hoi allemaal.
ik heb een vraagje, want ik heb een tijdje terug een foto van iemand gelezen en ben toen eigenlijk toch wat terughoudend geworden naar het fotolezen. ik voelde namelijk exact wat de ander gevoeld had en wat de relatie was van die persoon tot een ander maar wist ook gelijk bijna haar hele geschiedenis.
ik ben hier eigenlijk erg van geschrokken omdat het nogal erg heftig was wat diegene had meegemaakt. maar ook omdat het dingen waren die mij eigenlijk niks aangingen en die ik waarschijnlijk ook niet mocht weten.
inmiddels heb ik meerdere foto's gelezen van diverse bekenden (zonder dat hun het wisten gewoon uit mijn eigen fotoboeken) en ervaar bij iedereen dus diverse dingen heftig en minder heftig maar ik vind die informatie die ik doorkrijg van een foto niet bepaald fijn.
alsof ik mensen moet wijzen op hun verleden zodat ze dat af kunnen sluiten. ik wil mensen er best mee helpen, maar het maakt me toch wel een beetje bang op de een of andere manier.
ik reageer hier overigens ook nooit op foto's om diezelfde reden. ik lijk namelijk alleen de knelpunten te zien.
moet ik nou wel of geen foto lezen want voel me er toch wel wat opgelaten over omdat ik zo meer over mensen weet dan ik zelf zou willen. of is er ook een manier om me voor die negatieve energie af te sluiten? een lichttentje maak ik al.
Liefs Bloempje die met alle plezier de foto's hier zou willen lezen maar toch niet zo goed durft.
fotolezen
Delen:
Marenubium
jul 22 '10
Hai Bloempje 
Ik kan alleen maar reageren vanuit mijn eigen ervaring. En die is: Je ziet en ervaart nooit meer dan je mag zien en ervaren.
En ja, dat kunnen nogal eens heftige zaken zijn voor JOU.
Weet hierbij ook, dat je nooit meer op je bordje krijgt dan jij aankunt. Wat een ander bijvoorbeeld niet 'aankan' kun jij weer wel aan. Objectiviteit heet dat.
Als jij zaken ziet/oppikt van anderen, is dat een teken dat deze zaken van het bordje van die ander lopen, maar wat bij jou op het bordje weer terecht komt. Een zogenaamde 'overflow'; een teveel bij die persoon, wat overloopt naar jou toe.
Als jij deze dingen dus 'oppikt', BEN je al bezig het die ander makkelijker te maken. Begrijp je wat ik bedoel hiermee?
Want JIJ kunt deze dingen WEL verwerken.
In de huidige tijd zal dit steeds meer voorkomen overigens.
Verteer het op jouw manier, dan help je de ander weer.
Wat er over blijft, mag je de ander rustig vertellen/kenbaar maken.
Na deze eerste 'shock' en 'vertering' kun je heus rustig een foto lezenLet dan in het begin wel heel goed op je eigen gevoel! Tiep van je af, maar vraag steeds: 'MAG ik dit vertellen?' Uiteindelijk zul je steeds beter in staat zijn te voelen wat je wel en niet mag vertellen.
Dan gaat het heus heel erg goed komen
En hier op merudi mag alles meissie! Hier mag je leren, en nooit doe je het 'fout'. Want ook van fouten leer je. En hier MAG dat.
Dus ik zou zeggen, pik die foto eruit die JOU aanspreekt, vertel eventjes dat je een beginner bent bijvoorbeeld, en probeer feedback te krijgen van de 'gelezene'. Vragen zoals: 'dit komt in mij op, zo en zo, klopt dat?'
Of: 'okee, het kan zijn dat ik dit niet mag zeggen, maar zo en zo, voel je daar wat bij?'
Die feedback is voor jou heel belangrijk, zodat je je eigen stijl kan ontwikkelen.
Ook een tip: als jij het gevoel hebt dat iets heel gevoelig ligt, dan geef dat ook aan in je lezing, met de opmerking dat je hier per pb even op reageert. Helpt ook
Ergo: Probeer het gewoon, en daar waar je twijfels hebt; aangeven of er verder op ingaan per pb.
Heel veel succes meis
Heb vertrouwen in jezelf!
Ik kan alleen maar reageren vanuit mijn eigen ervaring. En die is: Je ziet en ervaart nooit meer dan je mag zien en ervaren.
En ja, dat kunnen nogal eens heftige zaken zijn voor JOU.
Weet hierbij ook, dat je nooit meer op je bordje krijgt dan jij aankunt. Wat een ander bijvoorbeeld niet 'aankan' kun jij weer wel aan. Objectiviteit heet dat.
Als jij zaken ziet/oppikt van anderen, is dat een teken dat deze zaken van het bordje van die ander lopen, maar wat bij jou op het bordje weer terecht komt. Een zogenaamde 'overflow'; een teveel bij die persoon, wat overloopt naar jou toe.
Als jij deze dingen dus 'oppikt', BEN je al bezig het die ander makkelijker te maken. Begrijp je wat ik bedoel hiermee?
Want JIJ kunt deze dingen WEL verwerken.
In de huidige tijd zal dit steeds meer voorkomen overigens.
Verteer het op jouw manier, dan help je de ander weer.
Wat er over blijft, mag je de ander rustig vertellen/kenbaar maken.
