Euthanasie en abortus

Zelfmoord vind ik zo'n nare bijsmaak hebben... Ik vind zelfmoord en euthanasie beide als zelfdoding, maar ben zeker geen tegenstander. Euthanasie vind ik een manier van klaar zijn. Mensen die euthanasie willen laten plegen weten wat voor een leven ze nog voor zich hebben en weten dat ze er klaar voor zijn.

Abortus vind ik ook geen moord.. Natuurlijk wordt er wel wat gedood, maar het kindje is dan vaak niet gewenst en zal dan ook op een plek opgroeien waar het niet gewenst is. Liever een liefdevolle plek dan een plek waar je niet hoort te zijn, toch? Al vind ik abortus juist weer geen oplossing voor fouten die mensen hebben begaan...

Maar juist omdat men later twijfel kent, is het toch een les?

Daarnaast weet je natuurlijk niet zeker of een ziel zich na 30 dagen nestelt... Dat kan ook pas veel later zijn. Het is misschien bekrompen, maar een ziel kiest deels zelf welk leven het gaat kiezen, en als het nog niet klaar voor de aarde is, zal het kindje ook nooit de aarde halen.

Wij kunnen als mens wel zeggen of het goed of fout is, maar dat is altijd achteraf maar gissen. Wellicht was het kindje heel goed opgegroeid, misschien ook heel onmenselijk slecht. Dat zijn allemaal 'wat als' dingen waar je relatief weinig aan hebt, omdat je het nooit zeker weet.
Elke ziel heeft zo zijn eigen pad om de wereld iets te leren. En ook een ongeboren ziel kan de mens wat leren!

Stel, een 16 jarig meisje raakt zwanger. De vader is meteen weg. Ouders hebben de tijd, het geld en de puf niet om nog een kind op te voeden en zwangere dochter is nog zo kinds. Dan kan het wel geboren worden en weggegeven worden, ja dat is waar, maar dan laat je een kind 9 maanden geen kind meer zijn. Als het weggehaald wordt (wat neem ik aan ook geen pretje is) leert die 16 jarige ook wel wat er is gebeurd, neem ik aan. (natuurlijk heb je altijd uitzonderingen)... ALs de 16jarige na een hele tijd gaat twijfelen, bijvoorbeeld als ze ergens in de 20 is, is dat een teken dat ze er wel klaar voor is om een kind op te gaan voeden. En misschien.. misschien is het uiteindelijk dezelfde ziel die haar als moeder krijgt.

Tuurlijk is het niet zeker dat dezelfde ziel terugkomt, maar niet onmogelijk. Het is de ziel waar jij van kan leren of jij hen wat kan leren.

Ik heb geen idee wat de bijbel of de thora ervan zeggen, heb de bijbel daar niet goed genoeg voor gelezen.

Hoe dan ook, wanneer een ziel ook het lichaam in wordt geblazen, de moeder zal inderdaad moeten kiezen.. maar ik vind niet dat wij als mens mogen oordelen of dat nou goed of slecht is.

Oei, dat zijn heftige onderwerpen. Beiden roepen veel bij mij op en bij beide kan ik me voorstellen dat je het doet en dat je het niet kunt.
Maar ik denk sowieso dat je nooit kunt oordelen als je niet in die positie hebt gezeten. Wel vind ik dat mensen de mogelijkheid moeten hebben om hierin zelf te kunnen beslissen.
Inmiddels ben ik zover dat ik begrijp dat we hier op aarde zijn om lessen te leren. Dat we vaak van onszelf niet weten wat die lessen zijn, laat staan wat de lessen van de ander zijn. Soms zijn we op aarde om zelf lessen te leren, soms om anderen te helpen lessen te leren.
Ik denk dat het onmogelijk is om voor een ander te bepalen of het goed is of niet. Ik heb ooit gedacht geen van beide te kunnen laten doen. En nog steeds acht ik het niet waarschijnlijk, maar nogmaals ik heb nooit in een situatie gezeten dat het überhaupt ter sprake kwam. Wat ik dan zou doen.....ik weet het niet. Mijn hart volgen denk ik.

Het is natuurlijk niet de bedoeling om te veroordelen.
Bij mijn laatste zwangerschap vroeg de dokter me om na te denken over een abortus omdat de kans groot was dat het kindje niet zou kunnen overleven. Ik heb er gelukkig nooit een antwoord op moeten geven en eerlijk gezegd ben ik er nog altijd niet uit wat ik gedaan zou hebben. Ik stelde me toen de vraag of ons kindje al een zieltje had en daarom was die beslissing zo moeilijk.

