Ontwikkelingshulp - Nuttig of niet?

Je kunt je in eerste instantie afvragen of de hulp die nu gegeven wordt werkelijk ontwikkeling van de mensen tot gevolg heeft.
Ik heb zelf het idee van niet. Althans als je naar de wereld kijkt hoe die nu is met alle hulp die er al jaren gegeven wordt is het er niet echt "beter" op geworden met al die hulp. Er komt dagelijks alleen maar meer armoede bij i.p.v. dat het minder wordt.
De oorzaak wordt vaak niet aangepakt of juist opzettelijk verergerd. Het "dumpen" van goedkoop voedsel uit Amerika en Europa in gebieden als Afrika en landen als Haïti heeft er juist voor gezorgt dat de armoede een kans kreeg toe te slaan. Mensen die voedsel in eigen land verbouwde konden hun waar niet tegen kostprijs op de markt verkopen omdat er gesubsidieerde goederen uit de EU en Amerika de prijzen dusdanig omlaag haalden dat het niet meer haalbaar was om het zelf te verbouwen. De meeste landen zijn ook nog eens beroofd van alles wat maar waarde had (olie, hout, grondstoffen)door de rijke landen die het nodig hadden voor hun eigen economie en dus ook de consumenten. Nu er geen eigen voorzieningen meer zijn in het land zelf, en de prijzen vanuit de EU en VS stegen doordat de subsidies kwamen te vervallen en alles nu ingevoerd moet worden voor hoge prijzen, is er voor de gewone man geen eten meer te krijgen voor het geld dat ie verdiend en bestaan er geen mogelijkheden om een economie op te bouwen omdat er niets meer is dat geld opleverd.
De aardbeving die er nu op Haïti is geweest is een schep boven op de ellende en armoede die er al heerste. En ja, in mijn ogen is het niet meer dan billijk dat de rijke landen de mensen nu gaan helpen om weer zover te kunnen komen dat ze een "normaal" leven kunnen opbouwen. Maar het houd niet op daar waar het opruimen van de schade klaar is. Dan begint het feitelijk pas. Geef de mensen de kans om weer zelf voorzienend te worden i.p.v. ze afhankelijk te maken van welke organisatie of ander land dan ook.
Verlang niets terug van de hulp die je biedt maar zie het als een bijdrage voor een "betere" wereld.

De wereld waarin we nu nog leven is een wereld die geregeerd wordt door dualiteit. Dit betekend dat daar waar rijkdom is ook armoede te vinden. Zolang we niet naar gelijkheid voor alles en iedereen streven zal het er niet veel beter op worden en moeten we de armoede accepteren als iets wat er bij komt zolang wij de rijkdom niet kunnen delen.
Het is altijd makkelijk om anderen, en dan nog het liefs regeringen ed, de schuld te geven van de misstanden in deze wereld, maar feitelijk doen we er met z'n allen aan mee om het in stand te houden. Want zeg nu eerlijk; wie is er bereid, echt werkelijk blijvend bereid, om zijn rijkdom te delen met mensen die hij/zij niet kent? Dus ik heb het nu niet over een paar euro schenken aan een "goed" doel, maar echt dat wat jij meer hebt dan wat je werkelijk nodig hebt om een gezond leven te leiden, dat af te staan om zo de balans te herstellen in deze wereld.
Wie is daar werkelijk toe bereid?

Ik vind dat je hoe langer je er over nadenkt.. hoe verder van je hart verwijdert bent.
Daarom dat ik theorie niet met practijk vermeng. Alles is goed wanneer iemand zijn hart volgt, kan het niet verkeerd zijn. Al je voelt dat je een groep mensen op aarde wenst te helpen.. doe dat. Alles wat vanuit liefde wordt gedaan, is goed.
Of het nu een groot project is, of een klein iets..
of het nu heel dicht bij huis is, dat je iemand helpt of aan de andere kant van de wereld.
NOgmaals, alles wat je met je hart doet, en met je ziel.. zal altijd resultaat hebben.
Liefs
Tinne

Zonder bovenstaande uitvoering te hebben gelezen:

ik las het boek 'Geloof, hoop en liefdadigheid'. Daarin wordt duidelijk dat men enkel en alleen een doekje voor het bloeden aanbiedt. Er wordt gekozen voor kortdurende kwaliteit, terwijl men meer gebaat is bij kwantiteit. Langdurige ondersteuning in de vorm van scholing, praktische opleidingen en ondersteuning bij bijvoorbeeld het opzetten van individuele projecten m.b.v. microcredieten. Zakken graan en meel zijn mooi, maar snel op.

Er zou betere voorlichting gegeven moeten worden (vooral onder mannen!) over aids en gezondheid. Er zijn veel broodje-aap verhalen. Zo zijn er hele volksstammen die denken dat als je een klein meisje te grazen neemt, dat je dan van je aids af bent: dit is zo ernstig, dat meisjes niet meer naar school durven lopen. Scholen die zijn opgezet door het rijke westen! Er zijn nu organisaties die slaapzalen aanbieden voor meisjes, vlakbij de school, met toezicht.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook in de derde wereldlanden is veel verslavingsproblematiek, zoals alcoholmisbruik. De ouders haken af door de uitzichtloze situatie, en kinderen staan er vaak alleen voor.

Ik heb bij ICS gewerkt (International Child Support) en ik kan je zeggen, dat het vaak een hopeloze situatie is. De gulle gevers zijn meestal van de oudere generatie, en nu deze groep langzaam maar zeker wegvalt, worden de giften steeds minder: veel verdwijnt in de administratie, of blijft aan de strijkstok hangen op de kade van een arm land.