Na deze eerste 'shock' en 'vertering' kun je heus rustig een foto lezen
Let dan in het begin wel heel goed op je eigen gevoel! Tiep van je af, maar vraag steeds: 'MAG ik dit vertellen?' Uiteindelijk zul je steeds beter in staat zijn te voelen wat je wel en niet mag vertellen.Dan gaat het heus heel erg goed komen
En hier op merudi mag alles meissie! Hier mag je leren, en nooit doe je het 'fout'. Want ook van fouten leer je. En hier MAG dat.
Dus ik zou zeggen, pik die foto eruit die JOU aanspreekt, vertel eventjes dat je een beginner bent bijvoorbeeld, en probeer feedback te krijgen van de 'gelezene'. Vragen zoals: 'dit komt in mij op, zo en zo, klopt dat?'
Of: 'okee, het kan zijn dat ik dit niet mag zeggen, maar zo en zo, voel je daar wat bij?'
Die feedback is voor jou heel belangrijk, zodat je je eigen stijl kan ontwikkelen.
Ook een tip: als jij het gevoel hebt dat iets heel gevoelig ligt, dan geef dat ook aan in je lezing, met de opmerking dat je hier per pb even op reageert. Helpt ook
Ergo: Probeer het gewoon, en daar waar je twijfels hebt; aangeven of er verder op ingaan per pb.
Heel veel succes meis
Heb vertrouwen in jezelf!
bloempje
jul 22 '10
ja nu je het zegt van die overflow..... dat klopt wel aardig denk ik. degene waar ik het over had is naar mijn gevoel ook een stukje rustiger geworden. maar heb ook een keer een hele avond liefde zitten sturen naar diegene omdat ik het gevoel had dat ze dat heeeeeeel hard nodig had. er kwam ineens iets in mij op wat ik op elke mogelijke manier moest zien te voorkomen en ja zo heb ik dus rustig een paar uren de tijd om het voor iemand beter te maken.
waar ik alleen bang voor ben is dus idd de reactie van het niet willen zien of het die verstopte in iemand dat ik dan ineens even opratel. het is namelijk vaak nogal cobfronterend. vandaar mijn terughoudendheid.
maar ik zal eens een paar pogingen wagen om te zien hoe het gaat hier:)
bedankt voor je peptalk:)
had het geloof ik even nodig......
het lucht wel op:)
Liefs Bloempje
waar ik alleen bang voor ben is dus idd de reactie van het niet willen zien of het die verstopte in iemand dat ik dan ineens even opratel. het is namelijk vaak nogal cobfronterend. vandaar mijn terughoudendheid.
maar ik zal eens een paar pogingen wagen om te zien hoe het gaat hier:)
bedankt voor je peptalk:)
had het geloof ik even nodig......
het lucht wel op:)
Liefs Bloempje
Anke
jul 22 '10
Juist als therapeut stuit je op dingen die mensen voor zichzelf verborgen willen houden. Niet altijd bewust, overigens.
Daarvoor is het goed om, zoals Mare al zegt, vragen te stellen als 'dit komt in mij op, zo en zo, klopt dat? Hoe ervaar jij het?'
Dan raak je het wel aan, maar kan de ander bepalen hoever het zal gaan. Dit is telkens een aftasten van de grenzen. Even kijken of je er een stukje overheen kunt, zonder de ander te kwetsen of in zijn schulp te doen kruipen.
En dat is oefenen
Daarvoor is het goed om, zoals Mare al zegt, vragen te stellen als 'dit komt in mij op, zo en zo, klopt dat? Hoe ervaar jij het?'
Dan raak je het wel aan, maar kan de ander bepalen hoever het zal gaan. Dit is telkens een aftasten van de grenzen. Even kijken of je er een stukje overheen kunt, zonder de ander te kwetsen of in zijn schulp te doen kruipen.
En dat is oefenen
Lin
jul 22 '10
Hoi Bloempje, ik kan me alleen maar aansluiten bij de anderen.
Het is ook een stuk eigenworden. Je lichaam , zowel het aardse als je lichtlichaam hebben ook de tijd nodig om zich hierin aan te passen. Na mate van tijd geeft je lichaam ook wel aan of iets goed of niet goed voelt om te vertellen om het dan op een andere manier te brengen. Want geconfronteerd worden met het verleden kan heel verhelderent en opruimend werken. Het zet mensen aan het denken ook omdat zij zijn verandert in de tijd en er nu wellicht iets mee kunnen. De koe bij de horens vatten op een respectvolle manier.
Ik ben erg benieuwd naar je fotolezingen hier op Merudi.
Want geloof me als ik zeg dat niemand perfect is en iedereen nog lerende is.
Liefs Linda
Het is ook een stuk eigenworden. Je lichaam , zowel het aardse als je lichtlichaam hebben ook de tijd nodig om zich hierin aan te passen. Na mate van tijd geeft je lichaam ook wel aan of iets goed of niet goed voelt om te vertellen om het dan op een andere manier te brengen. Want geconfronteerd worden met het verleden kan heel verhelderent en opruimend werken. Het zet mensen aan het denken ook omdat zij zijn verandert in de tijd en er nu wellicht iets mee kunnen. De koe bij de horens vatten op een respectvolle manier.
Ik ben erg benieuwd naar je fotolezingen hier op Merudi.
Want geloof me als ik zeg dat niemand perfect is en iedereen nog lerende is.
Liefs Linda
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
