Eigenlijk geen droom maar meer een visioen wat ik vanochtend beleefde, want ik was gewoon wakker
Ik was te paard en ging naar Atlantis...
Ik kwam bij een pad, soort zandpad, dat over de zee liep (of ertussen lag ofzo) In de verte zag ik de stad liggen, als een eiland. Heel mooi blinkend in de zon. Veel gebouwen en helemaal rond was het eiland. Bovenop was een soort van tempel.
Ik kwam bij een hek, stapte van mijn paard en ging voor het hek staand. Het hek bestond uit twee smeedijzeren hek-deuren met op iedere deur een jacobs-schelp. Net zo'n schelp als ik energetisch bij mij draag, op mijn zonnevlecht. Opeens begon mijn schelp te schijnen en resoneerde met de schelpen op de hek-deuren. De deuren gingen voor mij open. Ik liep over het pad richting de stad. Maar ik kwam niet in de stad.
Vlak voordat ik bij de stad kwam, verscheen er een enorme slang, heel groot. Ik was niet bang, integendeel zelfs. Ik stapte op de kop van de slang en die cirkelde ronde de stad. Bedekte de stad helemaal terwijl hij nog steeds rond en over de stad als in een spiraal naar boven werkte.
Uiteindelijk kwamen we in het midden boven op de stad terecht. Van de stad was niets meer te zien, want die lag volledig onder de enorme slang. Maar in het midden kwam vanuit een soort van ronde put of restant van een tempel een helder witte lichtpoort. Ik stapte dankbaar van de slang af en stapte zo in de lichtpoort en ging omhoog, werd erin meegenomen. Als in een wenteling bleef ik maar omhoog gaan, steeds hoger...
Lang zag ik niets, een halve dag ging voorbij...
Toen ik later weer ging kijken, zag ik dat ik in een hele lichte omgeving was, echt warm geel wit goud licht. Heerlijk was het daar. Maar heel gek het leek wel of er gebouwd werd waar ik was. Ik zag allemaal gebouwen die half af waren en alsof er nog aan gewerkt werd. Ik vroeg aan mijn gids waar ik was. Hij zei "het nieuwe Atlantis". Ik vroeg hem waarom, "het is nog in aanbouw" zei hij, "hier ga je later wonen" zei hij nog, "het is een nieuwe dimensie voor de nieuwe geesten van deze tijd"...