Beste luckygirl,
Het volgende wat ik ga proberen is om contact te maken met Johan, de foto gebruik ik als hulpmiddel. Hier zit dus ook een fotolezing in verwerkt..
Ik krijg een heel rustig gevoel over Johan.
hij bekijkt de dingen op een andere manier dan normale mensen dat zouden doen. Ik krijg het idee alsof hij hoogbegaafd is, hierdoor zou hij ook anders zijn dan de rest.. en niet op een goede manier begrepen worden door de samenleving. Hij is duidelijk anders dan de rest.
Ik krijg een gevoel van eenzaamheid binnen. Hij is niet zo'n jongen die snel op iemand afstapt om vrienden te worden. Hij wacht totdat ze naar hem toe komen.
Ik heb net de vraag aan Johan gesteld wat hij voelde voor de overlijding.
Wat ik voelde was het volgende:
Ik was gewoon relaxt, en kreeg een beetje zo'n benauwd gevoel. Het gevoel was niet onprettig, maar ook niet normaal. Dit benauwde gevoel begon steeds meer op te lopen (dus steeds benauwder). Ook kreeg ik zo'n gevoel alsof je ribben zo uit elkaar gaan als je heel diep adem haalt. Alleen dan snel en kort achter elkaar.. Ik voelde niets van paniek.
Ik kreeg een gevoel van 'stikken', maar hij is niet gestikt hoor
.. dat komt gewoon door het benauwde gevoel. Dat de luchtwegen niet helemaal open staan..
Daarna moest ik hoesten, en pikte ik iets van paniek op.
En toen voelde ik niets meer!!
Het was een gevoel van: 'Ik zie wel wat er komt, en ik kan nu toch niets doen'
Hij was op dat moment ook lichamelijk moe en slap...
Hij wilde je niet verlaten, maar de dingen gaan zo nou eenmaal.. en misschien is dat zo ook wel beter. Zoals ik hierboven heb geschreven is hij anders dan de rest, en zou dan niet begrepen worden. Ik denk dat die jongen daar depressief van zou worden, als hij niet begrepen wordt.
Ik zie iets 'groots' in hem, grote plannen oid. Slim jongetje. Als ik de foto bekijk van Johan en jouw samen, krijg ik een gevoel alsof hij het leuk met je kan vinden. Op die foto voel ik niets van ziekte oid. Ik krijg er een positief gevoel bij. Volgensmij is het ook een best nieuwsgierige (en actieve) jongen. Ik zie dat hij snel plezier kan hebben, maakt hem niet uit waarmee!! maar toch is hij iets teruggetrokken (vooral over zichzelf). Hij is met totaal andere dingen bezig waar kinderen van die leeftijd niet eens bij na horen te denken!! Op zijn jonge leeftijd dacht hij vooral na over zichzelf, dit sluit weer aan bij dat eenzame en teruggetrokken gevoel.
In zijn oogjes zie ik dat het een apart en bijzonder kindje is.
Nu is het goed met hem. Mijn gevoel zegt dat hij zich nu helemaal anders voelt (maar zijn karakter is grotendeels hetzelfde gebleven). Hij is gelukkig..
dit wassie dan. Beetje weinig informatie vind ik zelf, waarschijnlijk komt dit omdat hij al jong gestorven is.
P.S. Is lang geleden dat ik zoiets heb gedaan! khad dit alleen nog maar bij dieren gedaan. :p