Met wat voorzichtigheid kunnen we hier wel over praten, denk ik. Maar het is en blijft natuurlijk een uiterst gevoelig onderwerp!

Ik geloof dat alleen Emmy de vraag heeft begrepen..
Ja ik vind abortus moord, staat los van of ik voor of tegen ben.
Je beëindigd een leven zonder dat die persoon daar toestemming voor heeft geven.

Ook euthanasie is zelfmoord, staat ook los van of ik voor of tegen ben.
Je beëindigd je leven: is zelfmoord.

Is gewoon een antwoord ETH Op de allereerste openingsvraag.
Ik ook zie euthanasie als zelfmoord, en abortus als moord.
Ongeacht hoe mijn emoties daarover zijn, en hoe ik persoonlijk er tegenover sta.

Als je dan vraagt waarom je er voor of tegen bent, dan snap ik de andere opmerkingen hier. Maar die vraag is niet gesteld, en wordt her en der ingevuld. Ik weet niet, wat Gwen eigenlijk nog meer wil weten?
Maar de vraag is gewoon simpel. Het antwoord kan ook heel simpel zijn dus.

Dan de tweede vraag: is dit vrije keuze?
Iedereen heeft de keuze om euthanasie te plegen of om abortus te plegen. Dat is een vrije keuze.

Even mn bericht verwijderd, vind het iets te heftig onderwerp.

Yuh....het is niet simpel te beantwoorden denk ik, omdat er teveel 'emoties' bij komen kijken.

Meerdere mensen in mijn omgeving hebben euthanasie en.of zelfmoord gepleegd. Ik snap en begrijp hun redenatie, voor hen is het de juiste keuze geweest. Voor mij staat zoiets gelijk aan zelfmoord. Maar als mensen nu eenmaal die keuze (kunnen!!) maken? Kan ik persoonlijk niet over oordelen.
Ik heb ook een ("verplichte"?) abortus moeten plegen op mijn 24e. Kan me dan heel goed vinden in de eerste post van AoD. Het is voor mij de beste keuze geweest, en voor het "kindje". Maar toch blijf ik het gelijk vinden aan moord. Ik kan me hierin vinden in de post van Gwen. "Gelukkig" heeft Gwen de keuze niet hoeven te maken (sorry Gwen...).
Waar ik persoonlijk WEL blij mee ben, is dat we hier in Nederland in ieder geval wel de vrije keuze hebben in dit soort gevallen.
De keuze blijft hoe dan ook moeilijk, maar de keuze is er....En dan is het voor eenieder persoonlijk of hij/zij deze keuze wil maken.

Dank je Mare

Ook ik heb zelfmoord dichtbij meegemaakt en abortus ook.
De discussie goed of fout ga ik niet aan.
Dat is voor iedereen persoonlijk.

Pfew, dit is idd een heftig topic, maar er wordt aangegeven in de vraag wat ons idee er over is, dus er hoeft hier geen haat of nijd over gespuwd te worden, alleen je mening...dus bij deze:

Voor mij is het beeindigen van je eigen leven geen moord. Maar ik ben geen hogere entiteit, dus ik weet niet wat de regels in het hiernamaals zijn.
Abortus...tja, dit is moeilijk....
Ik heb er altijd in gelooft dat je kindje een eigen keuze heeft in de ouders die zij kiezen. Dus mijn vraag is dan weer; het kind dat een ouder kiest die abortus gaat plegen is dat dan ook een leerweg voor het kind?
En daar komt nog eens bij; mijn broer en schoonzus verwachten 5 jaar terug een kindje na 9 maanden werd het kindje dood geboren. Er werd mij door iemand verteld dat het kindje op het laatste moment toch een andere keuze heeft gemaakt.
Dus dan vraag ik me toch af bij wie de keuze ligt. Bij het kindje die de ouders kiest of de moeder/ ouders die de bewuste keuze moeten maken. En voor wie is de leerweg?

'Dus mijn vraag is dan weer; het kind dat een ouder kiest die abortus gaat plegen is dat dan ook een leerweg voor het kind?'

'voor wie is de leerweg'.

