janusbananus, fotolezing

Hallo Janus,

Wat mij opvalt is dat er een waas ter hoogte van jouw voorhoofd hangt tot aan je ogen. Net of er iets voor het hoofd hangt. Ik weet niet wat het is. Iemand anders op het forum die weet wat dit is?

Liefs Pegasus

Hallo Pegasus,

Degene die aan heeft gegeven dat ik deze foto weer op het forum moest zeggen, heeft deze waas ook opgemerkt. Ik had het zelf nog niet gezien. De foto is ingescanned, maar op het origineel zit dee waas er ook. Ik heb geen idee wat het is. Heb je enig idee wat het kan zijn of waar ik het antwoord hierop moet zoeken?

Liefs Janus

Janusbananus,

Ik ben geen fotolezer, maar het voelt alsof dat kind in die waas zich aan het ontpoppen is. Net zoiets als een rups die uit aan het groeien is tot een vlinder. Groei. Wie weet heb je er iets aan.

Groetjes,
Spud

En je oma ziet op dat moment ook iets, maar wat weet ik niet. Dat ze er vrolijk van wordt is wel aan de foto af te zien.

Hallo Spud,

Dank je wel voor je reactie. Je denkt dus dat het meer met het eigen ontwikkelen te maken heeft dan met iets anders wat aanwezig zou kunnen zijn geweest? En bedoel je dat de waas bij het meisje op de foto (ik dus) hoort, of is de waas zelf een weergave van een kind?

Liefs Janus

Ja janus dat denk ik zekers, ik denk zelfs dat de waas bij dat meisje wat jij bent, best groter zou kunnen worden als je je ogen blijft sluiten of wanneer je jezelf niet serieus gaat nemen. Mijn gevoel zegt me dat je een antwoord gekregen hebt, maar niet zekers wist hoe mee om te gaan of uit te leggen. En dat dus de vragen die je hebt nog steeds niet helemaal beantwoord zijn. Zeggen, dat je het mag laten ruste is geen voldoende antwoord voor jou. Dus denk ik dat een boodschap van ogen openen beter zal zijn. Het is allemaal mooi en fijn wat ik zie, maar er gaat ook pijn achter verscholen bij die foto.
Ik wil er nog steeds op benadrukken dat ik geen fotolezer ben, al heeft jou foto al vele male indruk op me gemaakt.

Dit is een gevoel wat ik bij het zien van je foto krijg. ;-) En hoop je ermee verder te helpen.

De waas is inmiddels ingedaald totaan je kin. Dat zie ik tenminste nu en dat leg ik alsvolgd uit, de herinnering wordt stukje bij beetje weggevaagd. Kan je nog dat gevoel van de foto herinneren? Wellicht liggen daar jou antwoorden ook wel. En wellicht wordt je foto daar ook weer helderder van?
Ik denk maar hardop want dit allemaal is ook totaal nieuw voor mij. ;-)

Hallo Spud,

Is het mogelijk dan dat een fot verandert en dat een waas zich kan ontwikkelen op de foto? Ik kan me dat gevoel van de foto niet meer herinneren. Weet wel dat ik mij in die periode alleen voelde en alsof ik geen connectie had met anderen.
Heb je misschien enig idee hoe ik die herinnering weer op kan halen?

Liefs Janus

Hoi Janus,

Goeie vraag, dat weet ik dus zelf ook niet. Iemand anders misschien wel?
Ik heb er wel ervaring mee dat mijn foto´s na verloop van jaren veranderen, maar mijn invulling daarop is, is dat ik door lessen anders tegen zaken aan ga kijken. Ik heb eigenlijk nooit aan foto lezen gedaan, maar jou foto raakte mij. Omdat ik er steeds weer iets op zie veranderen. Weet alleen niet wat dit zeggen wil. En wellicht zoek ik het in de verkeerde richting, maar persoonlijke groei komt heel sterk naar voren bij mij. Heb je je onlangs verder ontwikkeld in jou persoonlijkheid? En iets loslaten. Wellicht je oma of je eigen oude ik?

Wellicht dat je met het oprakelen van je gevoel van alleen voelen en geen contact voelen met anderen in die tijd ook een stukje dichterbij het gevoel van de foto komt? Zou ook maar zomaar kunnen zijn dat die hele herinnering er niet toe doet.

Ik zou graag zien dat iemand die wel ervaren is met fotolezen, inspringt hier. Want hoe graag ik je ook wil helpen Janus, dit is ook totaal nieuw voor mij. En ben ik dus een beetje bang dat ik jou wellicht de verkeerde richting in stuur.

