ja, ik krijg hier geregeld bonje thuis omdat ik beweer dat de geluiden die ik hoor in mijn ogen niet helder zijn, de kleuren niet helder zijn het gevoel hier niet helder is en de warmte buiten de zon om niet echt is, net of mijn hele leven al in een droom zit. mijn man wil altijd graag de beste geluidspparatuur, het beste beeld en al dat soort grappen. en toch zeg ik dan altijd, het kan veel helderder. kleur kan kleuriger, geluid kan zuiverder, licht kan lichter, en al dat soort dingen, ik zie de dingen altijd anders in het echt dan dat ze naar mijn idee zouden moeten zijn. hebben jullie dat ook wel eens dat je de dingen in feite mooier had verwacht dan dat ze uiteindelijk zijn? net of het allemaal getekend is, er zit een ruis tussen eigenlijk tussen alles. alsof van de tonen de diepgang uit is,en de kleur leeft niet en het gevoel is niet eigen. dit is zeg maar in de vaste tastbare dingen in het leven.
het klinkt vaag misschien, maar ik weet dat alles helderder en zuiverder kan, maar ergens zit er toch die ruis. ben ik de enige die dit zo ervaart of zijn er meer mensen die het herkenen of een verklaring kunnen geven.
was ik wel nieuwsgierig naar.
Liefs Bloempje