Hallo

Mijn naam is Gwen. Sinds lange tijd ben ik op zoek naar iets, maar ik wist nooit naar wat precies. Het leven viel me zwaar omdat ik het anders wilde, maar in deze maatschappij was het moeilijk om anders te leven. Als kind al begreep ik anderen niet, hoe ongevoelig ze soms waren. Ik had ook het gevoel dat er meer was en ik ben gaan zoeken. Ik had immers één duidelijke herinnering die ik al meegedragen heb sinds zo lang ik me herinner en als kind wist ik dat ik deze herinnering moest proberen vast te houden. Soms twijfelde ik eraan, ik dacht dat het maar een droom geweest was, maar het leek me zo belangrijk dat ik het tot de dag van vandaag onthouden heb. Het ging namelijk zo: Ik zat in een soort glazen lift, achter me staat iemand die ik herkende als een beschermer, ik voelde me vredig en terwijl ik langzaam afdaalde ging er telkens een zin door mijn hoofd: deze keer moet ik het me herinneren! Dit is de laatste kans. Ik heb jarenlang niet geweten wat ik me in hemelsnaam zou moeten herinneren, maar ik hield het vast, want het leek me zo belangrijk.
Ik denk dat ik er ondertussen achter ben. Nu, een jaar geleden, vroeg ik het universum om tijd. Ik had echt de behoefte om even te pauzeren in het leven, om alles eens op een rijtje te zetten. Er werd plots een ziekte vastgesteld. Niks ernstig hoor, maar ik ben wel een jaartje werkonbekwaam geweest en dat gaf me de tijd die ik zo nodig had. Plots ging alles in een stroomversnelling. Er komen namelijk mensen naar me toe met emotionele problemen. Vroeger overspoelden ze me ermee en putte het me uit, maar tegenwoordig is dat niet meer het geval. Ik spreek tegen hen met de woorden die hun raken, maar het gekke is dat die woorden niet van mezelf lijken te komen. Maar het helpt hen altijd.
Ook zijn er 2 speciale kinderen in ons gezin geboren. Ze zijn net zo gevoelig als ikzelf. Daardoor versta ik hun problemen op school. Zo kan mijn 4-jarig zoontje het niet begrijpen waarom andere kinderen hem of anderen pijn doen. Dat kan er bij hem gewoonweg niet in. Hij is ook heel gevoelig als hij in groepen mensen komt. E.d.
Ik denk dat ik geboren ben om een lichtje te zijn voor andere mensen en om twee nieuwetijdskinderen voor te bereiden op hun taak op de aarde. Maar omdat het toch allemaal zo nieuw voor me is en alles zo snel aan het veranderen is, wil ik er graag over praten met andere mensen, want echt zeker sta ik niet in mijn schoenen.
Ik kijk er in elk geval naar uit om dit forum eens uit te pluizen.

Lieve groetjes van Gwen