Zo af en toe heb ik hele creabea buien en mag dan erg graag schrijven, vaak korte verhaaltjes, soms langer en heerlijk om te spelen met taal, lagen aan te brengen, 'boodschappen' te verpakken etc.
Onderstaand verhaal, de strekking althans, heb ik ooit als hele korte anekdote in een boek gelezen en is me altijd bijgebleven. Vanmiddag ontstond het plots in mijn woorden, er volgen waarschijnlijk nog veel meer verhaaltjes
De Amerikaan en de Swami
Een materieel ingestelde Amerikaanse man was voor zijn bedrijf op zakenreis in India. Hij liep over straat en botste in de krioelende menigte per ongeluk tegen een Swami.
‘I’m sorry’ zei de Amerikaan, hij voelde zich schuldig.
‘Do not worry, you didn’t do it on purpose’ antwoordde de Swami kalm.
De Amerikaan voelde zich opgelucht. Sinds een jaar had hij grote interesse in het paranormale. Het toeval wilde dat hij voor zaken in India moest zijn en deze Swami, afgaande op zijn schitterend gewaad en krachtige uitstraling moest zeker erg spiritueel zijn. ‘Het zal vast geen toeval zijn dat ik juist tegen deze Heilige man bots’ dacht hij.
‘It has a reason why we meet’ zei de Swami op onmerkbaar gebiedende toon en keek de Amerikaan indringend aan.
‘That is exactly what I thougt!’ sprak de Amerikaan, hij voelde zich bevestigd.
‘I know. I also know that your wifes name is Isabella’ ging de Swami zelfverzekerd verder.
De Amerikaan viel zowat van zijn spreekwoordelijke stoel. ‘Yes!’ riep hij enthousiast uit. ‘You must be a very wise man’ sprak hij verder en knielde voor de Swami.
De Swami glimlachte en genoot innerlijk van de aandacht die hij kreeg van de onwetende Amerikaan. Hij ging verder.
‘You are here on a businesstrip’ zei hij.
De Amerikaan glunderde en zei ‘Yes I am. How can I thank you for you’re wise words!’.
‘Any way you want’ zei de Swami wetende wat hij wenste.
De Amerikaans trok zijn knip, overhandigde de Swami 10000 roepies en dankte hem nogmaals. ‘Thank you. You must be a Guru!’.
De Swami glimlachte nogmaals, zegende de Amerikaan met een plechtig gebaar, draaide zich om, liep weg en ging op in de krioelende menigte.
De Amerikaan voelde zich de koning te rijk en nam zich voor zijn familie en vrienden te vertellen over deze indrukwekkende spirituele ervaring. Hij vervolgde zijn weg, deed zijn zaken en zocht vervolgens moe en tevreden zijn hotel op.
De volgende morgen douchte hij zich, ontbeet, pakte zijn koffer en maakte aanstalten om te vertrekken naar het vliegveld. Net voor hij in een riksja stapte viel zijn oog op een onopvallend geklede man, hij stond onder een boom die groener oogde dan de overige bomen in de drukke straat. De tientallen bont gekleurde vogeltjes in de boom kwetterden van plezier. De Amerikaan werd door iets getroffen, wist niet wat het was, maar raakte nieuwsgierig en liep op de man af.
Met iedere stap waarop hij de man naderde voelde hij iets in zijn borst, die pijn begon te doen en tegelijk voelde zijn hoofd licht. ‘Ik heb vast iets verkeerds gegeten of het is de zon’ dacht de Amerikaan.
Hij was nu op een afstand dat hij de man in zijn ogen kon zien. Ogen die haast onpeilbaar diep waren. De Amerikaan raakte verward.
‘Yesterday I met my Guru’ opende de Amerikaan het gesprek ongemakkelijk maar trots en kon onderwijl zijn ogen nauwelijks richten op die van de voor hem onpeilbare man.
‘Your Guru?’ antwoordde de man.
‘Yes, he is a very wise Swami, he knows everything about me, my wifes name and that I’m on businesstrip. Everything!’.
De eenvoudige geklede man richtte zijn lichtende ogen op die van de Amerikaan en zei haast zingend: ‘But didn’t you know these things already?’.
De Amerikaan kon geen woord meer uitbrengen, groette de man vluchtig met een hoofdknik, draaide zich om en stapte in de riksja richting vliegveld. Dit rit voerde hem door sloppenwijken, langs tempels en een dierentuin.
Twee jaar later droomde de Amerikaan over de Swami en de eenvoudig geklede man. Die ochtend ontwaakte hij. Een maand later verkocht hij zijn bedrijf, schonk al zijn geld aan een goed doel en wenste te leven als een rijk man.