Melancholie

Wat wordt hier verstaan onder onverschilligheid?
In de letterlijke zin; on (geen) verschil maken in de materie.....

Ik interpreteer melancholie meer als een soort van heimwee gevoel en dromerigheid.

Synoniem: ongeïnteresseerd, onverschillig je schouders ophalen.

Melancholie is een gemoedstoestand die neigt naar depressie en zich kenmerkt door een verdrietige kijk op het verleden of een onvervuld verlangen.

Melancholie komt van het frans

en betekent weemoed!
weemoed is een soort van ingehouden smart van verlangen, samengesmolten met een verdriet die zich omzet in een soort gelatenheid/verlatenheid!

(puur eigen vertaling hoor!)

Als dit alles vertaalt wordt naar woorden van de ziel. Hoe kan deze onverschilligheid/weemoed/heimwee ontstaan en weer verdwijnen denken jullie. Hoe verstaat dit zich tot het dagelijkse leven?

Dat zijn meerdere vragen die je tergelijkertijd stel, Lieve Bart..
Hoe ontstaat Melancholie?
en hoe verdwijnt melancholie?
en hoe "verstaat?" zich dat in het dagdagelijkse?

de twee eerste vragen ga ik eerst over doorvoelen..
de derde vraag, wat bedoel je met " verstaat"? hoe het zich toont? hoe je ermee omgaat?

Zoals ik het ooit ervaren heb ontstaat het vanuit een -niet zijn zoals je zou willen heden- waardoor een andere tijd, waarin het wel was, de boventoon voert in je denken (vroeger...). Wat er dan in het heden is is ondergeschikt aan dat verleden waardor onverschilligheid ontstaat voor dat wat nu is en een verdrietig/heimwee gevoel naar wat toen was.
Activiteiten die je uit dit denkproces halen, bijvoorbeeld een lichamelijk inspannende activiteit waarbij het zijn in dat moment van belang is, kon mij eruit halen en me weer in het heden zetten zonder de weemoed/melancholie.

Zijn inderdaad meerdere vragen Tinne.

Precies! Hoe vertaalt dit zich naar en in het dagelijkse leven. Ken je mensen die dit hebben/hadden, of herken(de) je gevoelens van jezelf hierin?

Ja gast, mooi verduidelijkt, dat kan ik goed plaatsen. Soms is het moeilijk op de lange termijn om dit "gevoel" vast te houden.

Ik zet het in de je-vorm maar het is niet jou als vraagsteller gericht he! Het is hiermee algemeen bedoeld, zoals ik voel dat het betekent!


als je melancholisch bent, heb je te lang gewacht met je verlangens om te zetten in daden en je hart te volgen! Je hebt je dan ingehouden.. terwijl de wens om je passie te volgen sterker en sterker wordt! en waar je het deksels steeds op de ketel houdt, en ondertussen de damp en de hitte ervan ervaart, maar toch ga je er niet voor!!!

De link met de ziel klopt! Als de ziel verlangt om naar buiten te treden, maar zich weet tegen te houden door allerlij aardse redenen en je misschien zelfs bij wijle je zieledrang verloochend, dan huilt de ziel in stilte.. zeker als het ego als zichzelf op de voorgrond treed en de rol van alles overneemt!
Dan voel je een melancholie..

Wat je kan doen dan, volgens mij is .. jezelf een halt toe roepen..en naar de stilte gaan. Daar voel je de ziel die roept..
en luister naar het geroep en wat het zegt,
geef het ruimte, en laat de ziel meer op de voorgrond, voortouw nemen.
Melancholie verdwijnt dan als sneeuw voor de zon!

Welk "gevoel" wil je vast houden Bart? De melancholie?

Even aanvullend op wat ik schreef :
elke gezonde ware spirituele 'aspirant' (om het zo eens te zeggen) heeft bij wijle al eens een vorm van melancholie in zijn/haar groei!
en met gezond bedoel ik niet lichamelijk of geestelijk maar meer in de zin van "intensief" ( voor ik mensen in reactie op m'n dak krijg! :D)

Nee gast, het gevoel dat er is als het weer is verdwenen.

Dank, dit vind een mooie verklaring Tinne.

Precies, iedereen heeft wel een punt waarin hij "mijmert" over het verleden, gedane zaken !!