Kunnen wij God wel zien?

Hoi, lieve Jorine,
Ik denk dat je met die "dit" in je laatste zin " het onderwerp van gesprek" bedoeld? Volgens mij is dat iets dat voor iedereen verschillend is, das logisch volgens mij..

Om God te leren kennen, begin je met een voorstelling van wat/wie God voor jou is. En dat hangt af van een gevoel van Goddelijke ervaring, en het beeld dat je daarbij kreeg of hebt.
Voor sommigen kan dit de natuur zijn, of een deel van de natuur..
Voor iemand anders is dit een beeld,
Er zijn mensen die Krishna eren, of weer een andere Godheid.
Het gaat in stappen.. Het is datgene wat je aan God toeschrijft wat de voorstelling uitmaakt.
Op een gegeven moment ben je zover dat je geen beeld of voorstelling nodig hebt van wie/wat God is. Dan is ie overal en in alles aanwezig. En zie je hem in alles en iedereen, dus.. ja wij kunnen God zien!

Ik zelf ervaar geen god. Energie is voor mij wat alles vorm geeft en laat bloeien. Licht, aarde, dimensies, enzovoorts zijn energie die in beweging is. Misschien zijn er grote energie vormers die als goden worden aanboden :P, dan kunnen dat goden of goddelijke bronnen zijn.

Kunnen wij God wel zien? Jazeker, maar het ligt er aan hoe men "kijkt".
Er is voor mij geen optie dat God niet bestaat ookal wordt het niet altijd als "God" benoemd. Als je weet wat God is dan "zie" je dat het over hetzelfde gaat.

Op dit moment kunnen we God niet zien, maar wel de werken van God in ons en anderen herkennen.
Deze werken zijn te zien aan de liefde die een persoon heeft, het is een genade die God ons schenkt via de Heilige Geest.
Hij wil graag dat we verzoend worden met hem en daarom is Jezus gestorven en wederom opgestaan, hij heeft de weg voor ons vrijgemaakt om door hem weer terug te kunnen keren naar God.
Het enigste wat hij van ons vraagt is om hem in je hart toe te laten, zodat hij in je hart kan wonen, en je kan helpen op je levenweg.
Maar niet alleen op aarde, maar voor altijd, ook wanneer we overgaan na ons sterven, hij zal voor altijd je vriend zijn...

Ik zie het hetzelfde als Tinne denk ik.

Kun je God dan ook zien in een moordenaar?

Mooi allemaal zeg, de verschillende visies, met toch zoveel gelijke dingen die jullie noemen. Even genieten voor mij.

Ja die laatste zin van Tinne, die Karin ook aanhaalt, dat komt heel dichtbij inderdaad.

God is voor mij onzichtbaar en tegelijk zichtbaar in alles om ons heen, niet te vergeten ook in onszelf. Hij is oneindig en daarom in alles verweven.

Bea, de connectie met Jezus die je aanhaalt is ook mooi. Jezus is inderdaad degene die de band tussen ons en God verstevigt, die ons dichter bij Hem kan brengen, of dichter bij ons ware zelf het is maar hoe je het wil zien.

Ik ben jullie allemaal dankbaar voor je gedeelde inzichten.

Liefs Jorine

Hangt ervan af of je in de duivel gelooft, maar als ik over mezelf spreek, zie ik ook God in een moordenaar. Niet alleen een moordenaar, maar ook in oorlog. En denk ik dat er geen puur slecht bestaat op aarde , maar ook geen puur goed (voor mij persoonlijk duidelijk zichtbaar in de natuur) Zoals je weet zijn er leeuwen ed in de natuur die hun klauwen + tanden zetten in antilopes en dergelijke prachtbeesten, dit puur om te overleven en hun (vind ik) te schattige welpjes te voeden, soms wel dagen zonder iets te eten terwijl diezelfde antilopes relatief veel meer kunnen eten. Zo geldt het ook voor moordenaars, maar mensen zitten iets complexer in elkaar dan dieren. Denk er maar over na. Kan jij met verdriet en honger leven of wraak en woede als er wreedheid in je leven bestaat en je opgevoed bent met geweld en verdriet (of bijv armoede)(bv Israel palastina, aar ook bepaalde groeperingen in nederland)? Deze emoties en behoeftes maken "beesten" van mensen: we zijn in staat om te overleven, dus te moorden. Ook Meesters hebben in een vorig leven gemoord door bijv op te komen voor een groep mensen (hun armoede bv)("voor de goede zaak") Deze menselijke conflicten over vooral basisbehoeften (voedsel, onderdak) (want ze bestaan al sinds mensheugenis dus het hoort bij ons bestaan) kunnen leerzaam zijn, zelfs als "buitenstaander" Zelfs wij, sommige mensen op dit forum, hebben in een vorig leven gemoord. Maar toch woedt het universele licht en energie door ons allemaal en krijgen we alle (goede) hulp die we maar kunnen en WILLEN pakken, zien of voelen. Waarom? Omdat "god" in ons leeft, ons ziet, weet dat we er zijn, en dat er volgens mij een hoger plan is en altijd al is geweest. Moorden, vermoord worden en geweld hoort bij dualiteit, perspectief, overlevingsdrang, maar ook het besef bv dat universele liefde overal overwint. (denk ik)

