Gwen's foto

Oei! Die is wat groot uitgevallen!

Ben hier niet zo goed in

Ik kom later nog even weer op je foto terug ,maar wil alvast wel m'n 1e indruk vertellen;
Je zonnevlecht (ter hoogte van je navel) en je buik voelt aan als een emotionele poel... waarvanuit weer lichamelijke klachten zijn ontstaan.
Want ik lijk ook heel erg je rug te voelen tussen je schouderblader en dan ietsje naar beneden.
Liefs lin

Ik kan geen foto's lezen maar je komt wel over als een heel prettig persoon om bij te zijn.
Ik voel vrijheid, enthousiasme maar ook een blokkade om je hart.
Het zegt me echt niets, dus kan er ook helemaal naast zitten want ben totaal niet bekend met foto's lezen

Ik heb eens een chakratest gedaan op het internet, maar ik weet niet of die zo betrouwbaar is. En ik moet ook eens nakijken wat het eigenlijk betekend.

Wortel: onderactief (-6%)
Sacraal:onderactief (0%)
Navel: onderactief (6%)
Hart: overactief (75%)
Keel: open (50%)
Derde Oog:open (62%)
Kruin: open (62%)

Ik wil het voor je proberen, tis wel weer een tijdje geleden.
dus vergeef me als ik er finaal naast zit.

Hoeveel waarheid je kunt ontlenen aan de chakratest weet ik niet. het bevestigt wel mijn gevoel wat betreft je zonnevlecht.
Mijn bevindingen:

Moeite met communiceren....en dan bedoel ik echt communiceren. niet het praten op zich...maa rpraten met inhoud over je eigen gevoel.
Dus over koetjes en kalfjes....dat gaat goed, maar je verbergt graag je eigen dingen. De meeste mensen weten niet dat je het vaak moeilijk hebt...de signalen die jij afgeeft zijn nl. het tegenovergestelde.
Je mag beste je verdriet laten zien!

Krijg het idee dat je op een of andere manier niet geaccepteerd wordt door ej omgeving. En dan neig ik naar je schoonfmailie.....als daar sprake van is.
Heb je last van je botten..wervels? ik zie je scheef staan.
Misselijk, keel wordt dichtgeknepen......duidelijk gezien je communicatie.
Onzekerheid..moeilijke tijden gehad.
Hang naar gezond voedsel, maar ook vaak last van obstipatie.
meer vezels eten.
Je zou meer de natuur in moeten, omd je gedachten letterlijk de lucht in laten vliegen en zo je hoofd leeg krijgen.
Is er sprake van een depressie? of is hier sprake van geweest?
Ik voel veel negatieve gedachtes...

Verder zie ik een vrouw...lijkt me een oma...en de naam Ine komt daarbij boven. Het is een vrouwke wat zich graag naar voren drukt. heeft het over een dochtertje/dochter aan gene zijde.....die moet vermeld worden.

Zo die rolde eruit.
Ik hoor heel graag je feedback...

groetekes Sieske

Beste Sieske

Hartelijk dank voor de moeite!

Je zit er helemaal op hoor. Ik heb inderdaad een zware depressie gehad, waarvan ik ook nu nog steeds aan het herstellen ben. De ene dag gaat het wat beter dan de andere, maar ik laat me er niet door kisten. De dagen die moeilijker zijn laat ik over me heen komen en dan gaat het de volgende dag wel beter. Ik hou me heel sterk, maar weet dat dit ook niet altijd goed is. Ben mijn grenzen nog aan het leren kennen. Mijn hoofd zit vaak zo vol, dat ik niet meer goed in het leven sta. Ik probeer mezelf dan terug te roepen naar het NU. Dat helpt wel goed. Het is een aanrader voor hen die hier ook last van hebben.

Het klopt dat ik meestal mijn zwaardere gevoelens voor me houd, omdat ik er niemand mee wil lastigvallen. Ik ga maar door tot ik er letterlijk bij neerval, gewoon om niemand te belasten. Mijn zelfliefde is niet erg groot, zoals ik sinds kort heb mogen ontdekken. Ik heb vooral schrik voor "wat mensen me zullen terugzeggen" als ik "klaag". Gelukkig kan ik met mijn man goed communiceren, maar er zijn tussen ons geen woorden nodig, dus dat maakt het gemakkelijker.

