foto marieke
Zou iemand mijn foto willen lezen? Het is een recente foto (gisteren gemaakt)
Ik ben heel erg benieuwd wat jullie over mij kunnen vertellen.
Alvast bedankt,
groeten Marieke
wianhalu: wil iemand mijn foto lezen?
Delen:
Lin
jul 9 '10
Hoi Marieke
Een mooie foto trouwens,
Wat ik heb mogen voelen is dat ik vooral buiten jou om
een bepaalde druk voel..intuitief ;voelt het aan dat zowel in je omgeving als jijzelf hele hoge verwachtingen vanjezelf eist.
Je buik voel ik rommelen, frustratie als iets niet lukt lijkt zich direct in buikklachten om te zetten.
Ook lijk ik een beeld van vroeger te zien,
papá's prinses, waar jij was was hij ook en andersom.
Je bent heel makkelijk in omgang met mensen, je laat mensen ook heel makkelijk in je leven toe. Maar je lijkt ze ook zo weer los te laten als het niet meer klikt.
Heb je met regelmaat ook te maken met hoofdpijn/micraine ?
Daarnaast zie ik een aantal overleden dierbaren achter je staan
samen met een hele boel andere energieen (goed) staan.
Je word in elk geval goed beschermt.
Heb jij je als kind veel alleen gevoeld op de basisschool ?
Omdat je het gevoel toen ook al had anders te zijn ?
In anders bedoel ik dat je zelf ook overledenen voelt, opmerkt.
Want ik zie nl een klein meisje bij een witte buro onder een raam zitten. Wat huilend en pruilend pratend met een overleden klein meisje...Heb het idee dat het om jou gaat ?
Heb je ook nog een oudere zus met blond haar ?
In afwachting van je reactie
Liefs Lin
Een mooie foto trouwens,
Wat ik heb mogen voelen is dat ik vooral buiten jou om
een bepaalde druk voel..intuitief ;voelt het aan dat zowel in je omgeving als jijzelf hele hoge verwachtingen vanjezelf eist.
Je buik voel ik rommelen, frustratie als iets niet lukt lijkt zich direct in buikklachten om te zetten.
Ook lijk ik een beeld van vroeger te zien,
papá's prinses, waar jij was was hij ook en andersom.
Je bent heel makkelijk in omgang met mensen, je laat mensen ook heel makkelijk in je leven toe. Maar je lijkt ze ook zo weer los te laten als het niet meer klikt.
Heb je met regelmaat ook te maken met hoofdpijn/micraine ?
Daarnaast zie ik een aantal overleden dierbaren achter je staan
samen met een hele boel andere energieen (goed) staan.
Je word in elk geval goed beschermt.
Heb jij je als kind veel alleen gevoeld op de basisschool ?
Omdat je het gevoel toen ook al had anders te zijn ?
In anders bedoel ik dat je zelf ook overledenen voelt, opmerkt.
Want ik zie nl een klein meisje bij een witte buro onder een raam zitten. Wat huilend en pruilend pratend met een overleden klein meisje...Heb het idee dat het om jou gaat ?
Heb je ook nog een oudere zus met blond haar ?
In afwachting van je reactie
Liefs Lin
Acheliah
jul 10 '10
Vrolijke meid die verdriet verbergt. Staat wel positief in het leven maar moet nog wel het één of ander verwerken iets uit verleden. Vroeger was je best wel vaak alleen, eenzaam zeg maar. Ook ben je heel erg verlegen niet iemand die op de voorgrond staat of graag in de belangstelling. Met jou komt het wel goed meis.
Liefs Angel
Liefs Angel
wianhalu
jul 10 '10
Hoi Marieke
Een mooie foto trouwens,
Dankjewel, ook bedankt dat je mijn foto wilt lezen! Ik heb de tranen in mijn ogen staan..zal per punt reactie geven.
Wat ik heb mogen voelen is dat ik vooral buiten jou om
een bepaalde druk voel..intuitief ;voelt het aan dat zowel in je omgeving als jijzelf hele hoge verwachtingen vanjezelf eist.
