Angst om in een massa van mensen te zijn

Heeel herkenbaar!
hoe doe je dat dan met uitgaan? je kan een wit licht om je heen visualiseren.
Ikzelf heb hier ook zo'n last van, met koninginnenacht nog ben ik wezen stappen maar op een gegeven moment wordt het zo druk dat je eigenlijk alleen nog maar bezig bent met proberen aftesluiten.

sterkte meis!

Lieve Natalie,
jaa inderdaad, dat had ik donderdagaaf tijdens Queensnight dus ook..maar omdat ik nog maar net bezig ben met mijn spirituele ik te ontwikkelen ken ik nog niet veel tools om met dat soort dingen om te gaan..ik blokeer gewoon heel erg, terwijl ik dat niet wil..Dankjewel voor je tip
Liefs!

Hoihoi

Dit komt me ook heel erg bekend voor, had het ook als kind al, net als jij.
Ik probeer grote menigten altijd te ontwijken, maar als ik er doorheen moet, probeer ik, net als Natalie zei, een wit licht om me heen te visualiseren, waarop alle narigheid van andere mensen afketsen. Dit helpt erg goed, en je hoeft niet super spiritueel te zijn om dat te kunnen! Gewoon een beetje oefenen.
Bij het uitgaan voel ik me nog steeds soms heel erg moe, vooral als het niet leuk/saai is loop ik snel leeg en wil ik naar huis omdat ik zo moe word. Mijn tip aan jou is, doe vooral dingen die je leuk vind. Ga naar je favoriete artiest, dans op leuke muziek, of praat met mensen die je "aanspreken". (en ontwijk dus plaatsen die niet goed aanvoelen) Persoonlijk krijg ik van dansen tijdens het uitgaan zo veel energie, dat het helemaal niet moeilijk meer is om sferen van mensen niet binnen te laten! Dat komt omdat ik dan in mijn eigen power zit en niemand daar meer bij kan komen. Zo kom ik de nacht wel door en wil ik vaak helemaal niet meer naar huis.
Succes met het oefenen van je lichtbol, die werkt echt goed

Lieve Themoon,
bedankt voor je berichtje:)! precies zoals jij jezelf omschrijft hoe je je op zo n moment voelt, voel ik me ook.. k'ga hard oefenen met mn lichtbol;)
Liefs!

Oh dit is heel herkenbaar, ik ontwijk ook graag grote mensenmassa's, zou uit mezelf bijvoorbeeld ook nooit naar een concert gaan. Vroeger begreep ik mezelf daar niet om, nu wel. Het helpt om je af te sluiten inderdaad door visusalisatie. Dat man met wit licht, of door je zonnevlecht (valk boven je navel) als een bloem te zien en die dicht te laten gaan.

Hoi Leanne,

Dit is zeker lastig als je moeite hebt met mensen massa's. Als je kijkt naar je chakra's dan is je zonnevlecht (die boven je navel zit) verantwoordelijk voor het oppikken van de gevoelens van je omgeving. Wat dus zowiezo helpt is het sluiten van deze chakra. Je visualiseert dat je een bloem hebt op je navel, en dat je dan 1 voor 1 de blaadjes sluit. Je zal dan een stuk minder binnen krijgen van je omgeving. Daarnaast helpt het zeker om je in een wit licht te zetten, of jezelf in een pyramide van licht te plaatsen. Aarden is ook iets wat goed helpt, dus breng je aandacht naar je voeten en voel je gedragen door de aarde.

Wat er namelijk gebeurd als je tussen een menigte loopt, is dat de energie van alle mensen om je heen, die vooral gericht zijn op de ander (want dat is het probleem met de mensen vandaag de dag), heel erg bij je binnenkomt, omdat je zelf ook erg gericht bent op de ander (wat vinden ze van me, doe ik nu niet gek, vinden ze me raar, wordt ik wel geaccepteerd, etc.). Echter is het verschil dat jij zo gevoelig bent voor deze energieën, dat ze in jou beginnen mee te trillen met de rest en het dus eigenlijk enorm versterkt wordt in jezelf.

Afsluiten is dus eigenlijk een goed hulpmiddel om er tegen te kunnen, maar daarmee neem je dus de eigenlijke oorzaak niet weg. Laat je je onzekerheid over jezelf los, en richt je je energie niet meer op je omgeving, dan zal je er totaal geen last van hebben. Hoe moeilijk het ook is, blijf dus bij jezelf!

Lieve Jorine en NiMs!

Dank voor jullie berichtjes:) en voor jullie 'zonnevlecht tip'! Ik heb uhm vandaag even uitgeprobeerd in de trein en het helpt mij echt! Kost wel wat oefening nog, maar ik ben echt blij met jullie advies:) Dank jullie wel:)

En nims, wat je over het 'richten op de ander zegt' daar heb je een punt..komt denk ik van vroeger waarin ik als klein kindje altijd het gevoel had dat ik niet mezelf mocht zijn van mijn omgeving en altijd dus naar manieren zocht om maar bevestiging te krijgen van mn omgeving..met dat stukje in mezelf moet ik zeker nog wat doen;) dank je wel voor je inzicht!

