Ik zie iemand die erg van gezelligheid houdt. Het liefst heb je veel mensen om je heen, die je dan ook kan verzorgen. Toch is het moeilijk voor je, want jij kan helemaal niet zo goed, tegen veel mensen om je heen. Daar ben jij best gevoelig voor. Dus ook al zou je het graag willen, het is erg moeilijk voor je om dit ook te doen.
Dit klopt, de reden dat teveel mensen om me heen minder goed gaat is mijn dove oor. Ik kan het dan allemaal niet meer volgen, de gesprekken dus. En raak dan helemaal zenuwachtig. Dit heb ik ook als ik bij iemand op visite gaat waar de radio en/of de t.v aanstaat.Al het geluid komt door 1 oor, en dan kost het heel veel energie om een gesprek te volgen.
Ik zie ook een stukje onzekerheid in je, dat voor mijn gevoel bij je ouders vandaan komt. Ik weet niet of je een goede band met ze hebt / had, maar je bent er onzeker door geworden, vermoed ik.
Mijn echte moeder heeft me als kind weggegeven. Ik ben daardoor bij een oom (die nog steeds een vader voor mij is)en tante opgegroeid. Ook met die tante had ik veel problemen, ze liet me geregeld alle hoeken van het huis zien...
Je hebt een groot maar naief hart. Ik bedoel dit niet verkeerd, maar mensen kunnen je nogal eens kwetsen ook al bedoelen ze het helemaal niet zo. Als dat gebeurd sluit jij je meteen af, en komt het niet zo snel weer goed.
Alleen mensen met wie ik een band heb, kunnen mij kwetsen, en over het algemeen ben/kan ik niet lang boos op iemand zijn. Groot hart heb ik wel, maar alleen voor diegene waarvoor ik hem openstel.
Wat dat betreft heb jij het ook moeilijk met het afsluiten van dingen. Jij moet er over blijven praten totdat je het uit je systeem is. Wat dat betreft zou je je jezelf een heel stuk makkelijker kunnen maken. Trek het je allemaal niet zo persoonlijk aan ;-).
Wanneer er iets schokkends is gebeurd, moet ik er over blijven praten totdat het er helemaal uit is.
Maar ik kan me juist wel goed afsluiten, ik laat alleen gevoel toe wanneer ik dat wil. Zo wil ik bijvoorbeeld geen relatie meer aan, en sluit me dan ook af voor al het mannelijk schoon! Op die manier sluit ik me ook af voor andere mensen, die mijn vriendschap naar mijn idee niet verdienen.
Je hebt een oog voor detail, en weet vaak de kleinste dingen op te merken die een normaal iemand voorbij zou lopen. Toch moet je uitkijken dat je jezelf niet in de details verliest en het grote plaatje niet meer ziet. Vaak is het grote plaatje belangrijker dan die kleine neuzel-dingetjes.
helaas heb ik dit juist niet, ik wou juist dat ik iets meer details zag.
Je vind het niet zo belangrijk dat andere mensen je mooi vind, als jij jezelf maar mooi vind. Wat dat betreft heb je de nuchtere houding, je bent wie je bent.
Idd, mensen nemen me maar zoals ik ben. Maar mezelf mooi vinden doe ikniet, het gaat mij om de binnenkant.
Toch moet je dit niet als excuus gebruiken om niet te willen veranderen . Toch zie ik al langzaam dat je wel degelijk bezig bent hier iets aan te doen, dus daar maak ik me ook niet echt zoveel zorgen om.
Ik ben juist al een hoop veranderd hierin, vroeger al mensen iets over bv mn haren zeiden dat het niet leuk zat, zat ik als in zak en as. Nu heb ik er een goede middenweg in gevonden.
Je kan je zelf goed redden en bent erg zelfstandig. Wat dat betreft zijn er niet veel mensen aan wie jij je bindt. Er zijn een paar mensen om je heen voor wie jij alles doet, maar de rest kan je niet zo heel veel boeien.
Ik ben idd heel zelfstandig. En het binden... geeft vaak kopzorgen, daarom vermijd ik dat. Iedereen mag een beroep op me doen wanneer nodig, maar alleen voor mijn kids en mijn vader (oom) en diens vriendin, zou ik echt alles doen.
Wel is het zo dat ik me voor vrienden meer inzet dan andere mensen.
Het is wel zo, dat als iemand jouw vriend(in) is, kan jij je compleet wegcijferen voor de ander. Wat dat betreft zou je ook eens wat meer aan jezelf mogen denken. Tenslotte ben je hier wel voor jezelf, die ander moet ook zijn eigen lessen leren.
Ik cijfer mezelf niet weg, maar zal wel met inachtneming van mijn eigen grenzen, anderen helpen waar ik kan.
Dan komt het nog op een stukje bescherming. Jij wil veel te veel mensen in bescherming nemen. Dat is nergens voor nodig, laat ze fouten maken, en wees er dan voor ze. Ik snap wel dat je dat niet prettig vindt, maar iemand een levensles ontnemen is ook niet aardig. Je zou zelf ook niet willen dat ze dat bij jou zouden doen.
Op zicht valt dit reuze mee. Pas wanneer iemand echt op het punt staat een grote fout te maken, probeer ik het te voorkomen. En dan hebben ze zelf 2 keuzes, ze gaan door waar ze mee bezig waren, of ze nemen mijn advies ter harte. Verder wanneer ik een advies geef aan iemand, gevraagd of ongevraagd, is het ook nog aan hunzelf wat ze er wel/niet mee doen. Maar dan heb ik in ieder geval gedaan wat wat ik kon.
Dan tot slot nog het verlies van je zoontje. Waarom heb jij een schuldgevoel?
Mijn schuldgevoel... Johan* werd elke dag 7.30 wakker, dus wij zette de wekker nooit meer, de dag waarop ik hem vond werd het 9.00. Als ik de wekker had gezet, had het misschien wel zijn redding kunnen zijn.
Denk niet dat jij hier iets aan hebt kunnen doen. Hij had geen enkele reden om hier op aarde rond te lopen, omdat hij hierboven een veel grotere taak heeft. Ik probeer het echt voorzichtig te zeggen, maar ik kan het niet zo goed voorzichtig zeggen: Laat hem los, hij heeft een belangrijke taak te doen. Hem hier houden helpt niemand van ons allemaal. Ik bedoel het echt goed, maar ik snap dat je dit niet wilt horen.
Ik wist dat je iets in deze trant ging zeggen, al meerdere mensen hebben gezegd dat ik hem los moet laten. Maar het voelt dan als verraad, en dan nog de vraag... hoe kan ik hem los laten?
Goede lezing hoor!