Groetjes,
Spud

Hoi Janus,

Ik heb de moderators ingeschakelt voor eventueele begeleiding, daar ik me steeds onzekerder voel over wat ik je allemaal zeg.
Ik ben namelijk bang dat ik je misschien een verkeerde richting op stuur en dat zou in deze denk ik heel verkeerd zijn. Je plaatst je foto immers niet nog een tweede keer, als je nog met vragen zit?

Ik wil iemand niet in de put werken, ik wil iemand voort helpen en ik hoop dat ik dat met deze actie doe.

Liefs,
Dees

Even heel technisch over de foto; Jouw gezicht is inderdaad minder scherp Janus. Maar het kan heel goed aan de camera gelegen hebben. Als er een vette vinger op de fotolens zit, krijg je dat al. Hoeft dus niet persé iets spiritueels te zijn.

Bovendien heb je schmink op, waardoor de onscherpheid nog eens wordt versterkt.

Ik vind het verder een prachtige foto en jullie zien er beiden vrolijk uit

Janusbananus,

Ik wil je graag weer even wijzen op jouw vorige fotolezing.
Je hebt vragen, dat weet ik, maar niet iedereen weet de antwoorden op jouw vragen. Je blijft dus gewoon zoeken he?
En weet je?
Wie zoekt zal heus iets vinden wat in zijn/haar straatje past...

Je hebt al antwoorden gehad, ik vind het naar onze lezers toe niet echt *fair* om dezelfde vragen nog eens te stellen.

Hallo Marenubium,

Ik weet dat ik deze vragen al eerder gesteld heb, maar ik heb op een ander forum compleet andere antwoorden gekregen. Op dit andere forum kreeg ik verschillende reacties dat het niets eens mijn oma is en dat ik een hele andere vader heb. Deze reacties hebben mij nogal verward, vandaar dat ik de foto opnieuw geplaatst heb. Afgezien daarvan heeft een ander lid van dit forum mij aangeraden de foto weer opnieuw te plaatsen. Ik weet dat ik te veel zoek, maar ik zal echt geen dingen vinden die in mijn straatje te pas komen. Hoe meer ik te weten kom, hoe ellendiger het allemaal wordt. Maar ik wil het wel weten. Mensen die het niet fair vinden om deze vragen opnieuw te stellen, hoeven toch ook niet te reageren?

Liefs Janus

Ben je soms op zoek naar je eigen identiteit? En is daarom deze verwarring ontstaan?

Ja, ik zou graag willen weten of mijn ouders daadwerkelijk mijn ouders zijn. Ik krijg van hen geen antwoorden. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niet gewenst was en dat ze mij dingen verweten waar ik niets vanaf wist. Vandaar dat ik probeer via dit forum misschien wat dingen duidelijker te krijgen, of dat ik in ieder geval een idee heb waar ik alles moet zoeken.

Lijkt erop, Nims, en ik denk dat je wel goed zit

Janus, meis, als je maar blijft zoeken op fora als dit, krijg je juist zaken voor je kiezen die jou alleen maar bewegen nog harder te gaan zoeken, en nog meer vragen te stellen...
Dat bedoel ik met: "wie zoekt zal heus iets vinden...".

Dit soort zaken kunnen wij hier jou niet duidelijk maken, hoe graag 'we' het ook zouden willen...Je hebt al een aantal lezingen gehad hier, maar die gaven jou alleen nog maar meer vragen en verwarring. Dat is niet zo fair naar de lezers toe, zo bedoel ik dat. Spud bijv. werd hier volledig door overvraagd, en dat was in het andere topic ook al zo bij anderen (en mij ).

Ik snap dat je op zoek bent naar jouzelf en je roots, en als je een hint hebt gekregen over bijv. jouw biologische vader, dan ga jezelf afvragen of dat 'goed' voor je voelt. Neem de antwoorden mee, en ga ermee aan de slag. Ga uit van jouw eigen gevoel!!! Dat heb ik je ook al eerder gezegd. Als dit gegeven voor jou de puzzelstukjes op hun plek laat vallen, dat IS dat zo.

Twijfel niet zo aan jezelf, wat jouw gevoel jou ingeeft, IS GOED.
Maar luister dan wel even wat beter naar jouw eigen gevoel, wichie. En laat je niet in verwarring brengen door anderen. Neem gewoon hun opmerkingen mee, en weeg die opmerkingen af tegen jouw gevoel.

Ik denk niet dat je nog verder komt hier, of op andere sites, zolang je niet naar jezelf luistert. Wees niet zo onzeker!
Dat is namelijk nergens voor nodig meis.

[Edit] trouwens...bij mij kwam 'geboorte' naar voren destijds, nu heb je een aanvulling gehad daarop..ik wil niet zeggen, dat het DE waarheid is...maar hoeveel duidelijker wil je het nog hebben, als jouw gevoel jou dit ook zegt?
Bewijzen zullen er wellicht nooit komen meis...dus in deze moet (ja, MOET) je uitgaan van jezelf.