Dit klopt zeker..ik zal het nu even alleen het voorbeeld geven wat nu speelt in mijn werk. (maar dat ik veel van mezelf eis dat speelt altijd) ik werk 4 dagen in de week op een vaste groep in de kinderopvang. Ik draag veel verantwoordelijkheid voor mijn werk, wil dat alles goed gaat, en dat ik overal controle op kan houden...Nu werkt mijn naaste collega nog maar halve dagen ivm bekken instabilliteit door haar zwangerschap. Momenteel komt er veel op mijn schouders omdat ik de andere helft van de dag altijd met een inval kracht werk. Heb het gevoel dat de boel uit mijn handen glipt en dat ik het overzicht kwijt raak. Mijn leidinggevende waren al op de hoogte hoe ik inelkaar zat, en ook vroegtijdig aan gegeven dat ik het liefst 1 vast gezicht er bij wou die halve dagen.... maar continu toch anderen...Waardoor ik nu een beetje ben "overgestoomd".
Stond woensdag huilend in het kantoor... en heb vrijdag en maandag vrij om even bij te tanken... hoop dat ze hier snel een oplossing voor hebben!(ze gaan nu wel voor een oplossing kijken)
Je buik voel ik rommelen, frustratie als iets niet lukt lijkt zich direct in buikklachten om te zetten. Al vanaf kleins af aan liepen mijn ouders met me bij een kinderarts omdat ik zo veel/vaak buikpijn had... achteraf valt alles voor mijzelf op een rij en heb ik last van prikkelbare darm syndroom. Dit gaat tijden goed, maar kan ook zo omslaan in diarree, obstipatie, enorme steken. Dit heeft zeker te maken met spanningen. In januari ben ik gestopt met de pil.. en vanaf dat moment is het weer helemaal mis gegaan. Weer bij dokter geweest en bloedgeprikt/ontlasting onderzoek.. maar komt niets uit. Toch dat prikkelbaredarmsyndroom. Omdat ik een kinderwens heb hebben ze geen passend medicijn wat ik kan proberen om het minder te laten worden. Moet zeggen dat het ondanks de drukte op mijn werk, deze maand redelijk stabiel is en minder pijn
Ook lijk ik een beeld van vroeger te zien,
papá's prinses, waar jij was was hij ook en andersom.
mijn moeder is na mijn geboorte een jaarlang opgenomen geweest in een psychiatrische kliniek. Ze kreeg een postnatale depressie. Hierdoor ben ik mijn eerste levensjaar heel veel bij mijn vader geweest. Op latere leeftijd is mij pas duidelijk geworden dat mijn moeder dit heeft gehad,.. er is hier nooit echt open over gesproken. tot 3 jaar terug wist ik pas dat ze een jaarlang opgenomen is geweest!dit vertelde een tante van mij. (ben nu bijna 25) Mijn moeder is altijd aan de antidepresiva gebleven... en heeft dit 4 jaar geleden terug langzaam afgebouwd en is hier van af geweest.. helaas had ze het weer 'nodig' en gebruikt ze het weer sind 3 weken. Ik zie mij zelf als een ouder tegenover mijn moeder.
De band tussen mijn vader en mij zou vroeger vast heel sterk zijn geweest... rond mijn pubertijd klikte het absoluut niet, en sinds ik uit huis ben hebben we een fijne band!
Je bent heel makkelijk in omgang met mensen, je laat mensen ook heel makkelijk in je leven toe. Maar je lijkt ze ook zo weer los te laten als het niet meer klikt.
Ik ben open naar mensen toe, en vind contact prettig. Helaas ben ik soms zwaar door mensen de grond in getrapr.. waardoor ik heb geleerd dat het in je leven eenmaal een komen en gaan van mensen'vrienden' is. wel hecht ik veel waarde aan mn goede vrienden.
