Vriendschap

Het verandert soms waar ik zelf geen vat op heb of het gebeurd gewoon...

heb je graag één persoon die je helpt voor het leven?
Of die bij je blijft je hele leven lang?
Die is er namelijk wel hoor, op Cosmisch niveau is het je Gids,
Hij (of het is een zij) zet mensen op je pad, die je met verschillende zaken helpen, het leven te begrijpen op spiritueel niveau.
later.. zal je zeker je Gids beter kunnen aanvoelen, en er een hecht kontakt mee maken en met hem communiceren.
via boeken, gesprekken, mensen, gebeurtenissen, laat hij jou dan lessen leren, en geeft hij antwoord op je vragen.
zo is het in alle geval voor mij, en ik vermoed dat dit voor vele mensen zo is!

vriendschap gaat over Liefde, kameraadschap, en warmte..gehechtheid, en verbondenheid.
het aspect helpen komt daar wel bij, maar is niet de hoofdtoon.
Ook dat verandert, of uit zich steeds in een andere vorm.
Zo heb ik bv. hele hechte vriendschappen via msn, we wonen nl te veraf om elkaar steeds te ontmoeten.

Van de week kreeg ik onderstaande tekst toegestuurd. Die tekst is hier al vaker geplaatst, ik vind hem in dit topic wel heel toepasselijk....


Waarom komen en gaan bepaalde mensen in je leven?

Mensen komen in je leven om een bepaalde reden,

een seizoen of een heel leven.

Als je weet welke reden het is,

weet je wat je voor die persoon kunt doen.

Als iemand in je leven is om een reden,

is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.

Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen,

je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek,

emotioneel of spiritueel te helpen.



Ze lijken door IETS gestuurd en dat zijn ze ook,



Ze zijn er om een reden waarvan IETS het nodig vindt dat ze er zijn.

Dan, zonder dat jij iets verkeerds doet, of op zomaar een moment,

zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen.

Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.

Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.

Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan,

onze wens is vervuld, hun werk is gedaan.

Het gebed dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.

Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen,

omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leven.

Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen.

Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.

Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.

Geloof het, het is echt, maar slechts voor een seizoen.

Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen,

dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben.

Het is jouw taak de lessen te accepteren.

Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.



‘Men zegt: ‘Liefde is blind maar vriendschap is helderziend’.

Kimmeke, als je meer de mensen om je heen bedoelt in je vraag, denk ik dat het ook een natuurlijk iets is. Je zoekt mensen om je heen die je spiegelen. Daar leer je van voor jezelf. Als je geleerd hebt, wacht je een volgende uitdaging. En daarvoor komen weer anderen. Andersom, je ervaart soms dat je niet meer zoveel met mensen hebt wat je vroeg wel zo ervaarde. En dat is ook om die reden.

Soms zijn mensen daarom lang om je heen, en anderen weer korter.

Het is als zit je in een trein. Daar stappen mensen in en reis je samen een Weg, totdat de wegen scheiden en deze dan ook weer uit je trein stapt. Zo is je levenstrein. Je hebt in je trein, er is op je Weg, diegene, die je wat kan leren [vice versa]

-xxx-

@ Bellefleur: Ik heb nog nooit contact gehad met mijn gids. Weet ook niet of het een hij of zij is. Heb ik er wel ééntje? Of sluit ik er mij nog teveel vanaf. Hoe kan ik ze ontmoeten?
Ik hecht me aan bepaalde mensen die ik heel graag heb. Ik heb dit niet veel maar bij bepaalde mensen heb ik een enorme aantrekkingskrachtn, gewoon omdat ik die graag mag.

groetjes

@ liesanne; die tekst bracht me echt tot rust. Het is ook mooi om te weten dat die mensen op mijn pad komen wandelen of omgekeerd om mij een les te leren. Maar als het ten einde loopt doet het mij zo'n pijn nog. Omdat ik hecht geraak aan bepaalde mensen en dat moet ik leren loslaten. Sommige lopen weg, Anderen keren zich tegen mij of kan ik niet vertrouwen dat ik dacht van wel. Maar dat zegt mijn maansknoop al dat ik veel mensen ga tegen komen die ik niet volledig kan vertrouwen omdat ik mijn eigen identiteit moeten zoeken en dat ik meer dingen moet loslaten. Andere relaties stoppen omdat het einde leerstof is. En er komen alsmaar nieuwe mensen op mijn pad waar ik zowel heel dicht bij sta of wel gewoon zakelijk of proffesioneel, zo in die aard. Ik moet er gewoon nog leren met omgaan :-)