Hoi Janus,

Ik ben blij dat ik deze hulp ingeschakeld heb, ik weet nu waar mijn onzekerheid vandaan komt. Ik denk niet dat ik je foto ooit echt gelezen heb, ik denk dat mijn reactie een reactie op jou zoektocht is. En dat ik dat voelde bij het zien van die foto.
Vanuit een eigen zoektocht die ik ooit gehad heb, denk ik dat ik gereageert heb.
Uit deze ervaring kan ik je dan ook adviseren om op deze manier je vragen beantwoord te krijgen te stoppen, de waarheid ligt eigenlijk gewoon in jezelf je spirit. Anders zou je ego niet zoveel extra vragen bij je oproepen als je antwoord krijgt. Een antwoord zou namelijk rust moeten geven en dat geeft het jou blijkbaar niet, alleen nog meer vragen.

Kan je zeggen! Heel herkenbaar! Bovenstaand advies is wrs ook van toepassing op mij.

Sterkte in je zoektocht, ik denk dat Nims de spijker op zijn kop slaat wat betreft de vraag of je je eigen identiteit zoekt. Zo´n vraag kan soms hard aankomen, maar geeft mensen ruimte om te gaan denken en zelf te gaan voelen.

Liefs,
Dees

Lees het nu pas Janus, "gewenst of niet?" Heb jou hele respond niet gezien, het stopte bij Nims voor mij.

Blijkbaar toch niet verkeerd!
Ik herken die twijfel van jou en het onderzoek. Ik heb me ook zeer ongewenst gevoeld of het verkeerde kind, ondanks dat mijn ouders mij de franse naam "gewenste" meegaven. Voor hen een boodschap dat ik welkom was, maar voor mij een extra bevestiging dat het in twijfel getrokken kon worden, immers het werd zo vaak gezegd!
Voor mij was de reden, dat mijn ouders sinds mijn anderhalf gescheiden zijn en hun ruzie niet uitvochten met elkaar, maar via ons de kinderen.
Ze waren zo met zichzelf bezig, dat ik al snel als anderhalfjarige de interpretatie heb gekregen, dat mijn ouders geen toevluchtsoord zijn en dat de wereld eigenlijk bestwel gevaarlijk is en dat je het op je eentje moet doen. Dat oer gevoel kan ik eigenlijk maar moeilijk loslaten, waardoor ik eigenlijk nooit iemand volledig toelaat in mijn wereld. (wellicht dat geen contact voelen met je omgeving van jou in die tijd?)
Iemand mag mijn zorgen weten, mijn verhaal aanhoren, maar als iemand voor mij wil zorgen raak ik compleet in paniek. Ik zorg liever voor anderen, als dat ik mij afhankelijk opstel en daardoor zorg ik liever voor mijzelf omdat ik daarop controle kan uitvoeren. ;-)
Inmiddels heb ik met allebei mijn ouders goed contact, ze hebben inmiddels door en geaccepteerd dat ik eerst terugval op mijn vrienden alvorens ik terugval op hen.

En ja, ik heb mijn weg ook gezocht via spiritualiteit en met een foto van een persoon die ik het meest vertrouwde in deze. En ik kreeg daardoor alleen maar meer vragen en raakte steeds wantrouwiger naar degene die tot mijn familie behoren. Totdat ik gek werd van die steeds weer andere interpretaties en ik die interpretaties zag. Er is een verschil tussen de feitelijke waarheid en de waarheid die iemand je verteld. Die iemand verteld je zijn waarheid naar eerlijkheid, maar hoeft niet per definitie die waarheid te zijn. Die ander heeft ook veel meegemaakt endus kan die ook een vertekend beeld geven van de situatie.
Toen ik dat ontdekt had, kon ik met een openere blik naar mijn leven kijken.

Liefs,
Spud die fotolezen nooit weer probeert omdat ze het niet kan En erg blij is met de les die ze leert van jou.

Janus,

Ik vind het geen fijn gevoel om jou hier niet te lezen na al die vragen die je gehad hebt. Geeft mij een gevoel alsof er iemand afgeschoten is, terwijl die heel directe vragen heeft gekregen wat confronterend is.
Voelt alsof je je afgewezen voelt of denkt iets fout gedaan te hebben, maar wat mij betreft is dat niet zo. En ik vind dat ook niet terug in wat anderen schrijven.
Zou je alsjeblieft iets van je willen laten horen?
Hoeven niet per definitie antwoorden te zijn. Mag ook gewoon over hoe jij je voelt. Ik vind dat persoonlijk veel interessanter.

Liefs,
Dees