Voor beiden; voor zowel ouders als kind(-/ziel(tjes)). Maar dat is mijn opinie.

Ik zie het als vrije keuze. Abortus ook, dit onderwerp is vaak veel te beladen. Sinds ik heb gelezen dat de ziel van een ongeboren kind vaak even komt kijken in het lichaam waar het in komt te wonen, en pas een maand of anderhalf voor de geboorte begint met incarneren, heb ik er veel meer vrede mee. Voor sommige ongeboren zielen is het genoeg om maar eventjes naar een lichaam te kunnen, en hebben zij hiermee precies geleerd wat zij wilden leren in dit leven. Je doet ze er dus a.h.w. een plezier mee, door het leven niet langer te rekken. Een ongeboren ziel zoekt precies die ouders uit die het nodig heeft om te leren wat het wil leren.

Engelmensen hoeven niks meer te leren, en die zoeken vaak een moeilijk gezin uit, om in dat gezin energetische lading uit het verleden op te schonen. Zij worden als kind vaak niet begrepen en begrijpen zichzelf ook niet, maar door hun directe verbinding met de bron komen ze er wel. Maar goed, dat is een ander onderwerp ;-)

Wat een heftig onderwerp.
Zowel abortus als euthanasie zie ik als een hele trieste gebeurtenis, maar tegelijkertijd ben ik dankbaar dat dit KAN in ons land.

ABORTUS: in sommige gevallen kan je je kindje niet bieden waar een kindje recht op heeft (b.v. door ziekte, doordat je nog heel jong bent, na een verkrachting). In zo'n geval denk ik dat het kindje er beter aan toe is wanneer het niet geboren hoeft te worden.

EUTHANASIE: wanneer een ziekte uitzichtloos is, wordt door dóór te behandelen vaak niet alleen het leven, maar ook het lijden gerekt. Als iemand veel pijn en/of verdriet heeft en als het zeker is dat dat niet meer over gaat, dan zou ik in euthanasie (= letterlijk 'goede dood')een oplossing zien.

Moord zul je altijd ooit eens moeten goedmaken en zelfmoord is zondigen tegen universele wetten. O.a. tegen de wet dat de dood niet bestaat en zul je aan je lichaam verbonden blijven totdat het is verteerd of tot de tijd gekomen is dat je op natuurlijke wijze zou zijn overgegaan.
Bij veel/alle (tiener)moeders komt eens te tijd dat ze inzien dat abortus fout was en zullen met veel verdriet/spijt hun leven vervolgen.
In het geval van een miskraam was de vrucht niet levensvatbaar. De aangetrokken ziel zal hiervan op de hoogte zijn en deze korte periode in de baarmoeder toch als een 'stoffelijke' les in haar bewustzijn opnemen.

Waar staat deze zondigingen beschreven Med?

Hi Miri,
zou misschien handig zijn om de zonden op papier te hebben maar dan zou je ongetwijfeld 'bijbelse' interpretatie perikelen krijgen.
Die 'spreekwoordelijke' zondigingen zijn als onzichtbare muren waar je voortdurend tegenaan zult lopen totdat je inziet dat je er beter omheen kunt lopen. Niemand uitgezonderd...

Ik vat je, denk ik.
Mooi verwoord ook, dank je wel.

Ik zie euthanasie en abortus als vrije keuze. Waarom?

Euthanasie: ben ik voor, voornamelijk zoals anderen hiervoor mij al gepost hebben. Als iemand langduring ziek en de doktoren zijn/haar leven rekken alleen om het feit dat er een kans dat hij/zij beter wordt, heel klein is. Waarom zou iemand moeten lijden zodat de omgeving hem/haar nog wat langer bij zich kan hebben, ook lijd deze persoon pijn.

Abortus is mijn ogen een vrije keuze. Als je een kind geen goede toekomst kunt geven op dit moment, omdat je als partners te ver uit elkaar woont. Of als je net iets nieuws bent begonnen. Of als je nog zoveel dromen hebt die wilt uit gaan werken. Zorgen dat deze werkelijkheid worden. Een partner die zegt: het is jou keus, jou lichaam wat zou je dan doen? Als alles dan in stroomversnelling moet gaan, omdat je ongewenst zwanger bent. Ik zou het wel weten. Als je er geestelijk nog niet aan toe bent om een kind te krijgen. Waarom zou je dan niet de keuze maken om het weg te laten halen?

Liefs Isebell