Heb je met regelmaat ook te maken met hoofdpijn/micraine ?
vooral de laatste 2 weken heb ik met vlagen erge steken/hoofdpijn. Verder heb ik als kind zijnde ook veel hoofdpijn gehad (spanningshoofdpijn) ik gebruikte op een gegevenmoment zelfs betablokkers/spierverslappers om het minder te krijgen.
Daarnaast zie ik een aantal overleden dierbaren achter je staan
samen met een hele boel andere energieen (goed) staan.
Je word in elk geval goed beschermt.
Dit vind ik fijn om te horen!
Heb jij je als kind veel alleen gevoeld op de basisschool ?
Omdat je het gevoel toen ook al had anders te zijn ?
In anders bedoel ik dat je zelf ook overledenen voelt, opmerkt.
Want ik zie nl een klein meisje bij een witte buro onder een raam zitten. Wat huilend en pruilend pratend met een overleden klein meisje...Heb het idee dat het om jou gaat ?
Heb je ook nog een oudere zus met blond haar ?
Ik heb me wel veel alleen gevoeld op de basisschool, maar weet niet of dit te maken heeft met 'anders' zijn in het opzicht wat jij noemt. Ik kan mezelf niet herinneren dat ik dit zo sterk gehad heb als je omschrijft. Wel krijg ik soms kippenvel en voel ik aanwezigheid,.. maar daar houd het voor nu mee op. Misschien is dit anders geweest wat ik mij niet kan herinneren?
Ik weet niet wie je bedoeld met een overleden klein meisje helaas.
Ik heb geen oudere zus met blond haar...(heb een jonger zusje met rood haar) Zelf heb ik wel veel gehuild vroeger, maar dat was niet aan een wit bureau volgensmij? wel onder een raam.
In afwachting van je reactie
Heel erg bedankt! heel byzonder
Liefs marieke
Liefs Lin
Een mooie foto trouwens,
Dankjewel, ook bedankt dat je mijn foto wilt lezen! Ik heb de tranen in mijn ogen staan..zal per punt reactie geven.
Wat ik heb mogen voelen is dat ik vooral buiten jou om
een bepaalde druk voel..intuitief ;voelt het aan dat zowel in je omgeving als jijzelf hele hoge verwachtingen vanjezelf eist.
Dit klopt zeker..ik zal het nu even alleen het voorbeeld geven wat nu speelt in mijn werk. (maar dat ik veel van mezelf eis dat speelt altijd) ik werk 4 dagen in de week op een vaste groep in de kinderopvang. Ik draag veel verantwoordelijkheid voor mijn werk, wil dat alles goed gaat, en dat ik overal controle op kan houden...Nu werkt mijn naaste collega nog maar halve dagen ivm bekken instabilliteit door haar zwangerschap. Momenteel komt er veel op mijn schouders omdat ik de andere helft van de dag altijd met een inval kracht werk. Heb het gevoel dat de boel uit mijn handen glipt en dat ik het overzicht kwijt raak. Mijn leidinggevende waren al op de hoogte hoe ik inelkaar zat, en ook vroegtijdig aan gegeven dat ik het liefst 1 vast gezicht er bij wou die halve dagen.... maar continu toch anderen...Waardoor ik nu een beetje ben "overgestoomd".
Stond woensdag huilend in het kantoor... en heb vrijdag en maandag vrij om even bij te tanken... hoop dat ze hier snel een oplossing voor hebben!(ze gaan nu wel voor een oplossing kijken)
Je buik voel ik rommelen, frustratie als iets niet lukt lijkt zich direct in buikklachten om te zetten. Al vanaf kleins af aan liepen mijn ouders met me bij een kinderarts omdat ik zo veel/vaak buikpijn had... achteraf valt alles voor mijzelf op een rij en heb ik last van prikkelbare darm syndroom. Dit gaat tijden goed, maar kan ook zo omslaan in diarree, obstipatie, enorme steken. Dit heeft zeker te maken met spanningen. In januari ben ik gestopt met de pil.. en vanaf dat moment is het weer helemaal mis gegaan. Weer bij dokter geweest en bloedgeprikt/ontlasting onderzoek.. maar komt niets uit. Toch dat prikkelbaredarmsyndroom. Omdat ik een kinderwens heb hebben ze geen passend medicijn wat ik kan proberen om het minder te laten worden. Moet zeggen dat het ondanks de drukte op mijn werk, deze maand redelijk stabiel is en minder pijn
Ook lijk ik een beeld van vroeger te zien,
papá's prinses, waar jij was was hij ook en andersom.