@ hemelwandelaar; ja ik heb het meer over de mensen om me heen. Inderdaad soms wil ik gewoon dezelfde dingen delen, op spiritueel vlak moet ik echter ervoor opletten. Er zijn ook mensen waar ik de relatie wil met stoppen op vriendschap gebied maar dat ik dat nog niet kan. En er zijn mensen van waar ik heel goed met bevriend ben en het gevoel daar kan ik bij terecht. Verminderd dat na een tijd. En ik probeer me daar dan zo vlug mogelijk me aan te passen aan de situaties

@ larapinta; Van een trein gesproken; ik had onlangs een droom over een oude locomotief, maar ik zat er alleen op en het was een donkere duistere kale wereld. Bomen waren kaal, kale rotsen, ... Ik stopte bij een halte want de spoor lag onderbroken en ik stapte af. Achter die grens was alles zo mooi groen, vlinders bloemen, mensen met hondjes,... Ik had net een nieuwe wereld gevonden.

Prachtig

Wat het uiteindelijk wilde betekenen weet ik ook niet echt.

Doet me denken aan de Polar expres, prachtige tekenfilm
http://www.youtube.com/watch?v=yXWGd3m8drk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ATUt_-p2XqM&feature=related

Dat is waarschijnlijk met Tom Hanks he? Maar de film zelf heb ik nog nooit gezien.

Amai, dit filmke had ik nog niet eerder gezien. Maar het klopt zeker wat er in voor komt. Echt mooi gedaan.

Inmiddels geloof ik niet meer in toeval, dus ik ben van mening dat dit topic mij niet voor niks onder ogen komt.

Kimmeke zou het zo kunnen zijn, dat je je volledige aandacht maar op 1 persoon kan richten? En dat je daardoor die wisseling van vrienden hebt?

Bedankt, Liesanne, voor het (opnieuw) plaatsen van je lange bericht. Want het is zo mooi!

Als ik terugkijk op de 43 jaar die achter me liggen, waren er zo ontzettend veel mensen die op het juiste moment een seizoen meewandelden, en die mij zoveel leerden over mezelf! Het deed me groeien! En ja, natuurlijk deed het soms pijn als ze weer gingen, en ik weet dat ik uiteindelijk altijd met mezelf overblijf, tot op het moment dat ik dood zal gaan: maar de extraatjes, die je mag ontvangen en/of geven, als je onderweg bent, dat is zo fantastisch!

Soms, op het moment dat iemand je 'verlaat'(die verlaat je niet echt, eigenlijk), dan voel je je alleen misschien, maar een tijdje later zul je pas zien waarom die persoon er was, en wat deze voor je heeft betekend en wat je hebt geleerd van zijn/haar woorden of daden.
Ik kan wel situaties opnoemen, waarin het enorm veel pijn deed dat iemand bam! plotsklaps wegviel, en waarbij de pijn zo hevig was, dat ik niet openstond voor de boodschap van dat alles. Nu weet ik inmiddels, dat het altijd ergens goed voor was!

Gisteren logeerde hier een meisje, die heen en weer geslingerd wordt tussen pleeggezinnen en haar biologische moeder: bij het station gaf ik haar mee met een dikke knuffel erbij: meisje, waar je ook bent, en wat de rechtzaak ook uit zal wijzen, weet dat je altijd met jezelf bent, en dat je het vertrouwen en de liefde in jezelf moet zoeken, die kan niemand je geven, behalve jijzelf.
Ik hoop dat ze het begreep, want het is makkelijk iets te zeggen, maar als het niet echt binnenkomt, zal haar worsteling nog jaren kunnen duren.

De waarheid en het geluk bij een ander zoeken is veel gemakkelijker dan op zoek te gaan in jezelf! Terwijl dat laatste uiteindelijk de kortste weg is, en zoveel ongecompliceerder is!
Die levensvonk, of geluksvonk, of hoe je het ook noemen wilt, zit in ieder van ons. En het is fijn als er iemand in de trein stapt om ons deze dingen te helpen ontdekken, op welke - kromme - manier dan ook. En je verlaten op één persoon, dat heb ik ook gedaan, maar de gelukzaligheid van dat moment valt in het niet bij de gelukzaligheid op lange termijn, die toch echt in jezelf zit, en waar niemand iets aan toe kan voegen, volgens mij.