Hoi iedereen...Weer terug op dit forum, ben zeer zwaar gaan spitten in mezelf afgelopen tijd, met verwonderlijk resultaat..Vanaf mijn 11 de jaar in de hulpverlening gezeten en de meest idiote diagnoses gekregen en aanverwante therapie (zonder resultaat)....Depressie was al geconstateerd bij mij, maar hier is nooit echt aandacht aan geschonken....Ik heb zeer uitvoerig mijn klachtenpatroon omschreven bij psychiaters en psychologen, daar heeft het niks aan gelegen...Toen ik een post trauma kreeg in 2005 werd het nagenoeg onleefbaar voor mij (post trauma in combi met depressie)...Ik ben afgelopen maanden gruwelijk tekeer gegaan, EMDR therapie (voor post trauma, vreselijk...) samen met een bak Cranio Sacraal therapie (heerlijk !!)...Tevens ben ik mijn klachtenpatroon gaan zoeken in depressie als hoofdoorzaak, dit bleek de ultieme uitkomst waardoor alle diagnoses van tafel konden worden geveegd....Het is zo simpel dat je er bijna dol van word, het blijkt dat ik van geboorte af aan in meer of mindere mate een Atypische depressie heb...En dat er maar 1 soort medicatie voor werkt, een MAO remmer (deze werkt op 3 stoffen in je hersenen, Noradrenaline, Serotonine en Dopamine)...Ik heb een halve apotheek geslikt, maar hier hebben ze het nooit over gehad met mij...(Dit heb ik op een hele zaterdag volledig uit lopen zoeken)...Nadat ik mezelf voldoende had ingelezen ben ik naar de huisarts gegaan en heb MAO remmers gevraagd, omkeerbare MAO en niet onomkeerbare MAO (heb behoorlijk carte blanche bij haar)...Gekregen van de huisarts en het resultaat was verbluffend, na een week was het resultaat al zeer duidelijk merkbaar !! Ik slik het nu 5 weken (Moclobemide heet dit spul) en het lijkt alsof ik na 35 jaar pas ga leven !! Mijn karakter is compleet veranderd en ben nog elke dag bezig parallellen te trekken van Mirko vroeger en Mirko nu....Ik ben de rust zelve geworden en voel nu voor het eerst in mijn leven dat mijn verpakking klopt met de inhoud (had altijd het gevoel dat geest, ziel, lichaam, niet synchroom liepen met elkaar)...Het blijkt dat ik 1 stof expliciet niet voldoende aanmaak in mijn hersenen, Dopamine, waarom ik dit weet is omdat ik tig soorten antidepressiva heb geprobeerd op advies van hulpverlening (maakten alleen of grotendeels Serotonine aan en Noradrenaline nagenoeg geen of niet Dopamine) waar ik nog suffer van werd...Het had mezelf 7 jaar (versnipperd vanaf 11 de jaar) therapie en heel veel ellende bespaart kunnen blijven als er maar 1 psychiater of psycholoog echt had geluisterd na mij...Totaal gebrek aan empathie en vak blindheid, ze hebben gruwelijk gefaald bij mij...Gelukkig ben ik er zelf achter gekomen, er zijn mensen die hun hele leven lang blijven tobben...Net als een suikerpatiënt (moet elke dag ook medicatie) zal de consequentie zijn dat ik mijn leven lang deze antidepressiva zal moeten gebruiken, dat is voor mij niet erg, kwaliteit van leven is belangrijker dan kwantiteit...En zo zijn er veel mensen die totaal niet geholpen worden in de hulpverlening en aan het lijntje worden gehouden, ik heb er jammerlijk genoeg bruut veel ervaring mee, ik heb veel te veel van dat soort mensen gezien...Schandalig, ronduit schandalig...(de goede hulpverleners daargelaten, van de ongeveer 20 psychiaters en psychologen ben ik er geen 1 tegengekomen....helaas....Voor mensen die mij al konden, probeer me in het nu te beoordelen en niet het verleden, dat zou fair zijn...