mijn moeder is na mijn geboorte een jaarlang opgenomen geweest in een psychiatrische kliniek. Ze kreeg een postnatale depressie. Hierdoor ben ik mijn eerste levensjaar heel veel bij mijn vader geweest. Op latere leeftijd is mij pas duidelijk geworden dat mijn moeder dit heeft gehad,.. er is hier nooit echt open over gesproken. tot 3 jaar terug wist ik pas dat ze een jaarlang opgenomen is geweest!dit vertelde een tante van mij. (ben nu bijna 25) Mijn moeder is altijd aan de antidepresiva gebleven... en heeft dit 4 jaar geleden terug langzaam afgebouwd en is hier van af geweest.. helaas had ze het weer 'nodig' en gebruikt ze het weer sind 3 weken. Ik zie mij zelf als een ouder tegenover mijn moeder.
De band tussen mijn vader en mij zou vroeger vast heel sterk zijn geweest... rond mijn pubertijd klikte het absoluut niet, en sinds ik uit huis ben hebben we een fijne band!
Je bent heel makkelijk in omgang met mensen, je laat mensen ook heel makkelijk in je leven toe. Maar je lijkt ze ook zo weer los te laten als het niet meer klikt.
Ik ben open naar mensen toe, en vind contact prettig. Helaas ben ik soms zwaar door mensen de grond in getrapr.. waardoor ik heb geleerd dat het in je leven eenmaal een komen en gaan van mensen'vrienden' is. wel hecht ik veel waarde aan mn goede vrienden.
Heb je met regelmaat ook te maken met hoofdpijn/micraine ?
vooral de laatste 2 weken heb ik met vlagen erge steken/hoofdpijn. Verder heb ik als kind zijnde ook veel hoofdpijn gehad (spanningshoofdpijn) ik gebruikte op een gegevenmoment zelfs betablokkers/spierverslappers om het minder te krijgen.
Daarnaast zie ik een aantal overleden dierbaren achter je staan
samen met een hele boel andere energieen (goed) staan.
Je word in elk geval goed beschermt.
Dit vind ik fijn om te horen!
Heb jij je als kind veel alleen gevoeld op de basisschool ?
Omdat je het gevoel toen ook al had anders te zijn ?
In anders bedoel ik dat je zelf ook overledenen voelt, opmerkt.
Want ik zie nl een klein meisje bij een witte buro onder een raam zitten. Wat huilend en pruilend pratend met een overleden klein meisje...Heb het idee dat het om jou gaat ?
Heb je ook nog een oudere zus met blond haar ?
Ik heb me wel veel alleen gevoeld op de basisschool, maar weet niet of dit te maken heeft met 'anders' zijn in het opzicht wat jij noemt. Ik kan mezelf niet herinneren dat ik dit zo sterk gehad heb als je omschrijft. Wel krijg ik soms kippenvel en voel ik aanwezigheid,.. maar daar houd het voor nu mee op. Misschien is dit anders geweest wat ik mij niet kan herinneren?
Ik weet niet wie je bedoeld met een overleden klein meisje helaas.
Ik heb geen oudere zus met blond haar...(heb een jonger zusje met rood haar) Zelf heb ik wel veel gehuild vroeger, maar dat was niet aan een wit bureau volgensmij? wel onder een raam.
In afwachting van je reactie
Heel erg bedankt! heel byzonder
Liefs marieke
Liefs Lin
wianhalu
jul 10 '10
Vrolijke meid die verdriet verbergt. Staat wel positief in het leven maar moet nog wel het één of ander verwerken iets uit verleden. Vroeger was je best wel vaak alleen, eenzaam zeg maar. Ook ben je heel erg verlegen niet iemand die op de voorgrond staat of graag in de belangstelling. Met jou komt het wel goed meis.