Met communicatie heb ik het moeilijk ja. Ben bang om verkeerde dingen te zeggen die mensen kwetsen. Daar heb ik echt een bloedhekel aan! Ik zeg ook heel vaak "sorry sorry sorry!", tot groot ongenoegen van manlief.

Met mijn schoonmoeder heb ik het heel erg moeilijk. Niet dat ze een slecht mens is hoor, maar ze leeft met haar eigen waarheden en ook anderen dienen zich daaraan te houden en volgens haar regels te leven. Sinds we kinderen hebben, heeft ze zich zo erg gemoeid dat er ruzie van gekomen is. En dat heb ik echt niet graag! Ondertussen gaat het beter tussen ons. Maar echt close zullen we nooit worden, maar goed: dat hoeft ook niet he.

Ik heb idd vaak pijn aan mijn botten, zeker mijn schouder en onderrug. Ik weet dat daar iets niet goed zit en probeer het nu te verhelpen door mijn energie te laten doorstromen. Dit door middel van tai chi. Ik ben nog maar enkele keren geweest, maar het doet me goed.

Ik ben DOL op gezond voedsel. Ben vegetarier en ik vind verse groenten heerlijk. Dat kan ik elke dag eten!

Goh, die vrouw kan mijn moeder (ondertussen ook oma) zijn. Zij heeft, voor mijn geboorte, een miskraam gehad. Maar het kan ook de moeder zijn van mijn beste vriendin die plots overleden is. Ik heb het er, na 11 jaar, nog altijd moeilijk mee dat ze er niet meer is. Ik hou vreselijk veel van haar, nu nog altijd. Ik zou er veel voor over hebben om iets van haar te horen!

Ik ken maar één Ine, en dat is een goede vriendin van me. Ze is de vriendin van onze beste kameraad. Daar zit echt niks kwaad in en ik heb haar verschrikkelijk graag. Ze is de eerste vriendin die ik tot me toegelaten heb na het overlijden van Lizy (gestorven vriendin hierboven).

Bedankt voor de tip ivm de natuur. Ik hunker er wel naar, maar vind zelden de tijd door huishoudelijk werk, werk en de kinderen. Misschien moet ik er toch eens meer moeite voor doen.

Zoals je ziet zit je helemaal goed. Dus niet teveel twijfelen aan jezelf. Je kan het nog steeds. Ik ben je heel dankbaar voor de moeite! Dank je wel!

Groetjes!

Bedankt voor je feedback!
De vrouw, dat is iemand die is overleden. Het was heel duidelijk dat deze iets wilde doorgeven. Ze drukte zich letterlijk naar voren toe.
Het is een ouder iemand, tenminste zo laat ze zich zien.
Kort grijs haar..iets krullend, rok aan( lijkt wle een ruiten rok ), soort kralen ofparelketting om. Ik neig toch echt naar je oma en dan vanmoeders kant.
Maar misschien kun je dat zelf beter aanvoelen.

Dat de naam Ine naar voren komt, dat lijkt me niet voor niks./..deze persoon is belangrijk voor jou.

Heel veel sterkte! Je bent heel erg eerlijk naar jezelf toe en dat is al een hele grote mooie stap om mee te beginnen.

Sieske

Hm, ben aan het nadenken wie die overleden vrouw kan zijn.

Mijn grootmoeder aan moeders kant leeft nog. Die aan mijn vader zijn kant is gestorven, maar ik kan me haar gezicht niet meer voor de geest halen omdat ik toen nog klein was.

Wat ook kan zijn: ons buurvrouwtje Henriette. Dat was voor mij altijd een grootmoeder en we hielden zielsveel van elkaar. Voor mijn moeder was het een echte moederfiguur. Ze had grijs haar en droeg altijd een rok. Misschien zij? Als dat zo is, op welke manier kan ik haar boodschap dan ontvangen? Het voelt plots heel erg belangrijk!

O, kon ik, zoals sommigen onder de forumleden, maar in contact komen met overledenen en gidsen!
Ik oefen er wel mee, maar de deur blijft voorlopig nog voor me gesloten ... Het zal mijn tijd nog niet zijn.

Nogmaals bedankt, Sieske! Ik waardeer dit heel erg!

In een andere topic zei ik dat mijn zoontje een entiteit op zijn kamer had. Het ging over een vrouw die boven zijn bed zweefde.

