Ik had vrijdagnacht heel raar gedroomd, er zijn flarden die ik me niet meer herinner, en andere delen weer wel.
" ik en m'n man - die in de droom als het ware steeds achter me staat, en mee ervaart maar niet wordt gezien in de droom - komen een soort zwarte hond tegen. Het had een lieve natte snoet, maar voor de rest leek ie niet op een hond. Eerder op allemaal platte zwarte ronde schijven en hij leek zelfs te zweven. Ik zat er naar te kijken en toen zag ik een waterstraaltje uit zo'n schijf komen, en nog een uit weer een ander schijf ... en nog een waterstraaltje, en toen heel vele waterstraaltjes. Ik dacht nog eerst " is het nu aan het plassen? (hihi) maar het bleek gewoon water te zijn, en toen voelde hij wat meer dolfijnachtig aan.
Toen hij gestopt was met waterstralen, besefte ik dat de hond zo was geworden, doordat er drie entiteiten aan hingen. Drie jonge kinderen, twee jongens en een meisje ( ik herkende de kinderen niet) Ze waren door het loslaten van dat water, vrij gekomen, en de hond leek meer en meer op een gewone hond en stond op zijn twee achterste poten achter de kinderen en sloeg zijn voorste poten, liefdevol rond de kinderen.
Ik wist dat deze kinderen dood waren, maar zij zelf niet. Toen zag ik ook dat we in feite al heel de tijd onder water zaten. Op de een of andere manier zag het eruit als lucht, maar het was water en konden we vrij ademen, geen probleem.
Ik deed een poging om hen bewust te maken dat ze dood waren en naar het licht konden gaan, en riep het meisje ( ze was de oudste, een jaar of 10, meisje met mooie lange bruine haren en volle ogen)en sprak haar liefdevol aan. Ik vertelde haar ook, dat als we het trapje opgingen dat we dan in een stad terecht kwamen, en dat daar lucht was. Op deze wijze hoopte ik dat ze ging beseffen dat ze dood was. Door het te ervaren.. Op dat moment dat ze de trapjes opging en in het luchtruim kwam.. stikte ze zowat. Ze kon niet meer lucht ademen. Ik zag het, en hiep haar onmiddelijk, en deed mond op mond beademing, wat dus logischerwijze totaal niet hielp, integendeel. Maar het was een reflex van me om dat te doen. Ik had haar in m'n armen en liep terug de trap af en....
einde droom, ik werd wakker.
Hoogstwaarschijnlijk betekent deze droom dat ik innerlijk nog enkele delen in mezelf de ruimte mag geven, of mag aanvaarden dat ze een plek hebben gevonden waar het zich goedvoelt. Namelijk in het water. (gevoelswereld..) Doch ieder uitleg is welkom!
droom ..
Delen:
Lin
jul 16 '10
Apparte droom Tinne, dat zeker
Weetje ik heb ook het gevoel dat water ervoor staat dat je soms niets anders kan doen dan met de stroming mee te gaan. Want water tegenhouden is niet een eenvoudige klus...mss wil je soms te veel voor andere overnemen/oplossen waardoor de ander mss niet het gevoel heeft zelf te kunnen ademenen (ruimte) om zich bewust te maken en kennis te maken met zijn of haar eigen kunnen.
Dit kwam bij mij als op toen ik je droom las.
Liefs Lin
Weetje ik heb ook het gevoel dat water ervoor staat dat je soms niets anders kan doen dan met de stroming mee te gaan. Want water tegenhouden is niet een eenvoudige klus...mss wil je soms te veel voor andere overnemen/oplossen waardoor de ander mss niet het gevoel heeft zelf te kunnen ademenen (ruimte) om zich bewust te maken en kennis te maken met zijn of haar eigen kunnen.
Dit kwam bij mij als op toen ik je droom las.
Liefs Lin
admin
jul 16 '10
Origineel bericht van: Lin
...mss wil je soms te veel voor andere overnemen/oplossen waardoor de ander mss niet het gevoel heeft zelf te kunnen ademenen (ruimte) om zich bewust te maken en kennis te maken met zijn of haar eigen kunnen.
Dit kwam bij mij als op toen ik je droom las.
Liefs Lin
Dit kwam bij mij als op toen ik je droom las.
Liefs Lin
Even over nagedacht...
Het was niet zo dat het kleine meisje met bepaalde gevoelens zat, maar ikzelf.
Ik denk dat je ergens wel een soort hint geeft, maar het zit anders voel ik,
nl, dat ik ze wilde bewustmaken dat ze in het water leefde en dood was. En als ik daar dieper over doorvoel, is het kleine meisje mezelf, het kind in mij.
Ik ben een gevoelsmens(water), totaal.. in al haar facetten.Maar ik kan loskomen van die gevoelsmens(water), ik kan loskomen van mezelf en leven vanuit en met de cosmos (lucht), en ik kan beiden zijn, gevoelig zijn én vanuit de bron handelen en zijn. Naargelang de situatie of het werk dat ik doe.
In dat werk wat ik doe (vanuit de lucht die water is, en virsa versa) kom ik mezelf als kind tegen, maar ik herken het niet (meer)
Ik zat als kind vroeger té veel in de gevoelswereld, terwijl ik innerlijke wijsheid bezat en intuitief, en contakt had met de Bron. Maar ik kon niet veel met die wijsheid en dat contakt doen,want ik hing vast aan diegene die over mij besliste (zwarte hond, die water afscheidt = emotie's van derden,vb ouders), en was zodoende een soort dode.
De droom zegt me nu - volgens mij - dat ik het kind van toen, mag laten voor wie het was. Het is goed, ze koos daarvoor toen, en dat hoef ik niet nogmaals weer eens te gaan veranderen. Ik ben NU, en zij was toen..
Zij kon niet anders, ikke wel!
admin
jul 16 '10
Hoi Tinne,
Ik had me net even ingesteld op je droom en zie warempel dat je er zelf al een uitleg aan kan geven, het klopt want ik kreeg ook deze uitleg ervan...
liefs van Bea
Ik had me net even ingesteld op je droom en zie warempel dat je er zelf al een uitleg aan kan geven, het klopt want ik kreeg ook deze uitleg ervan...
liefs van Bea
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