Liefs Angel
Dankjewel voor het lezen van mijn foto! Mijn verdriet uit het verleden klopt inderdaad. Mijn moeder heeft na mijn geboorte een postnatale depressie gehad en is daar voor een jaar lang opgenomen geweest. Het doet mij veel verdriet dat er met mij nooit speciefiek en duidelijk over gesproken is, maar dat het een beetje onder gedaan word, met 'oh ik ging s nachts luiers wassen'.
Mijn moeder heeft haar hele leven door in een depressie gezeten waar ik heel moeilijk mee om kon gaan. Ze zag alleen het negatieve. Durfde niet naar huis als ik gevallen was en mijn broek was kapot. Ook al had ik heel veel pijn... mijn moeder werd alleen kwaad om de kapotte broek. Zo zijn er nog veel mee voorbeelden. Ik heb een zusje van 9 jaar jonger... waardoor ik heel erg mezelf heb terug gezien. Waardoor ik ook alles voor mezelf duidelijk kreeg. Ook zij heeft last gehad van spanningen waarmee ze bij de huisarts heeft gelopen.... Ik wist wel beter, dit was niet wat medisch.
* nu ik dit stukje terug lees is het net of mijn moeder er niet meer is... Maar mijn moeder leeft nog steeds hoor.. beetje raar geschreven. (Hier boven heb ik ook nog een stukje geschreven wat hier ook op van toepassing is)
Idd ik sta liever niet helemaal op de voorgrond en kan heel verlegen zijn.
bedankt! liefs marieke
Liefs Angel
Dankjewel voor het lezen van mijn foto! Mijn verdriet uit het verleden klopt inderdaad. Mijn moeder heeft na mijn geboorte een postnatale depressie gehad en is daar voor een jaar lang opgenomen geweest. Het doet mij veel verdriet dat er met mij nooit speciefiek en duidelijk over gesproken is, maar dat het een beetje onder gedaan word, met 'oh ik ging s nachts luiers wassen'.
Mijn moeder heeft haar hele leven door in een depressie gezeten waar ik heel moeilijk mee om kon gaan. Ze zag alleen het negatieve. Durfde niet naar huis als ik gevallen was en mijn broek was kapot. Ook al had ik heel veel pijn... mijn moeder werd alleen kwaad om de kapotte broek. Zo zijn er nog veel mee voorbeelden. Ik heb een zusje van 9 jaar jonger... waardoor ik heel erg mezelf heb terug gezien. Waardoor ik ook alles voor mezelf duidelijk kreeg. Ook zij heeft last gehad van spanningen waarmee ze bij de huisarts heeft gelopen.... Ik wist wel beter, dit was niet wat medisch.
* nu ik dit stukje terug lees is het net of mijn moeder er niet meer is... Maar mijn moeder leeft nog steeds hoor.. beetje raar geschreven. (Hier boven heb ik ook nog een stukje geschreven wat hier ook op van toepassing is)
Idd ik sta liever niet helemaal op de voorgrond en kan heel verlegen zijn.
bedankt! liefs marieke
wianhalu
jul 18 '10
@ lin: ik ben toch nog wel benieuwd wat je nog kan vertellen over dat overleden meisje? Of is dat niet mogelijk?
Lin
jul 19 '10
Als het goed is heb ik je een prive berichtje gestuurd,
Als het niet gelukt is dan schrijf ik er nog wel 1.
Liefs Linda
Als het niet gelukt is dan schrijf ik er nog wel 1.
Liefs Linda
wianhalu
jul 24 '10
Als er meer mensen zijn die de foto willen proberen te lezen, ga je gang hoor! Vind het interressant wat mensen kunne vertellen en ik geef je ook zeker antwoord terug zodat je er zelf misschien van kan leren.
of willen jullie nog een recente foto?
of willen jullie nog een recente foto?
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