Ik heb zo het vermoeden dat zij het zou kunnen zijn. Hoewel de vrouw boven zijn bed rode ogen had, zei mijn zoontje dat ze hem niks deed. Misschien zocht ze op deze manier contact?

Ik heb zo het gevoel dat het Henriette is die me iets wil doorgeven. Hoe kan ik contact maken met haar? Of moet ik afwachten tot zij dit zelf doet?

Ik heb al hardop gezegd dat ik er voor open sta. Ik voel er geen angst bij, maar ja, bij het onbekende heb je toch altijd een onbehaaglijk gevoel he.

Ik lees bij je foto :" ik zou aan m'n blokades willen werken, maar dan moet ik ze eerst kennen"..

en kreeg dadelijk de zin om je te schrijven :

Lieve Nyssa, de enige die je blokades zou moeten leren kennen ben jezelf.
Mensen kunnen niet echt op je blokades wijzen, want wij als medemensen van jou, zien jou met onze ogen.
En de kijk van mensen is altijd doorspekt met een persoonlijke interpretatie, of met hun perspectief, en dus subjectief.
Daarom ben ik ervan overtuigt dat jij in staat bent om jou eigen blokades te leren kennen.. door puur jezelf naar binnen te richten.
Als ik naar je foto kijk, kan ik wel zeggen dat je soms ietjes te zenuwachtig bent. Een soort filter rond je hebt dat jou rillingen geeft,
kan het zijn dat je van thuis uit een bepaalde rol hebt moeten spelen? Het lijkt wel of je een soort spanningsveld opnam, en die weergaf..
Een soort, "ok, als jullie het willen speel ik die brave, maar weet er komt een dag, dat ik er helemaal geen zin meer in zal hebben, en dan ister mee gedaan!!!"

Ga totaal voor jezelf, ik zie je met waterverf schilderen.. wat healend werkt.
Ik zie je zingen tijdens het etenklaar maken, en je houdt van kinderen.

Maar nogmaals over je blokades, jij herkent ze zelf beter dan wie dan ook

veel liefs van me
Tinne

Lieve Tinne
Bedankt voor je heldere uitleg. Ik begrijp het nu. Ik zoek antwoorden van andere mensen, buiten mezelf.

Ik denk dat er genoeg aanwijzingen zijn waar blokkades zitten. Ik denk dan bijv aan het feit dat ik veel keelontstekingen krijg, een lage rugpijn en pijn in mijn schouders en nek heb. Ik neem aan dat er aan de bijhorende chakra's gewerkt dient te worden.
Misschien ook wat meer intuitie toelaten. Dit is nog vrij nieuw voor me, maar het is zich razendsnel aan het ontwikkelen. Ik krijg de laatste tijd veel ingevingen en regelmatig Weet ik gewoon iets. Het woord floept dan gewoon in mijn hoofd.
Zo weet ik dat die tai chi erg goed voor me is. Ik voel de energie dan doorheen mijn hele lichaam stromen en mijn handen worden dan heel erg warm.

Ivm dat spanningsveld dat je opmerkt: ik was sinds ik een klein kind was de enige steun en toeverlaat van mijn moeder. Mijn vader dronk veel. Ik moest mijn moeder rechthouden en dat was heel erg zwaar voor een kind. Ook de goede vrede proberen te bewaren was mijn taak. Dus ervoor zorgen dat ze elkaar niks aandeden. Ik heb de jaren tot ik het huis uit kon afgeteld, geduldig wachtend om uit te breken uit die situatie en eindelijk MIJN leven te gaan leiden. En ik ben er fier op: het is me gelukt!

Schilderen doe ik niet, maar de goede Sint zal dit jaar verf brengen waarmee we samen kunnen werken op een zondag.

En ja, ik zing tijdens het eten maken. Mijn kinderen en ikzelf zingen luidop mee met K3

Ik werk graag met kinderen. Ze zijn zo zichzelf! Vaak vertellen ze me hun grootste frustraties (een vader die een zelfmoordpoging heeft ondernomen of ze worden zwaar gepest) zonder dat ik ernaar moet vragen. Ik denk dat het mijn taak in het leven is om klaar te staan voor mensen, maar ik moet echt nog wel leren waar de grens ligt.

Ik wil jullie bij deze hartelijk bedanken voor de inzichten. Op dit forum heb ik al meer geleerd over mezelf dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Weet dat ik erg dankbaar ben!


Veel liefs aan jullie allemaal en ik wens jullie een heel fijn weekend!