Liefs!

Daar zeg je zeker iets waarvan ik denk dat voor veel meer mensen dit geld die hier ook last van hebben. Als je namelijk van kleins af aan al het gevoel krijgt dat je er niet mag zijn, dan ga je heel erg scherp opletten hoe je je "hoort" te gedragen. En dat dit heel vermoeiend en verwarrend is, is dan weer hier het gevolg van. Zeker als er veel mensen om je heen zijn die allemaal verwarrende en conflicterende signalen naar je sturen, want tenslotte wil iedereen weer dat je anders bent. En dat kan best overweldigend zijn.

Lieve l´arbe de vie, ik denk dat dit veel te maken heeft met hoe jij naar jezelf en de mensen om je heen kijkt. Alles wat we beleven zit voor een groot deel in onze eigen beleving!

Stel je eens voor:
Je staat in een vliegtuig, de zijkant is al open, naast je zie je nog meer mensen die klaar zijn voor de sprong. je voelt je parachute op je rug en vraagt je af of je dit wel moet doen.
Er kan je niets gebeuren..

Stop even met denken en laat je dieperliggende gedachten waarin je steeds bedenkt hoe het zou moeten zijn, je (faal) angsten die door je gedachten juist alleen maar versterkt worden nu direct los en spring mee in het diepe. Er is geen goed, er is geen fout, je hebt gesprongen en die ervaring is onvergetelijk.

Zo is het leven, het gaat erom dat jij er mag zijn, precies zoals je bent, je angsten mag je voelen, onder ogen komen en daardoor verwerken, beseffen dat jij net zo veel bent als ieder ander en de moed vind te kiezen voor jezelf, ongeacht wat andere mensen doen. Je bent een prachtig en waardevol mens.

Wanneer jij je minder aantrekt van allerlei verwachtingen, je rekening houdt met wat jij belangrijk vind en goed is voor jou, je puur in jezelf bezig bent en alleen rekening houdt waar het mogelijk en redelijk is, je ook geen hinder meer ondervind van energieën die niet van jou zijn, of angstige gevoelens in jou aanraken.

Lieve Petra,
Dankje wel voor je reactie en je 'visualiserende voorbeeld':) Je zegt heel treffende dingen, bv ''Wanneer jij je minder aantrekt van allerlei verwachtingen" Heel treffend! Ook "dat jij er mag zijn". Ik had me niet beseft dat ik daar zo ver vanaf ben geraakt in de loop van de jaren..Dankje wel voor je inzicht!
Liefs!

Je bent net als ik en ieder ander..nodig, belangrijk en essentieel in je eigen leven en ook in dat van anderen. Go for it!
Dikke knuffel!

Ik denk dat een aangeleerd gedrag om aan de verwachtingen te "moeten" voldoen van anderen omt zijn zoals zij willen dat je moet zijn.. dat dit angst veroorzaakt,
omdat je in je diepste binnenste je trouwheid aan wie je zélf bent, probeert los te laten om aan die verwachtingen van anderen te voldoen.
Je merkt dat je dat niet kunt of als je probeert te zijn zoals zij, dat je dan verder wegbent van wie je zelf bent en dat zorgt voor angst,
tevens het gevoel van niet aan die verwachtingen van je dierbaren te kunnen voldoen, en daardoor niet geliefd te worden,
zorgt voor een angst.
Dus beiden angsten ' angst om niet trouw te blijven aan wie je zelf bent en dus verder weg geraakt van je eigen zelf" en de angst " als ik niet aan de verwachtingen van m'n omgeving voldoe om te zijn zoals zij graag willen dat ik ben, gaan ze niet meer van me houden" ,;
zorgen voor spanningen die weerspiegelen in de groepsmassa.

mooi antwoord bellefleur

Ik herken hier veel in. Zoveel dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat er mensen zijn zonder die angsten, tenzij je psychopaat bent. Er zal toch wel een gezonde middenweg zijn tussen zo angstig zijn dat het je belemmert en doen waar je zin in hebt ten koste van je medemens?

Die middenweg is er zeker, al zal ieder mens ook wel eens een keer een keuze maken die ten koste gaat van zichzelf of juist niet zo prettig is voor de ander, maar wellicht gebeurd ook dat niet voor niets..

Ik ben zonder die angst, maar toch echt geen psychopaat. Ik sta zonder problemen tussen menigtes en voel me er helemaal happy mee. Ik trek me dan ook totaal niets aan van wat iemand anders van mij vind en kan het daarom ook zonder problemen.

Vanuit mijn eigen kracht er zijn, is het enige wat hiervoor nodig is.

Stel, je staat schouder aan schouder op elkaar gepakt, en dan moet je een scheet laten. Dat zou jij zonder gêne kunnen doen?

hahahaha

Hahah ik ben benieuwd of Nims daar "schijt" aan heeft!