzij ik mijn gids voor (achter) mijn beeldscherm zie staan. Dat doet ie wel eens om aan te geven dat hij op mij of mij en anderen "wacht" voor een reis.