Zou een mens voorbij zijn emoties en behoeftes kunnen komen? En geen dierlijk (beestachtig) gedrag meer hoeven vertonen?

Ik heb hier een keer een jongen gezien met een tatoo op zijn rug met de tekst; "Only God can judge me".
Ik vind hem nog steeds ijzersterk en waar. Ik zou willen dat het oordeel van een ander me niets meer zou doen en ik alleen op het oordeel van God zou kunnen leven. Helaas is dat niet altijd het geval......

Jezus niet alleen,
ook Meester Morya kan die band verstevigen tussen ons en God,
en vele andere Meesters van het Licht, Engelen, enz... wanneer we ervoor openstaan,en God graag ontmoeten in onze harten.
God is altijd méér dan wat wij kunnen bevatten, daarom ontmoeten wij deze lichtwezens, engelen, en mooie energieën,
ze leiden ons, via hun licht en liefde naar het allesomvattende, om één te zijn met God.
Das eigenlijk het ware van bv mijn bestaan.. een te worden/ te zijn met God.

ja ook een moordenaar zie ik een god in, probeer maar eens in de gedachte van die persoon te komen, de geschiedenis, het verleden en de jeugd van die moordenaar, het is geen excuus, maar toch zie ik ook daar een god in. en diezelfde god steunt de gene die vermoord wordt op het moment van de misdaad. het hoort in mijn ogen allemaal bij de cyclus.
Liefs Bloempje

Voor mij komt het over als ethisch dualisme waar jullie het over hebben. Zo van, goed en kwaad. God en Duivel. Ook als ik lees waar jullie het over hebben gaat het over het geen waar jullie het goede uit halen.

Gast vraagt heel mooi of god aanwezig is in een moordenaar en jullie beginnen het goed te praten of het goede te zoeken.

Ook leuk is om te zien dat Tinne, Jorine en Karin beginnen met een god en eindigen met goddelijkheid, een soort van steeds groter wordende goedheid die je je dan inbeeld?

Let op! Dat is hoe ik jullie teksten lees hoor haha. Een mens is immers bijna altijd opzoek naar beter en het goede. Je word geboren en je word geleerd dat er een god is. Dan besef je dat dit spiritueel niet te bevatten is als 1 of meerdere godden en maak je er een goddelijkheid van.

Wat jullie goed zou doen is om eens een gewaagde stap te nemen en op te zoeken wat vanaf je geboorte geleerd word dat slecht is. Dan zal je merken dat het aangeleerde goede en aangeleerde slechte geen verschil heeft. Zelfs pijn/angst/gevoelens/ego/duivels/hel/tantes kunnen een zelfde euforie geven dan dat het goede doet.

Ik weet dat ik van jongs af aan heb moeten leren dat God een man was die op een troon in de hemel zat, omdat dit zo in de bijbel stond, en ik in een nogal christelijke omgeving ben opgevoed.

Ik heb dit beeld van God totaal los moeten laten, omdat mijn ervaringen van de laatste tijd niet meer bij dat beeld passen.

De stap om te kijken waarom we iets goed of slecht vinden en het inzien dat goed en slecht twee uitersten van de zelfde energie zijn, heb ik inderdaad ook gedaan.

Rest er nog steeds iets wat er IS, iets ongrijpbaars, iets wat onze dualiteit overstijgt...maar tegelijk daarom ook iets wat wij niet kunnen bevatten.

Daarom nog steeds zeer interessant om de mening en visie van anderen te horen

Zeggen lezen denken en beleven is makkelijker dan het begrijpen, inleven en voelen. Maar als dat de situatie is, hoe kan je er dan zo van uit gaan dat het zo is?

Nope, gelijk van begin af aan al zo groot.
Vanaf dat ik klein was, voelde en voelt het al zo.

Waar zie je me beginnen met God en eindigen met Goddelijkheid, Core?

Dat toch? ^^

Ah ok

En met zo groot bedoel je?

Nou.. ik zie me beginnen en eindigen met God!