Nee, ik vind het moeilijk, deze materie. En ik zou niet weten of dit ooit opgelost zal worden.

De enige manier om het op te lossen mijns inziens is te kijken naar de oorzaak. En daarvoor moet je ws heel wat generaties terug gaan. Wat je zelf eraan kunt doen; kent u zelve!
Maak hart en hoofd één, dan weet je wat je moet doen in deze wereld.

Blijft altijd een moeilijk onderwerp.

Noodhulp bij rampen? Ja, natuurlijk.

Maar verder? Ik zie hele grote hulp-organisaties die zelf al veel geld kosten om in stand te houden. Directies, kantoren, staf, etc.

Verder is het de vraag wat je wilt bereiken met de hulp. Een ander land wijsmaken dat de 40 urige werkweek het summum van beschaving is? Of dat ze een auto moeten kopen en wintersport moeten beoefenen?

Ik weet niet of het leven in de rijke kant van de wereld zaligmakend is. Vaak kunnen wij minstens zoveel leren van de mensen die wij zo nodig iets willen wijsmaken.

Ik zie vaak vrolijk lachende kinderen op TV, die echt genieten van het leven.

voor mij veel simpeler gedacht...
een mens die een medemens helpt...
onwijs respect voor mensen die zich inezetten voor..
een school opzetten...
waterputten aanleggen...
vacinaties...
voorlichting hygiene...
enz enz enz....

Hans voor mij sla je de spijker op z'n kop!

Gast en Hans,

Ik ben het helemaal met jullie eens.
De mensen in de derde wereldlanden, en daaronder mag je Sint Maarten ook gerust rekenen, worden bewust dom gehouden.
Je kunt hier bv voldoende verbouwen, groenten, fruit enzovoort maar nee het wordt ingevoerd vanuit de USA en Dominica. Zo blijven de prijzen ook kunstmatig hoog en blijven de armen arm en worden de rijken steeds rijker.
Zoals gast zegt. Pak het aan bij de bron en ga vandaaruit verder.

Ik vind het erg leuk om jullie reacties te lezen. Jullie denken allemaal een beetje anders, maar het komt toch op hetzelfde neer.

Het project waar ik op school aan meedoe, is het opzetten van een kliniek. Hierbij moeten voorziening zoveel mogelijk uit het ontwikkelingsland zelf komen, zodat de economie daar gestimuleerd wordt. Ook moet er voorlichting worden gegeven aan de inwoners van het dorp wat voor iedereen moet worden begrepen.
Zelf vind ik de organisatie die dit soort projecten op scholen brengt erg goed.
Alleen wat ik erg dubbel vind is, dat ik me afvraag hoeveel de directeur eraan verdient.

Ik ben het helemaal eens met de mensen die zeggen dat voedsel geven niet altijd de oplossing is. Voor ons lijkt alles zo logisch, wij hebben alles en veel mensen denken als zij ook alles hebben zijn zij vast gelukkiger. Maar eigenlijk is het een best ingewikkeld issue, gewoon omdat we de toekomst niet kunnen voorspellen.

Bedankt voor jullie reacties

Ja, inderdaad, wat een luxe is het om vanuit onze zetel achter de pc, te gaan speculeren hoe er nu het best geholpen kan worden.

Voedsel water en kleding geven is een tijdelijke oplossing. Niet iets op de lange duur.
Waterputten slaan Ja! maar leer de mensen dan ook hoe ze dat moeten doen. Hans zegt het al. De overhead van Foster Parents is enorm en niet alleen van Foster Parents natuurlijk, dus wat komt er uiteindelijk bij de mensen terecht?
Neem nu even Haiti. USA 100 miljoen Een individueel geeft 1 miljoen. Gaat dat direkt naar de mensen die het zo hard nodig hebben? NEEN! dat is voor de opbouw van het land. Mag toch werkelijk hopen dat ze de zogeheten "social" houses gaan bouwen voor de mensen die anders weer in de shacks moeten wonen. Ze hebben namelijk geen keuze.

Het is voor mij een moeilijk punt ...

Ook in een rijke maatschappij als NL wordt beschouwd, heerst armoede.
Ik ben nu niet in staat geldelijke of andersoortige hulp te bieden aan anderen die het ook niet makkelijk hebben. Maar ik weet wel, dat áls ik dat ooit kan, ik eerst kijk naar ons eigen NL. Er zijn zoveel om je heen [ze wonen zelfs naast je bij wijze van spreke] die je hulp goed kunnen gebruiken.

Ik sta volledig achter Hans ... en voor hulp aan mijn medemens hier in NL hoef ik niet eerst een organisatie te betalen.

Dat wil niet zeggen dat ik geen Liefde en Warmte in me heb voor landen met hun armoede en achterstand. Maar wat Bea zegt:



daar sta ik volledig achter. Ik moet het ook zelf doen!!!

Hoop dat het niet te hard over komt, ga me er verder ook niet meer in mengen, dit is altijd voor mij een heel hekel punt in de discussies, aangezien ikzelf dus arm ben. En afhankelijk van anderen. [[lees met name mijn ouders, nu mijn moeder >> en dan ben ik 43 ]]
Maar ik ben rijk in contacten en de welvaart zoals elektra, stromend water, een dak boven mijn hoofd en internet. Dus ik klaag niet!!!

Liefssssss