Ik ben een beetje jaloers op je.
Neen niet echt natuurlijk maar gewoon omdat het getuigd van hoe je in elkaar zit.
Het is inderdaad gemakkelijker om te zwijgen en het op te kroppen.
Op een bepaald moment komt het dan aan de oppervlakte en is het veel moeilijker op te lossen dan moest je van direct de koe bij de horens gevat hebben.
Bij mij ligt de situatie een beetje anders.
Ik ben gehuwd maar uiteindelijk leven we naast elkaar (de broer/zus relatie).
Ik ben niet bewust op zoek gegaan maar op een zeker moment kom ik m'n ex-vriend tegen (laat ons hem X noemen).
Het klikt en we groeien meer en meer naar elkaar toe.
Ik ben verliefd; het overkomt me gewoon en kan er niets tegen doen.
Al m'n reserves vallen weg. Maar ik begin verkeerd.
Ik zeg niet dat ik gehuwd ben; niet dat ik een dochter heb.
Dusja, ik wou niet bewust liegen en ik dacht; ik vertel het dan wel eens.
Het is het begin en wie weet wat de toekomst brengt.
Maar ja, ik stel het uit, .... Op een zeker moment hebben wij echt een heel erge ruzie.
Hij ziet het echt serieus met me (en ik infeite ook met hem) en dus ik biecht op.
Hij wordt razend. Heel begrijpbaar. Hoe zou je zelf zijn.
Ik krijg geen kans meer om het verder uit te leggen maar hij laat me gewoon staan.
Hij zegt niet dat hij me niet meer moet of zo.
In het begin (eerste 3 weken) sturen we af en toe nog eens een sms naar elkaar.
Heel oppervlakkig.
Ik vraag hem of we een babbel kunnen hebben; indien hij niet wil dan mag hij me ook gewoon zeggen dat hij het niet meer ziet zitten.
Hij reageert niet; weigert ieder contact; stuurt opeens niets meer terug.
Via z'n zus en maat krijg ik wel te horen dat hij het heel serieus meende met me en dat hij er niet goed van was.
Ik krijg een boel verwijten (logisch natuurlijk) dat ik hem verraden heb enz.
Echt Lily Beau. Onze band was enorm en ik heb het er echt moeilijk mee. Terwijl ik het hier nog eens neerschrijf, besef ik wat ik gedaan heb.
Er zijn geen excuses voor.
Maar ik zou zo graag ons eens met hem babbelen en indien hij dat echt wenst afscheid nemen.
Maar dit wordt me niet gegund en het knaagt aan me.
Ik kan het niet achter me laten.
Als ik de tarotkaarten (ik heb een consult, 3 infeite in 4 maand tijd, bij een kaartlegster achter de rug)
mag geloven dan komt alles terug goed maar ik probeer me er niet teveel op te focussen.
Maar het is moeilijk. Ik maak mezelf echt verwijten.
Ik zou zo graag een 2e kans krijgen. Maar hij is zo koppig.
Steenbok he dusja, heel moeilijk karakter. Extreem moeilijk om mee overeen te komen.
Maar het lukte tot die bewuste dag.
Ik wens je veel geluk toe met je nieuwe vriend. Hou het maar zo.
Knuffel
Wow wat een emotioneel verhaal, naar voor je dat je in zo'n situatie zit.
Goed dat je het van je afschrijft!
Dan ben je er bewuster mee bezig, meer als toen...
Tja wat kan ik zeggen praten praten en nog een praten.
Dat kan helpen, maar is dat wat je wilt een verzoening na zo'n gebeurtenis?
Als dat is wat je wilt, you go girl!!
Weeg alles op je gemak af, neem wat tijd en afstand dan komt je innerlijke kennis vanzelf en dan kan je met een verstandig hart mee handelen.
Dank je, ja zal ik zeker doen hij is eg speciaal voor mij!